Με οκτώ ακόμα ξεχωριστές ιστορίες ζωής ολοκληρώνεται η εκπομπή το «Μαγικό των Ανθρώπων» που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια.

Είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό το ταξίδι.

Ένα μυητικό για εμάς ταξίδι που μας φανέρωσε ότι είμαστε οι ιστορίες των απωλειών μας και με αυτή την έννοια είμαστε όλοι δυνάμει δημιουργοί.

Η επεξεργασία της απώλειας έχει τη δυνατότητα σαν τη μεγάλη τέχνη να αφυπνίζει.

Σαν ένα μαγικό σφυρί θρυμματίζει την παγωμένη μέσα μας θάλασσα.

Ακυρώνει κατεστημένα νοήματα, στερεότυπα και ετοιμοπαράδοτες «αλήθειες» που στηρίζουν τη φαινομενική ομαλότητα της καθημερινής μας ζωής.

Στόχος της εκπομπής ήταν να αναδείξει την κρυμμένη δύναμη της απώλειας.

Να μας μιλήσει για το αμίλητο του τραύματος που αρρωσταίνει.

Ήταν ένα στοίχημα για εμάς να αποτυπώσουμε οδυνηρές ανθρώπινες καταστάσεις, σεβόμενοι τον άνθρωπο που είχαμε όχι απέναντι μας αλλά πλάι, δίπλα μας, ίσως ακόμα και μέσα μας.

Σαραντα έξι συνολικά άνθρωποι μας εμπιστεύτηκαν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν.

Την ιστορία της ζωής τους.

Σε ρευστούς κι αβέβαιους καιρούς μας έφεραν σε επαφή με τα δώρα της αυτογνωσίας, της συμπόνοιας στον εαυτό και στον άλλον, τη βαθύτητα του συναισθήματος και της σκέψης.

Τους ευχαριστούμε όλους καθέναν ξεχωριστά.

Σε ρευστούς κι αβέβαιους καιρούς μας άνοιξαν ένα δρόμο στο όνειρο και την ελπίδα.

Ο τίτλος του βιβλίου του "Είμαι όσα έχω ξεχάσει" έδωσε το έναυσμα για μια ξεχωριστή συνάντηση του αρχισυντάκτη στο πολιτιστικό ένθετο της Καθημερινής και συγγραφέα Ηλία Μαγκλίνη με το Μαγικό των Ανθρώπων.

"Είμαι όσα έχω ξεχάσει και όσα επιμένουν να με θυμούνται".

Τέχνη εδώ είναι η μνήμη της καταστροφής και η μνήμη της δημιουργίας.

Τέχνη είναι η ίδια η αφήγηση της ζωής με όλες τις ορατές και αόρατες πληγές της.

Γραφή είναι να μεταμορφώνεις το πεπρωμένο μιας καταγωγής.

Κάτω από έναν έναστρο νυχτερινό ουρανό που είναι ταυτόχρονα ανοιχτή έκπληξη και διαρκής τρόμος.