Οι άνθρωποι, λένε, είναι οι ιστορίες τους.

Το «Σαν παραμύθι» φωτίζει τους ανθρώπους στο περιθώριο της Μεγάλης Ιστορίας – μικρές, άγνωστες στιγμές, σπάνια πορτρέτα, παρασκήνια από σημαντικά γεγονότα όπως τα αφηγήθηκαν οι πρωταγωνιστές τους.

Η αγαπημένη σειρά ντοκιμαντέρ, επιστρέφει στην ΕΤ2, με έναν νέο κύκλο 13 επεισοδίων, που θα ταξιδέψουν τον τηλεθεατή από την Ήπειρο ως την Κρήτη και από εκεί ως το άπειρο διάστημα. Το παρασκήνιο της πτώσης του «απόρθητου» οχυρού στο Μπιζάνι, η αληθινή ιστορία της «αμαρτωλής» αγίας των φτωχών της Κρήτης, της Μαντάμ Ορτάνς, ζωντανεύουν μέσα από εξαιρετικές αφηγήσεις. Ο Γιώργος Λιάνης θυμάται τη συνάντησή του με τον Nelson Mandela, τον άνθρωπο που ήταν «μια ολόκληρη ήπειρος» και αποκαλύπτει την ιδιαίτερη σχέση του ηγέτη της Ν. Αφρικής με την Ελλάδα. Με τη βοήθεια του Κώστα Φέρρη, το «Σαν Παραμύθι» θυμάται το «Ρεμπέτικο», και αναπλάθει την ιστορία της γέννησης μιας εμβληματικής ταινίας.

Στα νέα της επεισόδια, η εκπομπή αφουγκράζεται τον αρχαιότερο ήχο- λυγμό της ελληνικής λαϊκής παράδοσης: το ηπειρώτικο μοιρολόι. Κι αλλού, αναζητεί στον ουρανό αστέρια που καίγονται – και βρίσκει τον μοναδικό μετεωρίτη, ελληνικής καταγωγής, ηλικίας 4,5 δισεκατομμυρίων ετών!

Ιστορίες αληθινές, ειπωμένες υπέροχα, «Σαν Παραμύθι». Αφήστε το νήμα, να ξετυλιχθεί…

Μες στη λέξη «αρχιτεκτονική», υπάρχει η αρχή και η κατασκευή, η δημιουργία, η τέχνη. Αρχιτέκτονας, είναι ο πρωτομάστορας.

Σαν τέτοιος, ο Βασίλης Χαρίσης στέριωσε την τέχνη του, πάνω σε δυο λιθάρια: Στον τόπο και στον άνθρωπο. Κι εκεί πάνω, έχτισε.

Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1933.

Σπούδασε Αρχιτέκτων-Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μαθήτευσε, πλάι σε μεγάλους δασκάλους και το 1960 προσελήφθη στο υπουργείο Δημοσίων Έργων όπου έφτασε ως τη θέση του Ανώτατου Γενικού Διευθυντή και προέδρου του Οργανισμού Αθήνας.

Το όραμά του, πρωτοπόρο.
Μεταξύ άλλων, εισηγήθηκε τη νομοθεσία για τους χώρους στάθμευσης σε νέες οικοδομές, τη δημιουργία πεζοδρόμων, τις εκθέσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων, την προστασία και ανάπτυξη ακτών, καινοτόμα διατάγματα για την προστασία παραδοσιακών οικισμών.

Ο Βασίλης Χαρίσης πίστευε πως η αρχιτεκτονική είναι η «τέχνη που πλάθει χώρους ζωής». Η δική του τέχνη δεν ήταν ο «μεγάλος καθρέφτης όπου κοιτάζεται ο κόσμος».

Ήταν το σφυρί που του δίνει σχήμα.