Κωμική σειρά κοινωνικού περιεχομένου, που βασίζεται στο συγγραφικό έργο του Νίκου Τσιφόρου.

Πρόκειται για ευθυμογραφήματα, που δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» από τον Σεπτέμβριο του 1967 έως τον Μάιο του 1969 και έπειτα, κυκλοφόρησαν ως διήγημα από τις εκδόσεις «Ερμής».

Η σειρά προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1980, ενώ ήταν αρχικά γνωστή και με τον τίτλο: «Η Ώρα της Κωμωδίας».

Ενώ ο αρχικός προγραμματισμός ήταν για 6 επεισόδια η σειρά ολοκληρώθηκε σε 2 κύκλους και συνολικά 40 ημίωρα επεισόδια.

Πρόκειται για αυτοτελή επεισόδια που παρουσιάζουν διάφορους χαρακτήρες από την καθημερινή ζωή της παλιάς Αθήνας και ιδιαίτερα του υποκόσμου και του κοινωνικού ή ταξικού περιθωρίου της πόλης.



Κωμική σειρά, διασκευή του βιβλίου του Νίκου Τσιφόρου.

Γλυκόπικρες αυτοτελείς ιστορίες ανθρώπων του ελληνικού υποκόσμου και του περιθωρίου.

Ο γεμάτος ανθρωπιά, χιούμορ και συγκίνηση, κόσμος του κοινωνικού περιθωρίου.

Δύο μνηστήρες διαφορετικού υποβάθρου, αλλά ισοδύναμης οικονομικής κατάστασης, πολιορκούν το Μαρικάκι.
Ο δημόσιος υπάλληλος Στάμος και ο καλλιτέχνης Σωτήρης ή αλλιώς Πορφύριο, ο Μάγος.
Το Μαρικάκι αρχικά θεωρεί πως είναι μάλλον καλύτερο για εκείνη να αποφύγει τον γάμο με έναν απλό υπάλληλο όπως ο Στάμος, ενώ παράλληλα, γοητεύεται από την επιρροή του ταχυδακτυλουργού Πορφύριο στο κοινό, ώσπου μια μέρα παρακολουθεί μια αποτυχημένη παράσταση του Πορφύριο και η γνώμη της αλλάζει.
Στους διαλόγους περιλαμβάνονται λέξεις ή φράσεις της παλιάς Αθήνας που σπάνια χρησιμοποιούνται πλέον και έχουν διασωθεί μέσα από το έργο του Τσιφόρου, όπως το καρτούτσο κ.ά.



Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη που βρίσκεται βόρεια από τον Μπράλο, του δήμου Αμφίκλειας - Ελάτειας, του νομού Φθιώτιδας φτάνει ο κύριος υφηγητής, γεωπόνος, σπουδαγμένος στο Λέβεν του Βελγίου. Αμέσως γίνεται στόχος όλων των ελεύθερων κοριτσιών της περιοχής που ευελπιστούν να τον παντρευτούν. Η κυρία Σήφη, μητέρα της αλλήθωρης Βούλας, καταφέρνει να τον προσεγγίσει και να τον καλέσει για φαγητό.
Η γνωριμία αυτή θα εξελιχθεί σε αρραβώνες μεταξύ της Βούλας και του υφηγητή, πράγμα που θα ενοχλήσει ιδιαίτερα τις υπόλοιπες ελεύθερες κοπέλες της τοπικής κοινωνίας. Εν τέλει όμως, φαίνεται πως το παρελθόν του υφηγητή δεν ήταν αυτό που φαίνονταν.
Στους διαλόγους περιλαμβάνονται λέξεις ή φράσεις της εποχής που σπάνια χρησιμοποιούνται πλέον και έχουν διασωθεί μέσα από το έργο του Τσιφόρου, όπως για παράδειγμα το μπακίρι και ο τσιμπλής.