Σειρά ντοκιμαντέρ ταξιδιωτικού και γαστρονομικού περιεχομένου

Tα τελευταία 20 χρόνια, το τοπικό ελληνικό προϊόν έγινε τάση, μόδα, οικονομική διέξοδος, μια άλλη, καινούργια νοστιμιά. Βγήκε από την αφάνεια, απέκτησε ΠΟΠ πιστοποιήσεις, μια ολόφρεσκη γεύση μέσα από μια καινοτόμα μεταποίηση, βρήκε τη θέση του στα ράφια της πόλης, στο τραπέζι του καθενός μας, ενθουσιάζοντας ταυτόχρονα τους ουρανίσκους των εξαγωγών.
Η Ελλάδα που χάθηκε στις διαδρομές της αστικοποίησης του ’50, επιστρέφει στο χωριό, αναζητώντας τις γεύσεις της γιαγιάς και τις παλιές καλλιέργειες του παππού. Η κρίση δημιουργεί έναν νέο, ευρωπαϊκό πρωτογενή τομέα: τα καλύτερα -άνεργα πια- παιδιά του μάρκετινγκ και του μάνατζμεντ γίνονται αγρότες, πηγαίνοντας στο χωράφι με λαπ-τοπ και ιντερνετικές πληροφορίες για το πώς θα καλλιεργήσουν την ελιά -βιολογικά- πετυχαίνοντας ένα νέο μοντέλο επιβίωσης, πράσινο, οικολογικό, γαλήνιο, οικονομικά αισιόδοξο.
Στην πόλη, οι ενθουσιώδεις δημοσιογράφοι, θεοποιούν το νέο μοντέλο αγρότη που ντύνεται με στυλ ακόμη και στον τρύγο και τυποποιεί σε ντιζάιν συσκευασίες που «σκίζουν» στους παγκόσμιους διαγωνισμούς, ενώ ο ενθουσιασμός ενίοτε καταγράφει υπερβολές και ανακρίβειες. Ταυτόχρονα, αναβιώνουν οι παλιές καλλιέργειες, ο χειροποίητος μόχθος που επιμένει εδώ και αιώνες στο χωριό. Δυστυχώς, όμως, κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τη φύση και το χωράφι από το γραφείο του στην πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα, όμως το χωριό απέχει έτη φωτός από την πόλη.
Οι δημιουργοί της νέας σειράς ντοκιμαντέρ «Τοπικές Κουζίνες» προσεγγίζουν τα μοναδικά προϊόντα και τον χαμένο πλούτο μιας χώρας γκουρμέ, όπου η γεωγραφία και το μικροκλίμα δίνουν άλλη γεύση στο ίδιο προϊόν, ακόμη και σε δύο διπλανά χωριά. Αγγίζουν από κοντά και μεταφέρουν στο σπίτι του τηλεθεατή την πραγματικότητα του χωριού, του αγρότη, του παλιού και του νέου παραγωγού.
Πρωταγωνιστές αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ είναι οι παραγωγοί, οι άνθρωποι της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι μέσα από την καθημερινότητά τους ξετυλίγουν τις άγνωστες λεπτομέρειες για τα προϊόντα που ανυποψίαστοι αγοράζουμε στα νεομπακάλικα της πόλης. Η κάμερα τούς ακολουθεί στο χωράφι, στους δύσκολους και εύκολους καιρούς, στο σπίτι, στη μεταποίηση, στην ώρα της σχόλης, στον τρύγο, στο μάζεμα, στην πορεία για τον έμπορο. Ακολουθώντας το χρόνο και το λόγο τους, ζούμε τη δική τους καθημερινότητα, τις χαρές και τις αγωνίες τους αφτιασίδωτες, γευόμαστε το καθημερινό και γιορτινό τους φαγητό, ταξιδεύουμε στην ιστορία της παραγωγής τους, μπαίνουμε στη θέση τους, δίνοντας απαντήσεις στην προοπτική μιας αποκέντρωσης που τόσο είναι στη μόδα: «θα μπορούσα, άραγε, εγώ;».
Οι άνθρωποι μάς συστήνουν τη ζωή του αγρού, μαζί και τη ιστορία, τις ιδιαιτερότητες της κάθε καλλιέργειας, τη γεύση των προϊόντων μέσα από παραδοσιακές και σύγχρονες συνταγές.
Μαζί με τη ζωή τους, ταξιδεύουμε στον τόπο τους. Κινηματογραφικά «διακτινιζόμαστε» στα τοπία μιας πανέμορφης περιφέρειας, όπου η ομορφιά συμπλέει με την αγροτική ζωή. Μια λίμνη, η θάλασσα, ένα καταπράσινο βουνό, από τουριστικά τοπία μεταμορφώνονται σε ζωτικά στοιχεία, που τρέφουν, ανασταίνουν, δίνουν τη γεύση τους στο προιόν.
Δώδεκα ταξίδια, 12 προσωπικές ιστορίες, 12 οικογένειες, 12 γεύσεις, 12 μοναδικότητες, 12 διαφορετικότητες, 12 μοναδικά προϊόντα. Τα μήλα της Ζαγοράς, τα άγρια μανιτάρια των Γρεβενών, τα σύκα της Κύμης, τα βουβάλια της Κερκίνης, το αβγοτάραχο του Μεσολογγίου, τα τυριά της Νάξου, τα πορτοκάλια της Λακωνίας, το ελαιόλαδο της Μεσσηνίας, η αγκινάρα Αργολίδας, τα φασόλια Πρεσπών και το γριβάδι τους, τα κάστανα της Καστανίτσας.
Ένα ταξίδι πίσω από τα ράφια της ελληνικής και παγκόσμιας αγοράς, όπου το προϊόν πρωταγωνιστεί, γίνεται ο λόγος ενός άλλου τουρισμού, με αιτία γαστρονομική!

Βασικοί συντελεστές της σειράς:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κεχαγιάς, Βασίλης Βασιλειάδης, Ανθή Νταουντάκη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Παπανδρικόπουλος, Παναγιώτης Βασιλάκης, Δράκος Πολυχρονιάδης, Δημήτρης Λογοθέτης
Μοντάζ: Ηρώ Βρετζάκη, Αμαλία Πορλίγκη, Claudia Sprenger, Μαρία Γιρμή

Οι «Τοπικές Κουζίνες» ανεβαίνουν στα 840 μέτρα, σε μια κρυμμένη και καταπράσινη πλαγιά του Πάρνωνα για να επισκεφτούν την Καστάνιτσα. Βρίσκεται εκεί απομονωμένη και αγέρωχη από τον 6ο μ.Χ. αιώνα και αποτελεί έναν από τους ομορφότερους διατηρητέους οικισμούς της Πελοποννήσου με λευκά πετρόκτιστα σπίτια και επιβλητικά πυργόσπιτα. Πήρε το χρώμα της από τον ασβέστη και το όνομά της από το κάστανο, το πιο ξακουστό της προϊόν.
Το κάστανο είναι συνυφασμένο με την ιστορία του τόπου, αποτέλεσε για αιώνες τη βασική δραστηριότητα των κατοίκων του και μεγάλωσε πολλές γενιές. Η Καστάνιτσα περιβάλλεται από ένα παρθένο καστανόδασος 4.500 στρεμμάτων και στο παρελθόν η σοδειά έφτανε τους 400 τόνους το χρόνο. Σταδιακά το χωριό ερήμωσε, αλλά τα τελευταία δύσκολα χρόνια της κρίσης, πολλοί επιστρέφουν στη γη τους και ανακαλύπτουν ξανά τις μαγικές ικανότητες του κάστανου.
Παρακολουθούμε τη συγκινητική προσπάθεια του Σωτήρη Πεφάνη και μιας ομάδας νέων ανθρώπων του Πολιτιστικού Συλλόγου να δώσουν πνοή στο χωριό τους, ζωντανεύοντας τον ανεκτίμητο αγροτικό πολιτισμό του. Γλεντάμε και χορεύουμε μαζί τους στην καθιερωμένη Γιορτή του Κάστανου.
Καταγράφουμε την κοπιαστική διαδικασία συγκομιδής του κάστανου στο κτήμα του Δημήτρη Αντωνίου, τον πηγαίο δεσμό των αγροτών με τη φύση, καθώς και τη μεθοδική επιδίωξή τους να καταστήσουν το κάστανο της περιοχής ένα ανταγωνιστικό προϊόν που μπορεί πουληθεί στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά.
Μαθαίνουμε για τη θρεπτική αξία του κάστανου και τα οφέλη του στον ανθρώπινο οργανισμό από τη βιολόγο Ειρήνη Βαλλανάτου και διαπιστώνουμε με θαυμασμό τις τεράστιες γαστρονομικές και ζαχαροπλαστικές δυνατότητες του κάστανου μέσα από παραδοσιακές και σύγχρονες συνταγές που φτιάχνουν η Αναστασία, η Νίτσα και η Ματίνα.
Ένα εντυπωσιακό οδοιπορικό στον ανεξερεύνητο κόσμο του κάστανου, γεμάτο νοσταλγικές διηγήσεις και μελλοντικές προσδοκίες, αρχίζει με σκοπό να πλημμυρίσει την οθόνη με γεύσεις, χρώματα και ελπίδα.