Μια σειρά 13 ημίωρων επεισοδίων, εσωτερικής παραγωγής της ΕΡΤ.

Δεκατρείς εικαστικοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν τις δουλειές τους και αναφέρονται σε έργα σημαντικών συναδέλφων τους (Ελλήνων και Ξένων) που τους ενέπνευσαν ή επηρέασαν την αισθητική τους και την τεχνοτροπία τους.

Ταυτόχρονα με την παρουσίαση των ίδιων των καλλιτεχνών, γίνεται αντιληπτή η οικουμενικότητα της εικαστικής Τέχνης και πως αυτή η οικουμενικότητα - μέσα από το έργο τους- συγκροτείται και επηρεάζεται ενσωματώνοντας στοιχεία από την βιωματική και πνευματική τους παράδοση και εμπειρία.

Συμβουλευτικό ρόλο στη σειρά έχει η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Οι καλλιτέχνες που παρουσιάζονται είναι:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΕΑΣ
ΑΛΕΚΟΣ ΚΥΡΑΡΙΝΗΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΚΟΡΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΟΥΛΙΑ
ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΗΛΙΑΚΗΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΙΚΥ ΜΠΕΤΣΟΥ
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΑΖΗΣ

Ένα πορτραίτο του ζωγράφου Γιάννη Αδαμάκου.

Ο Γάννης Αδαμάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1952.

Σπούδασε στην Σχολή καλών Τεχνών με δασκάλους τον Γ. Μαυροϊδή, τον Δ.Μυταρά και τον Π. Τέτση.

Ζωγραφίζει με θεματικές ενότητες.

Για το έργο του θα γράψει ο ιστορικός Τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος:

«Ποιο είναι το ουσιώδες στη ζωγραφική του Γιάννη Αδαμάκου; Η αναζήτηση του κενού, η επίμονη προσπάθεια του καλλιτέχνη να απεικονίσει το κενό. Το κενό είναι το ουσιώδες…

Στους πίνακές του κυριαρχεί το ακαθόριστο...αυτό το ακαθόριστο δεν είναι απαραίτητα και ανεξήγητο, ειδικά για κάποιον που έχει επισκεφθεί το εργαστήριο του καλλιτέχνη και έχει συνομιλήσει μαζί του...

...όπως γράφει ο ποιητής Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, ο οποίος μοιράζεται με τον Αδαμάκο τον ίδιο τόπο καταγωγής, όλοι οι συγγραφείς έχουμε μαθητεύσει στους προηγούμενους.

Η γλώσσα είναι ενιαία.

Οι σκέψεις αυτές αντανακλούν τις απόψεις του Γιάννη Αδαμάκου. Η ζωγραφική δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία...».

Και παρακάτω: «...κάποια πρωϊνά σήκωνε το κεφάλι του κι απ' το πίσω παράθυρο του εργαστηρίου του κοιτούσε την πόρτα του απέναντι κτιρίου και φανταζόταν τους προγόνους ζωγράφους να αιωρούνται στο φως της αυγής.»

«Ευχαριστώ, σας ευχαριστώ», μουρμούριζε.

«Τους ευγνωμονούσε όλους. Είχαν μοχθήσει για να νικηθεί ο φόβος και η απόγνωση, για να εξεικονισθεί το κενό».

Στο ντοκιμαντέρ ο ζωγράφος παρουσιάζει την διαχρονική δουλειά του και μας ξεναγεί επίσης στο έργο δύο εικαστικών που τον καθόρισαν και τον οδήγησαν στον μαγικό δρόμο της ζωγραφικής: στον Μαρκ Ρόθκο και στον Γιάννη Σπυρόπουλο.