Αν επιχειρήσουμε μία ενδοσκόπηση στο εγχώριο τηλεοπτικό τοπίο των τελευταίων δέκα χρόνων, περίοδος που ασφαλώς συμπίπτει με την οικονομική, κοινωνική και πνευματική κρίση στη χώρα μας, διαπιστώνουμε εύκολα ότι απουσιάζουν οι σταθερές αξίες.

Οι τηλεοπτικές “άγκυρες” που θα διαμορφώσουν μία οργανική σχέση εμπιστοσύνης με το κοινό. Και είναι αυτή ακριβώς η ιδιαίτερη σχέση με το κοινό, που αποτελεί πάντα το μυστικό πίσω από κάθε επιτυχημένο τηλεοπτικό εγχείρημα.

Η ΕΡΤ έχει να επιδείξει, στα πολλά χρόνια της λειτουργίας της, κάποιους τέτοιους τηλεοπτικούς φάρους που στηρίχθηκαν στην ποιότητα έχοντας παράλληλα κατακτήσει αυτή την προνομιακή σχέση με το κοινό ώστε εκείνο να αναμένει με αγωνία, σε μία σχεδόν “συνωμοτική” συνθήκη, την ημέρα και την ώρα της προβολής.

Το «Υστερόγραφο» φιλοδοξεί να αναδείξει αξίες που είναι ακόμη ζωντανές στον τόπο μας δημιουργώντας ταυτοχρόνως απαιτητικούς και ενεργούς τηλεθεατές μέσα από μία φιλμική γραφή που θα επιδιώξει να αποκαλύψει την αλήθεια και την ποίηση της πραγματικότητας.

Όλοι σχεδόν οι σκηνοθέτες του Υστερόγραφου προέρχονται από τη μεγάλη παράδοση του κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ με σημαντικές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Είναι οι: Λάκης Παπαστάθης, Εύα Στεφανή, Γιώργος Σκεύας, Ηλίας Γιαννακάκης, Αποστολία Παπαϊωάννου, Γιώργος Κραββαρίτης. Ήδη, εδώ και δεκαετίες, κυρίως μέσα από την εκπομπή «Παρασκήνιο», έχουν δημιουργηθεί αφηγηματικοί τρόποι που συνδυάζουν επιτυχώς την κινηματογραφική εμπειρία του ντοκιμαντέρ με την τηλεοπτική αφήγηση. Έχει δημιουργηθεί μία αφηγηματική παράδοση από νέους και παλαιότερους σκηνοθέτες που μπορούν να εντάξουν σε μία τηλεοπτική εκπομπή πρόσωπα και θέματα της «άλλης Ελλάδας», της πνευματικής Ελλάδας, που συνήθως απουσιάζει από την τηλεόραση.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου προέρχεται από μία σημαντική καλλιτεχνική οικογένεια.

Πατέρας της ήταν ο σκηνοθέτης και καθηγητής Σπύρος Ευαγγελάτος, μητέρα της η τραγωδός Λήδα Τασσοπούλου, παππούς της ο μουσικός Αντίοχος Ευαγγελάτος και θεία της η μεσόφωνος Δάφνη Ευαγγελάτου.

Η ίδια, ήδη από την ηλικία των τριών μηνών, μεγάλωσε ανάμεσα στο ιστορικό Αμφι-θέατρο και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, σε μία πορεία που την οδηγούσε, με τρόπο σχεδόν προδιαγεγραμμένο, να ασχοληθεί με το Θέατρο.

Πράγματι, σήμερα αποτελεί μία τις πιο σημαντικές σκηνοθετικές υπογραφές της νεότερης γενιάς.

Μόλις πέρυσι ανέλαβε και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, όμως έπεσε στην επέλαση της πανδημίας.

Ο φακός της εκπομπής την παρακολουθεί επί μήνες, στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τις πρωτόγνωρες δυσκολίες στο Φεστιβάλ, αλλά και στην προσπάθειά της να ανεβάσει εκ νέου τον Άμλετ μετά από το πρόωρο, επίσης λόγω πανδημίας, κατέβασμά του τον Μάρτιο του 2020.