|
Έστιν ουν Όπερα - Γιάννης Φίλιας
(E)
20:00 «ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι᾽ ἀπαγγελίας, δι᾽ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.» (Αριστοτέλης, Περί Ποιητικής) Εκτός από την αρχαία ελληνική μυθολογία, που ενέπνευσε τα πρώτα ιταλικά λιμπρέτα όπερας στο κατώφλι του 17ου αιώνα, η φωνητική τεχνική παραγωγής και κατεύθυνσης του ήχου δεν απείχε πολύ από τη λεγόμενη τεχνική ανοιχτού θεάτρου, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι τραγωδοί. Η εξέλιξη της χρήσης του θωρακικού ηχείου με τη συνδρομή του κεφαλικού, η «επί πνοής» ανάπτυξη της προσωδίας των μουσικών φράσεων, είναι τεχνικά στοιχεία που συνδέουν στενά το αρχαίο θέατρο με την όπερα. Έτσι, όταν συγκρίνουμε τη φωτογραφία της Κατίνας Παξινού με εκείνη της Μαρίας Κάλλας, νιώθουμε ότι τις συνδέει κάτι παραπάνω από το θεατρικό κοστούμι τη Μήδειας, ή την κοινή εθνικότητα των ερμηνευτριών. Πρόκειται για εργάτριες μιας κοινής τέχνης, η οποία βασίζεται σε κοινά στοιχεία της ίδιας σωματικής τεχνικής. Στη δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή «Έστιν ουν Όπερα», θα ασχοληθούμε με αυτά ακριβώς τα κοινά στοιχεία Όπερας και Τραγωδίας, συζητώντας από τη μία με εκλεκτούς καλεσμένους, απολαμβάνοντας από την άλλη εκτενή αποσπάσματα της καταγεγραμμένης ηχητικής ανθολογίας και των δύο. Σκοπός της εκπομπής, να διορθώσει τη ψευδή άποψη ότι τάχα η Όπερα είναι ξενόφερτη στον τόπο μας. Μια άποψη πιο λανθασμένη και πιο επικίνδυνη από ό,τι δείχνει, αφού δικαιολογεί εδώ και χρόνια τις περιορισμένες παραγωγές όπερας από εγχώριους καλλιτεχνικούς φορείς. Ελληνικό ακροατήριο και Όπερα αξίζουν μια καλύτερη και μια πιο αποδεδειγμένα «συγγενική» σχέση. Έρευνα-Παραγωγή-Παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας |