Ντοκιμαντέρ παραγωγής του 1986, που παρουσιάζει τα πασχαλινά έθιμα, από το Σάββατο του Λαζάρου μέχρι και την Τρίτη του Πάσχα, στο χωριό Όλυμπος (Έλυμπος, στο τοπικό ιδίωμα) της Καρπάθου.

Ο φακός της κάμερας περιηγείται στον απομονωμένο παραδοσιακό οικισμό του νησιού και αρχικά η αφήγηση μας πληροφορεί για το τοπίο, τον πληθυσμό και τις ασχολίες των κατοίκων.

Στη συνέχεια, καταγράφει τα έθιμα του Πάσχα από το Σάββατο του Λαζάρου μέχρι και την Τρίτη του Πάσχα. Προφορικές μαρτυρίες των κατοίκων περιγράφουν τις παραδόσεις τους και τις προετοιμασίες της Μεγάλης Εβδομάδας.

Ανάμεσά τους, παρακολουθούμε το στόλισμα και την περιφορά του Επιταφίου και ακούμε τον καρπαθιακό Επιτάφιο Θρήνο. Ιδιαιτερότητα αποτελεί ο προσωπικός θρήνος των γυναικών της Ελύμπου για τον κάθε νεκρό τους χωριστά μετά το μεσημέρι της Αποκαθήλωσης, στιγμή που το ανθρώπινο και το θείο δράμα ταυτίζονται.

Η αναπαράσταση των εθίμων ολοκληρώνεται τη Λαμπρή Τρίτη με την περιφορά των εικόνων που μεταφέρουν το αναστάσιμο μήνυμα, τη δέηση για την ανομβρία, την πομπή στο νεκροταφείο του χωριού και το «θρόνιασμα» ή «ύψωμα» των εικόνων στην εκκλησία.

Η τελετή καταλήγει σε χορό όπου συμμετέχουν και οι νέες του χωριού στολισμένες με την καρπαθίτικη φορεσιά και τα χρυσά φλουριά.