Κοινωνική δραματική σειρά, διασκευή του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, παραγωγής 1975.

Η υπόθεση της σειράς εκτυλίσσεται στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Λυκόβρυση το 1921. Οι κάτοικοί του είχαν ένα παλιό έθιμο, κάθε 7 χρόνια έκαναν την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού τη Μεγάλη Εβδομάδα και έπρεπε να διαλέξουν μερικούς από τους άνδρες του χωριού που θα υποδύονταν τους Αποστόλους και έναν που θα υποδυόταν τον Χριστό. Μαζεύονται οι δημογέροντες του χωριού και αποφασίζουν σε ποιους θα αναθέσουν τους ρόλους. Οι δημογέροντες είναι ο παπα-Γρηγόρης, ο γερο-Λαδάς, ο άρχοντας Πατριαρχέας, ο καπετάνιος και ο δάσκαλος του χωριού και αδελφός του παπα-Γρηγόρη. Οι δημογέροντες αποφασίζουν να δώσουν το ρόλο του Ιωάννη στο γιο του Πατριαρχέα, τον Μιχελή, το ρόλο του Πέτρου στο Γιαννακό, το ρόλο της Μαγδαληνής στην Κατερίνα, την πόρνη του χωριού, το ρόλο του Ιούδα στον Παναγιώταρο και τέλος το ρόλο του Χριστού στον πιο αθώο που δεν ήταν άλλος από τον βοσκό των προβάτων του Πατριαρχέα, τον Μανωλιό.

Καθώς οι ετοιμασίες προχωρούν, η άφιξη στη γειτονική Σαρακήνα μιας ομάδας προσφύγων με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, προκαλεί την εχθρότητα των πιο αντιδραστικών στοιχείων του χωριού, που βλέπουν τους άκληρους πρόσφυγες σαν άμεση απειλή για τα υπάρχοντά τους. Όταν μάλιστα μετά το θάνατο του Πατριαρχέα, ο Μιχελής χαρίζει όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς της Σαρακήνας, ο παπα-Γρηγόρης έξαλλος προσπαθεί να στρέψει τον αγά της Λυκόβρυσης εναντίον τους, κατηγορώντας τους σαν μπολσεβίκους και επαναστάτες.

Οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες προσπαθούν να εγκατασταθούν στο σπίτι και στα κτήματα του Πατριαρχέα. Ο παπα-Γρηγόρης επικεφαλής των χωριανών της Λυκόβρυσης τους λιθοβολούν και τους διώχνουν. Παραμένει μόνο ο Μανωλιός, τον οποίο συλλαμβάνει ο Παναγιώταρος και τον οδηγει στον αγά. Ο αγάς τον δικάζει και τον παραδίδει στον συγκεντρωμένο και εξαγριωμένο όχλο που ζητεί επίμονα την παραδειγματική του τιμωρία. Τον οδηγούν στην εκκλησία και εκεί ο Παναγιώταρος, αφού προηγουμένως τον ξυλοκοπήσει άγρια στη συνέχεια με την προτροπή του παπα-Γρηγόρη τον μαχαιρώνει μπροστά στην Άγια Τράπεζα. Ενώ το αίμα του νεκρού Μανωλιού βάφει την εκκλησία, οι πρόσφυγες της Σαρακήνας με επικεφαλής τον παπα-Φώτη φεύγουν από τη Λυκόβρυση για να αποφύγουν νέα αιματοχυσία, αναζητώντας νέο τόπο εγκατάστασης.

Η Κατερίνα διηγείται στον Μανωλιό ένα όνειρο που είδε μ’ αυτόν. Του ομολογεί ότι τον σκέφτεται κι εκείνος παραδέχεται ότι τη σκέφτεται κι αυτός. Η Λενιώ ρωτά τον Μανωλιό πότε θα παντρευτούν, εκείνος υπεκφεύγει κι αυτή τον απειλεί ότι θα τον αφήσει. Ο Παναγιώταρος, μεθυσμένος, χτυπά την πόρτα της Κατερίνας. Κάνει φασαρία και την απειλεί. Γυρίζει σπίτι του, τα βάζει με την Πελαγία και τη χτυπά, επειδή τον κατασκοπεύει. Χτυπά και τη γυναίκα του, επειδή πάει να τη γλιτώσει και τσακώνονται άγρια για τη σχέση του με την Κατερίνα. Ο Μανωλιός πάει στο σπίτι της Κατερίνας. Έχει φοβερές ενοχές. Παραπατάει και πέφτει. Καθώς σηκώνεται, το πρόσωπό του είναι σημαδεμένο σαν να έχει λέπρα. Το εκλαμβάνει ως θεία τιμωρία και φεύγει αναστατωμένος.


Η κυρά Μάρθα παραγγέλνει στην Κατερίνα να πάει στον άρχοντα Πατριαρχέα. Η Κατερίνα αρνείται, της λέει ότι δεν πρόκειται να ξαναπάει με κανέναν. Ο παπα-Γρηγόρης προσπαθεί να νουθετήσει τον Παναγιώταρο. Εκείνος του αντιμιλά και τον απειλεί. Τελικά τα βρίσκουν και ο Παναγιώταρος του δίνει διάφορες πληροφορίες. Η Μαριωρή ζητά από τον Μιχελή να επισπεύσουν το γάμο. Η Λενιώ πηγαίνει στη στάνη μετά από πρόσκληση του Μανωλιού και εκείνος της δείχνει το πρόσωπό του και της αποκαλύπτει ότι έχει λέπρα. Καθώς η Λενιώ φεύγει, της ρίχνεται το Νικολιό. Ο Γιαννακός ενημερώνει τον Κωνσταντή και τον Μιχελή για την κατάσταση της υγείας του Μανωλιού. Ο Γιαννακός λέει στον γέρο λαδά ότι δεν πρόλαβε να πάρει τα χρυσαφικά, γιατί τα πήρε άλλος πριν από αυτόν. Εκείνος απαιτεί πίσω τις τρεις λίρες και ο Γιαννακός υπογράφει ότι του τις χρωστά. Ο αγάς και ο ετοιμοθάνατος Καπετάν Φουρτούνας, σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, ανταλλάσσουν χωρατά και φιλοσοφίες για την άλλη ζωή, πίνουν ρακί, ανταλλάσσουν ευχές για καλό κατευόδιο και αποχαιρετίζονται με δάκρυα στα μάτια. Ο Μανωλιός πηγαίνει στο σπίτι της Κατερίνας, όμως τον βλέπει ο Παναγιώταρος. Ο Μανωλιός της αποκαλύπτει το πρόσωπό του κι εκείνη τον αγκαλιάζει κλαίγοντας.