Προσωποκεντρικό, ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ με την Ίνα Ταράντου.

«Η ζωή δεν μετριέται από το πόσες ανάσες παίρνουμε, αλλά από τους ανθρώπους, τα μέρη και τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα».
Η Ίνα Ταράντου ταξιδεύει και βλέπει τη «Ζωή αλλιώς». Δεν έχει σημασία το πού ακριβώς. Το ταξίδι γίνεται ο προορισμός και η ζωή βιώνεται μέσα από τα μάτια όσων συναντά.
Ιστορίες ανθρώπων που οι πράξεις τους δείχνουν αισιοδοξία, δύναμη και ελπίδα. Μέσα από τα «μάτια» τους βλέπουμε τη ζωή, την ιστορία και τις ομορφιές του τόπου μας. Άνθρωποι που παρά τις αντιξοότητες, δεν το έβαλαν κάτω, πήραν το ρίσκο και ανέπτυξαν νέες επιχειρηματικότητες, ανέδειξαν ανεκμετάλλευτα κομμάτια της ελληνικής γης, αναγέννησαν τα τοπικά προϊόντα.
Λιγότερο ή περισσότερο κοντά στα αστικά κέντρα, η κάθε ιστορία μάς δείχνει με τη δική της ομορφιά μία ακόμη πλευρά της ελληνικής γης, της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής πραγματικότητας. Άλλοτε κοιτώντας στο μέλλον κι άλλοτε έχοντας βαθιά τις ρίζες της στο παρελθόν.
Η ύπαιθρος και η φύση, η γαστρονομία, η μουσική παράδοση, τα σπορ και τα έθιμα, οι Τέχνες και η επιστήμη είναι το καλύτερο όχημα για να δούμε τη «Ζωή αλλιώς». Και θα μας τη δείξουν άνθρωποι που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Που ξέρουν πολύ καλά να βλέπουν τη ζωή.
Θα ανοίξουμε το χάρτη και θα μετρήσουμε χιλιόμετρα. Με πυξίδα τον άνθρωπο θα καταγράψουμε την καθημερινότητα σε κάθε μέρος της Ελλάδας. Θα ανακαλύψουμε μυστικά σημεία, ανεξερεύνητες παραλίες και off road διαδρομές. Θα γευτούμε νοστιμιές, θα μάθουμε πώς φτιάχνονται τα τοπικά προϊόντα. Θα χορέψουμε, θα γελάσουμε, θα συγκινηθούμε.
Θα μεταφέρουμε το συναίσθημα… να σου κόβεται η ανάσα. Πάνω στο κάστρο της Σκύρου, στην κορυφή του Χελμού μετρώντας τα άστρα, στο παιάνισμα των φιλαρμονικών στα καντούνια της Κέρκυρας το Πάσχα, φτάνοντας μέχρι το Κάβο Ντόρο, περπατώντας σε ένα τεντωμένο σχοινί πάνω από το φαράγγι του Αώου στην Κόνιτσα.

Γιατί η ζωή είναι ακόμη πιο ωραία όταν τη δεις αλλιώς!

Με το που φθάνεις στην Ηρακλειά καταλαβαίνεις αμέσως ότι ο χρόνος δεν έχει καμία χρησιμότητα. Όλα κυλούν αργά.

Το νησί βρίσκεται προστατευμένο ανάμεσα στα μεγαθήρια των Κυκλάδων, ελεύθερο, αγνό και γαλήνιο. Η Ηρακλειά είναι ένας ξεχωριστός τόπος για ανθρώπους που επιζητούν έναν ήσυχο βίο. Την κατανοούν εκείνοι που γοητεύονται από την ηρεμία και την απλότητα της νησιωτικής ζωής.

Φημίζεται μεταξύ άλλων για τα μονοπάτια της, που υπόσχονται μεγάλους περιπάτους. Με άγρια τοπία, βράχια και απέραντη θέα στο γαλάζιο, που ο φίλος Ηλίας ήταν πρόθυμος να μας τα δείξει όλα.

Το πιο εντυπωσιακό φυσικά αξιοθέατο του νησιού είναι το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη. Είναι το μεγαλύτερο σπήλαιο των Κυκλάδων και ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδας. Όλη η διαδρομή προς τα εκεί είναι καταπληκτική και ανέγγιχτη, ίσως όχι για πολύ ακόμη, καθώς το μέρος δεν έχει αξιοποιηθεί τουριστικά. Ογκώδεις σταλαγμίτες, φυσικές κολώνες και εντυπωσιακοί σταλακτίτες σχηματίζουν τον διάκοσμο του πρώτου θαλάμου του σπηλαίου. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Πιο μέσα υπάρχουν διαδοχικές αίθουσες μικρής αλλά και μεγαλύτερης δυσκολίας για να τις προσεγγίσεις, όλες όμως εξίσου μαγικές.

Η Ηρακλειά έχει φυσικά και τη δική της κουζίνα. Αφού μάθαμε τα μυστικά της φάβας αλλά και της ζωής από τον τον κ. Γιώργη, με τον Γιάννη τον σεφ, φτιάξαμε χορτόπιτες με τρυφερές προβάτσες.

Στην παραλία του Μέριχα γνωρίσαμε τον Αντώνη, έναν ακόμη λάτρη του νησιού που ενώ μεγάλωσε και έζησε στην Αθήνα, βρέθηκε ξαφνικά από το Μπραχάμι, να είναι εδώ και σχεδόν 30 χρόνια ψαράς και μελισσοκόμος στην Ηρακλειά. “Για να μην ζει μάταια” όπως είπε. Μαζί του γνωρίσαμε και τη γυναίκα του τη Μαρία με καταγωγή από την Τανζανία και την Ικαρία. Και για εκείνην όμως, η Ηρακλειά είναι ο τόπος της, γιατί “η πατρίδα σου είναι εκεί που είναι η καρδιά σου”. Εκεί που η καρδιά σου είναι ελεύθερη να ζει μια Ζωή Αλλιώς.