|
Ο Συνθέτης της εβδομάδας - Σταμάτης Αθανάσουλας
15:00 Μία εκτενής αναφορά στο έργο συνθετών από τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση έως τον 21ο αιώνα. Η εκπομπή προσφέρει μία σφαιρική εικόνα του έργου των δημιουργών σε όλους τους τομείς (φωνητική μουσική, μουσική δωματίου, συμφωνική μουσική κ.λ.π.) ενώ η παράλληλη αφήγηση ιστορικών γεγονότων ή γεγονότων της προσωπικής ζωής των συνθετών, δίνει στον ακροατή την δυνατότητα κατανόησης του ψυχικού ή συναισθηματικού φορτίου των έργων που παρουσιάζονται. Τα σχόλια, οι κριτικές σκέψεις καθώς και οι προσεκτικά επιλεγμένες ερμηνείες, συνεισφέρουν σε μια όσο τον δυνατόν δημιουργικότερη μουσική ακρόαση. Σήμερα: Εβδομάδα αφιερωμένη στον Lennox Berkeley (1903 - 1989) Ήταν το μικρότερο παιδί - και το μόνο αγόρι, μιάς αριστοκρατικής οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν λοχαγός του Βασιλικού Ναυτικού και η μητέρα του ήταν κόρη του πρώην Βρετανού πρόξενου στο Μονακό. Ως παιδί αριστοκρατικής οικογένειας φοίτησε σε σπουδαία σχολεία. Μεταξύ αυτών σπούδασε γαλλικά και κλασική Φιλολογία στο Κολλέγιο Μέρτον της Οξφόρδης - (το 1974 έγινε μάλιστα και επίτιμο μέλος του Κολλεγίου), όπου ήρθε σε επαφή με τη μουσική κοινότητα εκεί και άρχισε να συνθέτει κάποια κομμάτια για πιάνο, τραγούδια και μικρά θρησκευτικά έργα, ενώ τα σπορ δεν έλειψαν από την φοιτητική του ζωή. (Στο πανεπιστήμιο οδηγούσε την κωπηλατική ομάδα στην οκτάκωπο). Από μικρός έδειξε μια ευαισθησία στον ήχο και τη μελωδία όμως δεν μεγάλωσε σε ιδιαίτερα μουσικό περιβάλλον. Το 1927, σε ηλικία 24 ετών, βρέθηκε στο Παρίσι όπου γνωρίστηκε με τον Μωρίς Ραβέλ, και με προτροπή του - (αφού του έδειξε κάποιες συνθέσεις του), πήγε να σπουδάσει με τη Νάντια Μπουλανζέ. Στο Παρίσι γνώρισε επίσης τον Φρανσίς Πουλένκ, τον Ιγκόρ Στραβίνσκι, τον Νταριούς Μιγιό, τον Αρτύρ Ονεγκέρ και τον Αλμπέρ Ρουσέλ. Έμεινε εκεί μέχρι το 1932. Ξεκινώντας τις επίσημες μουσικές του σπουδές λοιπόν στα 24 χρόνια του, οι πρώτες σοβαρές συνθέσεις θα πραγματοποιηθούν την 10ετία του ΄30. Μετά από την παρουσίαση του πρώτου του κουαρτέτου εγχόρδων που συνέθεσε το 1935, θεωρήθηκε ώριμος συνθέτης. Οι επαφές του με συνθέτες όπως ο Ραβέλ και ο Πουλένκ, καθώς και οι σπουδές του στο Παρίσι με την Νάντια Μπουλανζέ, προσέδωσαν στη μουσική του μια «γαλλική» ποιότητα η οποία διαφαίνεται μέσα από την «έμφαση στη μελωδία, την διαύγεια στις υφές της και την έκφρασή του γενικότερα». Παρότι διατηρούσε για χρόνια μια αρνητική άποψη για την ατονική μουσική, κάποια στιγμή πειραματίστηκε ακόμα και με το δωδεκάφθογκο, αποδεικνύοντας ότι δεν είχε προκαταλήψεις εντέλει. Ενώ η συνθετική του πορεία ξεκινά με μεταρομαντικές επιρροές, θα βρούμε στις μεταγενέστερες συνθέσεις του ακόμα και άρωμα από Στραβίνσκι. Στην εργογραφία του θα βρούμε 5 όπερες (η τελευταία ανολοκλήρωτη λόγω του αλτσχάιμερ από το οποίο έπασχε), τέσσερις συμφωνίες, 12 χορωδιακά έργα, 3 κουαρτέτα εγχόρδων, αρκετά έργα μουσικής δωματίου, κάποιες μουσικές για τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο κ. α. Κάποια από τα πιο σημαντικά του έργα θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε μέσα από αυτό το αφιέρωμα. Καλή ακρόαση! Έρευνα-Παραγωγή-Παρουσίαση: Σταμάτης Αθανάσουλας |