Σειρά ντοκιμαντέρ ταξιδιωτικού και γαστρονομικού περιεχομένου

Tα τελευταία 20 χρόνια, το τοπικό ελληνικό προϊόν έγινε τάση, μόδα, οικονομική διέξοδος, μια άλλη, καινούργια νοστιμιά. Βγήκε από την αφάνεια, απέκτησε ΠΟΠ πιστοποιήσεις, μια ολόφρεσκη γεύση μέσα από μια καινοτόμα μεταποίηση, βρήκε τη θέση του στα ράφια της πόλης, στο τραπέζι του καθενός μας, ενθουσιάζοντας ταυτόχρονα τους ουρανίσκους των εξαγωγών.
Η Ελλάδα που χάθηκε στις διαδρομές της αστικοποίησης του ’50, επιστρέφει στο χωριό, αναζητώντας τις γεύσεις της γιαγιάς και τις παλιές καλλιέργειες του παππού. Η κρίση δημιουργεί έναν νέο, ευρωπαϊκό πρωτογενή τομέα: τα καλύτερα -άνεργα πια- παιδιά του μάρκετινγκ και του μάνατζμεντ γίνονται αγρότες, πηγαίνοντας στο χωράφι με λαπ-τοπ και ιντερνετικές πληροφορίες για το πώς θα καλλιεργήσουν την ελιά -βιολογικά- πετυχαίνοντας ένα νέο μοντέλο επιβίωσης, πράσινο, οικολογικό, γαλήνιο, οικονομικά αισιόδοξο.
Στην πόλη, οι ενθουσιώδεις δημοσιογράφοι, θεοποιούν το νέο μοντέλο αγρότη που ντύνεται με στυλ ακόμη και στον τρύγο και τυποποιεί σε ντιζάιν συσκευασίες που «σκίζουν» στους παγκόσμιους διαγωνισμούς, ενώ ο ενθουσιασμός ενίοτε καταγράφει υπερβολές και ανακρίβειες. Ταυτόχρονα, αναβιώνουν οι παλιές καλλιέργειες, ο χειροποίητος μόχθος που επιμένει εδώ και αιώνες στο χωριό. Δυστυχώς, όμως, κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τη φύση και το χωράφι από το γραφείο του στην πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα, όμως το χωριό απέχει έτη φωτός από την πόλη.
Οι δημιουργοί της νέας σειράς ντοκιμαντέρ «Τοπικές Κουζίνες» προσεγγίζουν τα μοναδικά προϊόντα και τον χαμένο πλούτο μιας χώρας γκουρμέ, όπου η γεωγραφία και το μικροκλίμα δίνουν άλλη γεύση στο ίδιο προϊόν, ακόμη και σε δύο διπλανά χωριά. Αγγίζουν από κοντά και μεταφέρουν στο σπίτι του τηλεθεατή την πραγματικότητα του χωριού, του αγρότη, του παλιού και του νέου παραγωγού.
Πρωταγωνιστές αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ είναι οι παραγωγοί, οι άνθρωποι της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι μέσα από την καθημερινότητά τους ξετυλίγουν τις άγνωστες λεπτομέρειες για τα προϊόντα που ανυποψίαστοι αγοράζουμε στα νεομπακάλικα της πόλης. Η κάμερα τούς ακολουθεί στο χωράφι, στους δύσκολους και εύκολους καιρούς, στο σπίτι, στη μεταποίηση, στην ώρα της σχόλης, στον τρύγο, στο μάζεμα, στην πορεία για τον έμπορο. Ακολουθώντας το χρόνο και το λόγο τους, ζούμε τη δική τους καθημερινότητα, τις χαρές και τις αγωνίες τους αφτιασίδωτες, γευόμαστε το καθημερινό και γιορτινό τους φαγητό, ταξιδεύουμε στην ιστορία της παραγωγής τους, μπαίνουμε στη θέση τους, δίνοντας απαντήσεις στην προοπτική μιας αποκέντρωσης που τόσο είναι στη μόδα: «θα μπορούσα, άραγε, εγώ;».
Οι άνθρωποι μάς συστήνουν τη ζωή του αγρού, μαζί και τη ιστορία, τις ιδιαιτερότητες της κάθε καλλιέργειας, τη γεύση των προϊόντων μέσα από παραδοσιακές και σύγχρονες συνταγές.
Μαζί με τη ζωή τους, ταξιδεύουμε στον τόπο τους. Κινηματογραφικά «διακτινιζόμαστε» στα τοπία μιας πανέμορφης περιφέρειας, όπου η ομορφιά συμπλέει με την αγροτική ζωή. Μια λίμνη, η θάλασσα, ένα καταπράσινο βουνό, από τουριστικά τοπία μεταμορφώνονται σε ζωτικά στοιχεία, που τρέφουν, ανασταίνουν, δίνουν τη γεύση τους στο προιόν.
Δώδεκα ταξίδια, 12 προσωπικές ιστορίες, 12 οικογένειες, 12 γεύσεις, 12 μοναδικότητες, 12 διαφορετικότητες, 12 μοναδικά προϊόντα. Τα μήλα της Ζαγοράς, τα άγρια μανιτάρια των Γρεβενών, τα σύκα της Κύμης, τα βουβάλια της Κερκίνης, το αβγοτάραχο του Μεσολογγίου, τα τυριά της Νάξου, τα πορτοκάλια της Λακωνίας, το ελαιόλαδο της Μεσσηνίας, η αγκινάρα Αργολίδας, τα φασόλια Πρεσπών και το γριβάδι τους, τα κάστανα της Καστανίτσας.
Ένα ταξίδι πίσω από τα ράφια της ελληνικής και παγκόσμιας αγοράς, όπου το προϊόν πρωταγωνιστεί, γίνεται ο λόγος ενός άλλου τουρισμού, με αιτία γαστρονομική!

Βασικοί συντελεστές της σειράς:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κεχαγιάς, Βασίλης Βασιλειάδης, Ανθή Νταουντάκη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Παπανδρικόπουλος, Παναγιώτης Βασιλάκης, Δράκος Πολυχρονιάδης, Δημήτρης Λογοθέτης
Μοντάζ: Ηρώ Βρετζάκη, Αμαλία Πορλίγκη, Claudia Sprenger, Μαρία Γιρμή

Oι «Τοπικές Κουζίνες» ταξιδεύουν 22 χιλιόμετρα μετά το Ναύπλιο, στα γραφικά Ίρια του Αργολικού Κόλπου. Γύρω από το χωριό και μέχρι την Κάντια, η εύφορη, επίπεδη κοιλάδα παράγει το 80% της ελληνικής αγκινάρας από το 1952, τότε που η παραγωγή της ντομάτας αντικαταστάθηκε από τη νέα καλλιέργεια της αργίτικης ποικιλίας, που ταίριαξε καλύτερα με το κλίμα και το νερό της περιοχής.
Εδώ θα συναντήσουμε τη Νίκη και τον Γιάννη Τσεκούρα, που εδώ και μισό αιώνα, έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην καλλιέργεια της ντόπιας αγκινάρας. Μετά τη συγκομιδή στο χωράφι, η Νίκη μας μαγειρεύει αγκινάρες με αρνάκι αβγολέμονο. Στο μεζεδοπωλείο της Κατερίνας και του Νώντα θα συνδυάσουμε το ντόπιο τσίπουρο με μπουρεκάκια αγκινάρας και στη συνέχεια θα ακολουθήσουμε τη Νίκη στο Ναύπλιο, για να γνωρίσουμε από κοντά την άλλη πλευρά μας ανήσυχης αγρότισσας, που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, ασχολείται με τη φωτογραφία αλλά και με το γράψιμο.
Στο εντυπωσιακό Πολιτιστικό Κέντρο Φουγάρο, εκεί όπου παλιά ήταν η κονσερβοποιία του Ανθού, η Νίκη θα μας μιλήσει για το έργο της ζωής της, ένα μονοθεματικό βιβλίο με θέμα την αγκινάρα ή αλλιώς τον «θησαυρό των Ιρίων» με δεκάδες συνταγές που μαγειρεύουν την αγκινάρα, όπως δεν θα την είχαμε ποτέ φανταστεί. Με την ευκαιρία, ο σεφ του Φουγάρου, Νίκος Σουλιές, θα μας μαγειρέψει ένα διαφορετικό ψάρι με αγκινάρες και πίσω στο χωριό, η Νίκη θα μας δείξει τον πιο εύκολο τρόπο να καθαρίσουμε τις αγκινάρες, πριν τις βάλει στο φούρνο μ’ ένα φρέσκο λαβράκι.
Ο γεωπόνος Βασίλης Δρούζας, που γεννήθηκε και μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στην αγκινάρα, θα μας ξεναγήσει στο φυτώριό του και τέλος, γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο αγκινάρα, θα κλείσουμε ένα επεισόδιο αφιερωμένο σ’ ένα προϊόν που μοσχοβολά άνοιξη, ένα σπάνιο λουλούδι-φάρμακο, το πιο αντιοξειδωτικό από όλα τα λαχανικά, που περιμένει την ΠΟΠ πιστοποίησή του. Μια καλλιέργεια ελάχιστα γνωστή, που πέρασε από πολλούς κινδύνους και αναζητεί πλέον τη νέα εποχή μιας άλλης διαχείρισης, που θα συνεχίσει να βάφει μοβ τον ανθισμένο κάμπο των Ιρίων, δίνοντας ζωή στους καλλιεργητές της περιοχής.