Σειρά ντοκιμαντέρ 12 45λεπτων επεισοδίων, παραγωγή BRUTAL MEDIA σε συνεργασία με τη TV3 και τη MOVISTAR, 2019.
Η σειρά είναι ένα ταξίδι στον εαυτό μας, στα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας. Τα συναισθήματα που μας χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινα όντα. Η τέχνη έχει τη δύναμη να προκαλεί κάθε είδους συναισθήματα και αισθήσεις. Χάρη σε αυτήν, μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Ο κύριος στόχος της σειράς είναι να μας ταρακουνήσει αλλά είναι επίσης ένα πρόγραμμα εκμάθησης, που προορίζεται για όλα τα ακροατήρια. Επειδή όλοι είμαστε ικανοί να επιθυμούμε, να αγαπάμε, να μισούμε, να γελάμε και να κλαίμε. Μέσα από την ομορφιά των καλλιτεχνικών μορφών, εισχωρούμε στις εσωτερικές λειτουργίες της ανθρώπινης φύσης. Όλοι οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τέχνη για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Και χρησιμοποιούμε συναισθήματα για να κατανοήσουμε διάφορες πτυχές της ιστορίας της τέχνης.

Το μίσος είναι ένα ακατανίκητο και σχεδόν παράλογο συναίσθημα. Οι ναζί ήξεραν πώς να το κάνουν πράξη καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, και αφιερώθηκαν στην καταδίωξη και την τιμωρία όλων εκείνων των έργων τέχνης και των καλλιτεχνών που δεν ταίριαζαν στην επιβεβλημένη ηθική τους.

Ο Ραμόν Τζενέρ θα επικρίνει όλους τους λόγους που οδήγησαν τους ναζί στην αποκήρυξη του έργου καλλιτεχνών όπως ο Καντίνσκι, ο Ότο Ντιξ και ο Φραντς Μαρκ, καθώς και της μουσικής του Μάλερ και του Μπέλα Μπάρτοκ, μεταξύ άλλων. Θα ανακαλύψουμε ότι το μίσος και η καταπίεση του Χίτλερ ίσως να γεννήθηκαν από το παρελθόν του ως αποτυχημένου καλλιτέχνη.

Με την ιστορικό Σούζι Χοτζ θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί η μοντέρνα τέχνη είναι τόσο συχνά στόχος αυτού του μένους. Θα συζητήσουμε για την τέχνη που δέχτηκε επίθεση, αλλά και για την τέχνη που επιτίθεται και γεννάει μίσος, όπως τα παλιά μεσαιωνικά ρετάμπλ. Θα δούμε την «Γκουέρνικα» με νέο μάτι, για να καταλάβουμε πώς υποφέρει η τέχνη και πώς αντιδράει στον τρόμο.

Και θα ταξιδέψουμε στην κόλαση με τον Γιούργκεν Καουμκέτερ. Ο ιστορικός και ειδικός του Άουσβιτς θα μας αποκαλύψει το αληθινό νόημα της τέχνης. Θα δούμε πώς, εν μέσω όλου αυτού του τρόμου σ’ αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης, η τέχνη μετατράπηκε σε έναν τρόπο να κρατηθείς στη ζωή. Σε κάτι, με δυο λόγια, πολύ πιο ισχυρό από το μίσος.