1) Robert Schumann (Ρόμπερτ Σούμαν): Märchenbilder (Εικόνες παραμυθιών αρ. Έργου 113) σε προσαρμογή για βιόλα και πιάνο . Το έργο συνετέθη το 1851 και είναι αφιερωμένο στο γερμανό βιολονίστα και διευθυντή ορχήστρας Βίλχελμ Γιόζεφ φον Βασιελέφσκι. Δομείται μέσα από 4 κομμάτια χαρακτήρων μια ξεχωριστή συνθετική μορφή της ρομαντικής μουσικής έκφρασης σε τραγουδιστική υφή όπου αναδεικνύονται συγκεκριμένες διαθέσεις συγκινησιακές καταστάσεις και στιγμές. Τα κομμάτια. 1. Όχι βιαστικά σε ρε ελάσσονα 2.Με ζωντάνια, σε φα μείζονα 3.Γοργά, σε ρε ελάσσονα 4.Αργά με μελαγχολική έκφραση, σε ρε μείζονα

2) Εlliot Carter (Έλιοτ Κάρτερ): Ελεγεία για βιόλα και πιάνο. Ένα ξεχωριστό έργο του συνθέτη με λυρικές αναζητήσεις και αναγωγές στη μίμηση της ανθρώπινης φωνής. Η μεγάλη πορεία αναζητήσεων μέχρι την τελική ολοκλήρωσή το 1961 κατατάσσει τη σύνθεση αυτή σε ένα πολύ σημαντικό σύγχρονο έργο πολλαπλών
ηχητικών διαστρωματώσεων και πολυφωνικών συνδυασμών. Η πρεμιέρα του έργου είχε γίνει στη Μασαχουσέτη το 1963 από τον βιολονίστα Tζώρτζ Χάμφρεϋ και την πιανίστα Αλις Ντάναντυ

3) Franz Schubert (Φραντς Σούμπερτ): ΣΟΝΑΤΑ ΣΕ ΛΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑ \ND.821, ARPEGGIONE Συνετέθη στη Βιέννη τον Νοέμβριο του 1824 για αρπετζιόνε (ένα όργανο μεταξύ κιθάρας και βιολοντσέλου) και πιάνο ειδικά για τον
δεξιοτέχνη του οργάνου αυτού Vincenz Schuster. Στις μέρες μας το έργο ερμηνεύεται σε προσαρμογές για βιολοντσέλο και πιάνο, ή βιόλα και πιάνο. Τα τρία μέρη του έργου α) Allegro moderato β) Adagio σε μι μείζονα γ) Allegretto σε λα μείζονα. Το εργο εξεδόθη το 1871