Σειρά εκπομπών για την Σύγχρονη Τέχνη, με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου.

«Η Εποχή των Εικόνων», η μοναδική εκπομπή για την σύγχρονη τέχνη στην Ελληνική τηλεόραση συμπληρώνει 19 χρόνια παρουσίας (2003-2022) μέσα από τη Δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ.

Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, κατέγραψε πολλά από τα σημαντικότερα γεγονότα στην τέχνη, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναδεικνύοντας σχέσεις και συνεργασίες ανάμεσα στη χώρα μας και σε σημαντικά μουσεία, καλλιτέχνες, εκθέσεις, μπιενάλε, αλλά και τρόπους αντίληψης του σύγχρονου κόσμου.

Σπουδαίοι καλλιτέχνες μίλησαν για το έργο τους στην εκπομπή, ενώ ιστορικοί τέχνης, επιμελητές και διευθυντές μουσείων απ ’όλο τον κόσμο κατέθεσαν τις απόψεις τους για την σύγχρονη τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζει ζητήματα της εποχής. Ο θεατής, μέσα από την εκπομπή, έγινε κοινωνός των πολιτιστικών γεγονότων και συμμέτοχος στον στοχασμό πάνω στη διαλεκτική σχέση τέχνης και κοινωνίας.

Από το 2003 ως σήμερα Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ έχει δημιουργήσει:

Ένα σπάνιο εθνικό και διεθνές οπτικοακουστικό αρχείο.
Μια συνεργασία με την ΑΣΚΤ για την αξιοποίησή του ως εκπαιδευτική πλατφόρμα.

Δύο βιβλία διαλόγου με απομαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις:

«Για τα πράγματα που λείπουν» εκδ. ΑΓΡΑ και «Ρωτώντας» εκδ. ΙΣΕΤ.

Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου, εικαστικός η ίδια, που δημιούργησε την ιδέα της «Εποχής Των Εικόνων», την επιμελείται και την παρουσιάζει ερευνώντας την διεθνή εικαστική σκηνή και τη σύγχρονη απόδοση των εικόνων έχοντας μαζί της ικανούς και δημιουργικούς συνεργάτες, για το καλύτερο δυνατό οπτικό αποτέλεσμα.

«Η Εποχή των Εικόνων» ενεργοποιεί την διάθεση των πολιτών για επαφή με τη σύγχρονη τέχνη, τα μουσεία και την διευρυμένη ματιά στα ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες μέσα από την καλλιτεχνική προσέγγιση, ενώ η ΕΡΤ μέσα από την εκπομπή είναι παρούσα σε μεγάλα διεθνή γεγονότα όπως οι Μπιενάλε, οι σημαντικές εκθέσεις διεθνών καλλιτεχνών, αλλά και ο σχηματισμός αρχείου.
Ταυτόχρονα, ενισχύει την εικόνα της και το ρόλο της στον τομέα του σύγχρονου πολιτισμού εντός και εκτός της χώρας.

Ας σημειωθεί ότι κάτι ανάλογο δεν έχει γίνει ως τώρα, υπό την έννοια μιας συστηματικής ανάγνωσης των σημείων του καιρού μας μέσα από μια τηλεοπτική σειρά για τη σύγχρονη τέχνη.

Ο φετινός κύκλος συνεχίζει αυτή την πορεία με νέα επεισόδια και σημαντικούς γνωστούς Έλληνες και ξένους δημιουργούς ενώ ταξιδεύει στην 59η Μπιενάλε Βενετίας και στην Ύδρα για να συναντήσει τον Jeff Koons, παρουσιάζει τις νέες εκθέσεις του ΕΜΣΤ, το ιστορικό και τη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Β.και Ε. Γουλανδρή, καταγράφει τη μεγάλη Δωρεά του Δ.Δασκαλόπουλου σε 4 διεθνή μουσεία και επί πλέον συναντά Έλληνες καλλιτέχνες με λαμπρή πορεία στην σκηνή της σύγχρονης τέχνης και της αρχιτεκτονικής.

"Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ" συνεχίζει την σύνδεση με το κοινό της κάτω από τους ίδιους όρους υψηλού περιεχομένου αλλά ταυτόχρονα μέσα από μια ανανεωμένη δομή που στοχεύει: -στην ευρύτερη απήχηση του προϊόντος προς κοινωνικές ομάδες που δεν συνδέονται άμεσα με την τέχνη -σε θεματικές εκπομπές γύρω από ζητήματα που αυτή την περίοδο απασχολούν την κοινωνία --στην έμφαση σύνδεσης της τέχνης με τα σύγχρονα κοινωνικά, ιστορικά, γεωπολιτικά, οικολογικά ζητήματα.

Η Εποχή των Εικόνων επισκέπτεται τον αρχιτέκτονα Διονύση Σοτοβίκη, αρχικά στο ιστορικό σπίτι της οδού Κυκλάδων που σήμερα είναι η μόνιμη κατοικία του και κατόπιν τον συναντά στην Αίγινα, στο περίφημο σπίτι του Ροδάκη, το οποίο επίσης του ανήκει.

Πρόκειται για δύο ιστορίες κατοικιών με ξεχωριστό ενδιαφέρον αφού, όπως αφηγείται στην Κατερίνα Ζαχαροπούλου, μέσα σε αυτά έζησαν εξίσου ξεχωριστοί άνθρωποι.

Η συζήτηση γίνεται στο υπόγειο της οδού Κυκλάδων, έναν χώρο που ο Δ. Σοτοβίκης έχει διαμορφώσει σε προσωπικό εκθετήριο, με σύγχρονες δικές του κατασκευές και σύγχρονα έργα φίλων του καλλιτεχνών.

Αρχικά, εδώ ήταν η κατοικία-ατελιέ του ζεύγους Σπιτέρη, σε ένα συγκρότημα δύο κτιρίων επί των οδών Κυκλάδων και Κεφαλληνίας.

Ο Τώνη Σπιτέρης υπήρξε ένας από τους πρώτους τεχνοκριτικούς στην Ελλάδα, ενώ η Ιωάννα Σπιτέρη μία σημαντική γλύπτρια.

Ο Δ.Σοτοβίκης αναφέρεται στους λόγους αγοράς του κτιρίου από τον ίδιο με σκοπό, όχι μόνο τη διάσωσή του από κατεδάφιση, αλλά και τη συνέχιση της ύπαρξής του ως χώρου σύγχρονης έκφρασης.

Το ίδιο σκεπτικό της διάσωσης ακολούθησε και η απόκτηση του σπιτιού του Ροδάκη στην Αίγινα, ένα σπίτι ποιητικό, φτιαγμένο με αγάπη και συναίσθημα, ποτισμένο από τη λαϊκή σοφία του πρώτου ιδιοκτήτη του, που ο Δ. Σοτοβίκης έφερε ξανά στη θέα επεμβαίνοντας όσο έπρεπε ώστε να μη χαθούν τα αρχικά του χαρακτηριστικά.

Τον παρακολουθούμε να μας ξεναγεί στους χώρους του σπιτιού στην Αίγινα, ενώ πλήθος λεπτομερειών στην κατασκευή του τεκμηριώνουν την ομορφιά μιας αρχιτεκτονικής βασισμένης στην αγάπη και την έννοια για τη λαϊκή τέχνη.