Ένα οδοιπορικό στην διαχρονική σχέση της Ελλάδας με τη Ρωσία.

Η Ταμίλα Κουλίεβα μας ταξιδεύει στο παρόν και το παρελθόν αυτής της σχέσης, μέσα από συναντήσεις με ανθρώπους «κρίκους» αυτής της ελληνορωσικής αλυσίδας. Μιας αλυσίδας που εκτείνεται σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Στην σειρά θα ξετυλιχτούν ιστορίες και θα φωτιστούν πρόσωπα, που έχουν να κάνουν με την παιδεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, με το εμπόριο, με την ιστορική μνήμη και σχέση των δύο λαών, θεατή και αθέατη. Πρόσωπα που το κάθε ένα ξεχωριστά παίζει κάποιο σημαντικό μικρό ή μεγάλο ρόλο, στην διατήρηση αυτής της βαθιάς σχέσης μέσα στον χρόνο.

Στο αποψινό επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «Αθήνα καλεί Μόσχα», η Ταμίλα Κουλίεβα ψηλαφίζει τα ίχνη της ξεχασμένης ιστορίας της Λήμνου και των ελληνορωσικών σχέσεων τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, που σήμερα πια πολλοί ονομάζουν και στη Ρωσία, στάση ή πραξικόπημα, τη διετία 1920-21 περισσότεροι από 30.000 Ρώσοι στρατιωτικοί και πολίτες, αξιωματικοί, Κοζάκοι, τα μέλη των οικογενειών τους ή απλοί πρόσφυγες θα αναζητήσουν κυνηγημένοι από τους Μπολσεβίκους καταφύγιο στο νησί της Λήμνου.
Οι πιο πολύ κατέφυγαν εκεί, μετά την ήττα των τσαρικών στρατηγών των Λευκών Ρώσων, Ντενίκιν και Βράνγκελ, τα στρατεύματα των οποίων υποχώρησαν προς την Κριμαία και από κει με τη βοήθεια πλοίων της Αντάντ μοιράστηκαν σε διάφορα σημεία της Μεσογείου.
Οι Ρώσοι στρατιωτικοί οργάνωσαν τη ζωή τους, όπως καλύτερα μπορούσαν στην άγνωστη, αλλά φιλόξενη ελληνική γη. Κάποιοι πίστευαν κιόλας ότι σύντομα θα επιστρέψουν στη χαμένη για πάντα αυτοκρατορική Ρωσία. Εκατοντάδες από αυτούς άφησαν τη ζωή τους στη Λήμνο χτυπημένοι από τις επιδημίες τύφου, την εξάντληση, αλλά και την απογοήτευση. Ανάμεσά τους 82 παιδιά. Οι απόγονοί τους, οι μελετητές και οι νοσταλγοί της αυτοκρατορικής Ρωσίας, μοιρασμένοι στα πέρατα του κόσμου, πρωταγωνιστούν σήμερα στη διάσωση και συντήρηση των ρωσικών τάφων στη Λήμνο και ταξιδεύουν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τη μνήμη των νεκρών, συναντώντας πλήρη κατανόηση και υποστήριξη από τις τοπικές Αρχές του νησιού.