Με αφορμή τις Παγκόσμιες Ημέρες του ΟΗΕ, η ΕΡΤ παρουσιάζει τη σειρά ντοκιμαντέρ ‘Μια μέρα για όλο τον κόσμο’. Δώδεκα ντοκιμαντέρ που βασίζονται σε ανθρώπινες ιστορίες και εμπειρίες και αναπτύσσουν διαφορετικά κοινωνικά θέματα, που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη κοινωνία και το περιβάλλον.
Το κάθε επεισόδιο εστιάζει σε 1-2 προσωπικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, των οποίων η συναισθηματική εμπλοκή και οι εμπειρίες τους, αναπτύσσουν το θέμα της κάθε Παγκόσμιας Ημέρας και αναδεικνύουν την ουσία της, που είναι η αποδοχή, η ενημέρωση και τελικά η συμμετοχή των πολιτών στα κοινωνικά θέματα.

Κάθε μήνα η ΕΡΤ θα κάνει ένα αφιέρωμα σε μια Παγκόσμια Ημέρα, προβάλλοντας ένα ντοκιμαντέρ της σειράς. (Αλτσχάιμερ, ζώα, δικαιώματα παιδιού, αναπηρία, καρκίνου, ερωτευμένων, ρατσισμού, γης, καπνίσματος, πατέρα, ναρκωτικών, φιλίας)

«Κανείς δεν εγκαταλείπει τον τόπο του χωρίς να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Γιατί άλλωστε να διακινδυνεύσεις την ζωή σου μέσα από ένα μαρτυρικό ταξίδι, να αφήσεις πίσω οικογένεια, να βρεθείς σε μια χώρα που δεν γνωρίζεις κανένα και δεν καταλαβαίνεις την γλώσσα».

Πρόσφυγες, που αναζήτησαν καταφύγιο στην Ελλάδα, μοιράζονται τις σκέψεις, τους προβληματισμούς, τα όνειρά τους αλλά και τις δράσεις τους.

Πώς εντάσσεται ένας πρόσφυγας στην ελληνική κοινωνία όταν αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στη χώρα; Πόσο εξαρτάται από τον ίδιο και πόσο από εμάς το να γίνει αποδεκτός;

Ο Σαίντ, πολιτικός πρόσφυγάς από το Ιράν, έχει πάθος με την ποίηση. «Αν δεν μάθεις τη γλώσσα, δεν είσαι τίποτα», διαπιστώνει. Στα 5 χρόνια παραμονής του στην Ελλάδα, αφού έμαθε ελληνικά βρήκε δουλειά και φίλους. Ξεχωρίζει η φιλία του με τον κ. Κώστα, τον Έλληνα δάσκαλο, μέσα από ατέλειωτες φιλοσοφικές συζητήσεις αλλά και ποδοσφαιρικούς αγώνες.

Ο Γουαέλ και ο Καρίμ είναι από την Συρία. «Δεν γίνεται να βασίζεσαι επ’ άπειρον στα επιδόματα και τις παροχές της χώρας που σε φιλοξενεί. Πρέπει να βρεις τρόπο να ανταποδώσεις την στήριξη που σου προσφέρεται», δηλώνει ο Γουαέλ ιδρυτής του Syrian and Greek Youth Forum. Oι δυο νέοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους για να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στους πρόσφυγες και στους Έλληνες. Όχημα τους, η τέχνη, η ενασχόληση με τη γη, η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, η αλληλεπίδραση με τους ντόπιους και η συνεισφορά στον τόπο που κατοικείς.