Η εκπομπή «Εποχές και Συγγραφείς» είναι μία σειρά από ανεξάρτητα, αυτοτελή ντοκιμαντέρ που παρουσιάζουν προσωπικότητες των Γραμμάτων, ποιητές ή πεζογράφους, σε σχέση πάντα με την κοινωνική πραγματικότητα που συνετέλεσε στη διαμόρφωση του έργου τους.

Στον φετινό κύκλο παρουσιάζονται ιδιαίτερα σημαντικοί δημιουργοί όπως οι Κωστής Παλαμάς, Ζήσιμος Λορεντζάτος, Γεώργιος Βιζυηνός, Ρώμος Φιλύρας, Παύλος Νιρβάνας, Μυρτιώτισσα κ.ά., δημιουργοί που δεν βρίσκονται στη ζωή.
Προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη «προσέγγισή» τους, στα επεισόδια χρησιμοποιείται οπτικό υλικό από δημόσια και ιδιωτικά αρχεία, ενώ μιλούν, γι’ αυτούς και το έργο τους, καθηγητές και μελετητές των λογοτεχνών με στόχο τον εμπλουτισμό των γνώσεων των τηλεθεατών με καινούρια στοιχεία.

Η σειρά αρχίζει με την παρουσίαση του Ζήσιμου Λορεντζάτου, μιας εξέχουσας πνευματικής προσωπικότητας, που άνοιξε νέους δρόμους τόσο στην ποίηση όσο και στο δοκίμιο.

Η εκπομπή «Εποχές και Συγγραφείς» πέραν από διάφορες άλλες διακρίσεις, το 2018 έλαβε το «Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Τάξη Γραμμάτων και Καλών Τεχνών».

O Γεώργιος Βιζυηνός (σ.σ.: τα πρώτα χρόνια της ζωής του Γεώργιος Μιχαηλίδης) γεννήθηκε στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης στις 8 Μαρτίου 1849 (αυτό τεκμαίρεται από ένα ιδιόχειρο σημείωμα του πατέρα του, αν και ο ίδιος ο Βιζυηνός δήλωνε ότι γεννήθηκε το 1850).

Ήταν γιος του Μιχαλιού του πραματευτή και της Δεσποινιώς της Μιχαλιέσσας.

Πήγε σχολείο στη Βιζύη και στην Κωνσταντινούπολη, όπου και μαθήτευσε στο ραφτάδικο ενός θείου του. Το 1867 βρέθηκε στην Κύπρο χάρη στη βοήθεια του Κύπριου εμπόρου Τσελεμπή Γιάγκου Γεωργιάδη και υπό την προστασία του αρχιεπισκόπου Κύπρου Σωφρονίου του Τρίτου.

Αρχικά φόρεσε το μοναχικό ένδυμα σε ένα μοναστήρι και κατόπιν εργάστηκε ως φροντιστής μαθητών στο Ελληνικό Σχολείο της Λευκωσίας. Εκεί έγραψε και τους πρώτους στίχους του και έζησε τις πρώτες ερωτικές του περιπέτειες, για μία από τις οποίες τιμωρήθηκε με περιορισμό, νηστεία και προσευχή. Ύστερα από 5 χρόνια διαμονής στην Κύπρο, θα επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη το καλοκαίρι του 1872 και τότε θα αλλάξει το επίθετό του, και αντί για Μιχαηλίδης θα υπογράφει πλέον με το τοπωνυμικό Βιζυηνός. Θα εξασφαλίσει την κηδεμονία του καθηγητή Γεωργίου Χασιώτη και την υποστήριξη του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως και θα παρακολουθήσει για έναν χρόνο μαθήματα στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης (χωρίς την υποχρέωση να προετοιμαστεί για ιερέας), όπου θα γίνει ο αγαπημένος μαθητής του τυφλού καθηγητή και Φαναριώτη ποιητή Ηλία Τανταλίδη.

Τον επόμενο χρόνο, το 1873, θα τυπώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή Ποιητικά πρωτόλεια, με ποιήματα στη δημοτική και στην καθαρεύουσα, και στο μεταίχμιο του ρομαντισμού και των νέων ποιητικών ρευμάτων.

Χάρη στη συλλογή αυτή και στη στήριξη των καθηγητή Χασιώτη και ποιητή Τανταλίδη, θα κερδίσει την εκτίμηση του Ιφιγένειας Αντωνιάδη (χήρας τότε και κατοπινής συζύγου του Ανδρέα Συγγρού), η οποία και θα τον συστήσει στον πάμπλουτο τραπεζίτη Γεώργιο Ζαρίφη. Ο Ζαρίφης θα γίνει πλέον ο χορηγός του και με δική του γενναιόδωρη υποτροφία, ο Βιζυηνός θα ολοκληρώσει έναν αξιοζήλευτο κύκλο σπουδών στην Ελλάδα και στη Γερμανία τα επόμενα 10 περίπου χρόνια.

Πρώτος σταθμός του θα είναι η Αθήνα, όπου εγκαθίσταται το φθινόπωρο του 1873, φοιτά στο Β΄ Γυμνάσιο της Πλάκας και αποφοιτά τον Ιούνιο του επόμενου χρόνου σε ηλικία 25 ετών. Αμέσως γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του αθηναϊκού πανεπιστημίου, αλλά παρακολουθεί τα μαθήματα μόνο του πρώτου έτους, αφού τον Αύγουστο του 1875 φεύγει για σπουδές στη Γερμανία έχοντας πάντα χορηγό τον Γεώργιο Ζαρίφη.

Η Γερμανία θα είναι ο δεύτερος σταθμός του για τα επόμενα έξι χρόνια, από τον Αύγουστο του 1875 έως την άνοιξη του 1881. Αρχικά εγκαθίσταται στη Γοτίγγη (στο σημερινό Γκαίτινγκεν), στη συνέχεια μεταβαίνει στη Λιψία και στο Βερολίνο και επιστρέφει στη Γοτίγγη.

Σπουδάζει στις φιλοσοφικές σχολές τους και στις αρχές του 1881 υποστηρίζει στο πανεπιστήμιο της Γοτίγγης τη διδακτορική του διατριβή με τον τίτλο Το παιδικό παιχνίδι σε σχέση με την ψυχολογία και την παιδαγωγική. Σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του έχει τη γενναιόδωρη οικονομική στήριξη του Ζαρίφη, τον οποίο ανταμείβει με ποιήματα στην ονομαστική του εορτή και σε εορτές μελών της οικογένειάς του.

Όταν τελειώνει τις σπουδές στη Γερμανία, επισκέπτεται το Παρίσι την άνοιξη του 1881, και από εκεί, στο τέλος του καλοκαιριού, μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη όπου συναντά τη μητέρα του και τον αδελφό του Μιχαήλο. Τότε πιθανότατα διαδραματίζονται κάποια από τα γεγονότα που περιγράφονται στο διήγημα «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου»...