Το «Μονόγραμμα» έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας. «Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012 η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».

Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του παραγωγού-σκηνοθέτη Γιώργου Σγουράκη, προκειμένου να παρουσιαστεί με αυτοβιογραφική μορφή η ζωή, το έργο και η στάση ζωής των προσώπων που δρουν στην πνευματική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, κοινωνική και γενικότερα στη δημόσια ζωή, ώστε να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και να διατηρηθεί ατόφιο το κινηματογραφικό ντοκουμέντο.

Η μορφή της κάθε εκπομπής έχει σκοπό την αυτοβιογραφική παρουσίαση (καταγραφή σε εικόνα και ήχο) ενός ατόμου που δρα στην πνευματική, καλλιτεχνική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική και γενικά στη δημόσια ζωή, κατά τρόπο που κινεί το ενδιαφέρον των συγχρόνων του.

Ο Μανώλης Γλέζος, ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός της Αριστεράς, αφηγείται τη ζωή του και μιλάει για γεγονότα της νεότερης Ιστορίας του τόπου, σε δύο μέρη της εκπομπής «Μονόγραμμα», παραγωγής 2006.

Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής, ο Μανώλης Γλέζος, αναφέρεται στη δημοσιογραφική του πορεία, όταν μετά την απελευθέρωση και τον Εμφύλιο -όπου πήρε μέρος ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ- αναλαμβάνει διευθυντής και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη». Είχε προηγηθεί η δουλειά του στη Σύρο σχετικά με την ανασυγκρότηση των δυνάμεων του ΚΚΕ και στην εφημερίδα «Κυκλαδική Φωνή». Παρουσιάζει τις πρώτες του μελέτες, όπως το βιβλίο του «468 Πολιτικοί Κρατούμενοι στις φυλακές της Αίγινας», το οποίο έγραψε μέσα στις φυλακές. Μιλά ακόμη για τις αλλεπάλληλες διώξεις από τα τότε πολιτικά καθεστώτα, την απομόνωση στις φυλακές της Αίγινας, της Ακροναυπλίας και της Κέρκυρας, τις δίκες στα στρατοδικεία και τις καταδίκες σε θάνατο, που όμως, μετά τις αντιδράσεις και της διεθνούς κοινής γνώμης, οι ποινές δεν εκτελέστηκαν. Όπως επίσης και για την εκλογή του ως βουλευτής της νεοσύστατης ΕΔΑ το 1951, όντας φυλακισμένος, για τη συμβολή του στην εκπλήρωση του αιτήματος αμνηστίας για τους επτά εξόριστους βουλευτές της ΕΔΑ που βρέθηκαν τελικά στη Βουλή, και για την ανάληψη από τον ίδιο της θέσης του οργανωτικού γραμματέα της ΕΔΑ στη θέση του Στέφανου Σαράφη.
Οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις για την πολιτική του δραστηριότητα εξακολουθούν και μετά το 1956 με τη νίκη της ΕΔΑ στις εκλογές, ενώ ο ίδιος εκλέγεται ξανά βουλευτής, πάλι φυλακισμένος, το 1961. Θυμάται ακόμη τη σύλληψή του από το καθεστώς της δικτατορίας των Συνταγματαρχών την 21η Απριλίου 1967, την κράτησή του στο Γουδή και το Πικέρμι μαζί με τους άλλους πολιτικούς ηγέτες και την απομόνωσή του στη Γυάρο και τη Λέρο για τρία χρόνια, μέχρι την αποφυλάκισή του το 1971. Η αφήγησή του τελειώνει με την αναφορά στις πολιτικές ζυμώσεις λίγο πριν το πέρασμα στη Μεταπολίτευση και το ρόλο του στη σύσκεψη της 21ης Ιουλίου 1974, στο σπίτι του Β. Φίλια που έγινε με παρουσία των εκπροσώπων όλων των κομμάτων και των αντιδικτατορικών οργανώσεων.

Στην εκπομπή προβάλλονται πλάνα αρχείου από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, αλλά και στιγμιότυπα από την εκδήλωση βράβευσης του Μανώλη Γλέζου με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη (1963).