Η μακροβιότερη πολιτιστική εκπομπή της τηλεόρασης.
Το «Μονόγραμμα» στη δημόσια τηλεόραση. Έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας.
«Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012 η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς-παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».
Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του παραγωγού - σκηνοθέτη Γιώργου Σγουράκη, προκειμένου να παρουσιαστεί με αυτοβιογραφική μορφή η ζωή, το έργο και η στάση ζωής των προσώπων που δρουν στην πνευματική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, κοινωνική και γενικότερα στη δημόσια ζωή, ώστε να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και να διατηρηθεί ατόφιο το κινηματογραφικό ντοκουμέντο.
Η μορφή της κάθε εκπομπής έχει στόχο την αυτοβιογραφική παρουσίαση καταγραφή σε εικόνα και ήχο) ενός ατόμου που δρα στην πνευματική, καλλιτεχνική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική και γενικά στη δημόσια ζωή, κατά τρόπο που κινεί το ενδιαφέρον των συγχρόνων του.
Ο τίτλος είναι από το ομότιτλο ποιητικό έργο του Οδυσσέα Ελύτη (με τη σύμφωνη γνώμη του)και είναι απόλυτα καθοριστικός για το αντικείμενο που διαπραγματεύεται: Μονόγραμμα = Αυτοβιογραφία.
Το σήμα της σειράς είναι ακριβές αντίγραφο από τον σπάνιο σφραγιδόλιθο που υπάρχει στο Βρετανικό Μουσείο και χρονολογείται στον τέταρτο ως τον τρίτο αιώνα π.Χ. και είναι από καφετί αχάτη.
Τέσσερα γράμματα συνθέτουν και έχουν συνδυαστεί σε μονόγραμμα. Τα γράμματα αυτά είναι το Υ, Β, Ω και Ε. Πρέπει να σημειωθεί ότι είναι πολύ σπάνιοι οι σφραγιδόλιθοι με συνδυασμούς γραμμάτων, όπως αυτός που έχει γίνει το χαρακτηριστικό σήμα της τηλεοπτικής σειράς.
Το χαρακτηριστικό μουσικό σήμα που συνοδεύει τον γραμμικό αρχικό σχηματισμό του σήματος με την σύνθεση των γραμμάτων του σφραγιδόλιθου, είναι δημιουργία του συνθέτη Βασίλη Δημητρίου.
Σε κάθε εκπομπή ο/η αυτοβιογραφούμενος/η οριοθετεί το πλαίσιο της ταινίας η οποία γίνεται γι' αυτόν. Στη συνέχεια με τη συνεργασία τους καθορίζεται η δομή και ο χαρακτήρας της όλης παρουσίασης. Μελετούμε αρχικά όλα τα υπάρχοντα βιογραφικά στοιχεία, παρακολουθούμε την εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση του έργου του προσώπου το οποίο καταγράφουμε, ανατρέχουμε στα δημοσιεύματα και στις συνεντεύξεις που το αφορούν και μετά από πολύμηνη πολλές φορές προεργασία ολοκληρώνουμε την τηλεοπτική μας καταγραφή.
Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 380 περίπου πρόσωπα και θεωρούμε ως πολύ χαρακτηριστικό, στην αντίληψη της δημιουργίας της σειράς, το ευρύ φάσμα ειδικοτήτων των αυτοβιογραφουμένων, που σχεδόν καλύπτουν όλους τους επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς και κοινωνικούς χώρους με τις ακόλουθες ειδικότητες: αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, αστροφυσικοί, βαρύτονοι, βιολονίστες, βυζαντινολόγοι, γελοιογράφοι, γεωλόγοι, γλωσσολόγοι, γλύπτες, δημοσιογράφοι, διευθυντές ορχήστρας, δικαστικοί, δικηγόροι, εγκληματολόγοι, εθνομουσικολόγοι, εκδότες, εκφωνητές ραδιοφωνίας, ελληνιστές, ενδυματολόγοι, ερευνητές, ζωγράφοι, ηθοποιοί, θεατρολόγοι, θέατρο σκιών, ιατροί, ιερωμένοι, ιμπρεσάριοι, ιστορικοί, ιστοριοδίφες, καθηγητές πανεπιστημίων, κεραμιστές, κιθαρίστες, κινηματογραφιστές, κοινωνιολόγοι, κριτικοί λογοτεχνίας, κριτικοί
τέχνης, λαϊκοί οργανοπαίκτες, λαογράφοι, λογοτέχνες, μαθηματικοί, μεταφραστές, μουσικολόγοι, οικονομολόγοι, παιδαγωγοί, πιανίστες, ποιητές, πολεοδόμοι, πολιτικοί, σεισμολόγοι, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, σκιτσογράφοι, σπηλαιολόγοι, στιχουργοί, στρατηγοί, συγγραφείς, συλλέκτες, συνθέτες, συνταγματολόγοι, συντηρητές αρχαιοτήτων και εικόνων, τραγουδιστές, χαράκτες, φιλέλληνες, φιλόλογοι, φιλόσοφοι, φυσικοί, φωτογράφοι, χορογράφοι,
χρονογράφοι, ψυχίατροι.

Ο σεμνός και διακριτικός συνθέτης Λίνος Κόκοτος, που τα τραγούδια του σφράγισαν τη δεκαετία του ΄60 και έφτασαν με αναλλοίωτη τη λάμψη και την ελληνικότητά τους ως τις μέρες μας, αυτοβιογραφείται στο Μονόγραμμα αυτής της εβδομάδας.

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο, αλλά η οικογένειά του σύντομα μετακόμισε στο Αιγάλεω. Μικρό παιδί ακόμα τον μάγεψε ένα ακορντεόν που άκουγε στη γειτονιά του. Ο πατέρας του του αγόρασε ένα μεταχειρισμένο κι έτσι ξεκίνησε εντός του η συναρπαστική περιπέτεια της μουσικής.
Σε λίγο, σε ένα πιάνο που εγκαταστάθηκε στο σπίτι, πατώντας τα πλήκτρα, στάλαξε η μαγεία των πρώτων του συνθέσεων.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο πρώτος που διέκρινε «συνθετική φλέβα» όπως του είπε και τον ενθάρρυνε να σπουδάσει στο Ωδείο.

Η θητεία του στις μπουάτ ξεκίνησε με το τραγούδι «Μικρό παιδί σαν ήμουνα» Ο Γιώργος Ζωγράφος, μόλις το άκουσε το τραγούδησε αμέσως και το ενέταξε στο ρεπερτόριό του. Ο Λίνος Κόκοτος αναπολεί τα μέρες των μπουάτ της Πλάκας, δεν θεωρεί όμως τον εαυτό του ως εκπρόσωπο του Νέου Κύματος, αφού ασχολήθηκε και με άλλα είδη μουσικής.

Κυκλοφορεί από τη Λύρα και τον Αλέκο Πατσιφά ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Μικρό Παιδί», κάτω από το σλόγκαν Νέο Κύμα. Ο δεύτερος δίσκος του όμως (κι αυτός 45 στροφών), που τραγούδησε ο Γιάννης Πουλόπουλος, ήταν με δυο τραγούδια καθαρά λαϊκά.

Ακολουθεί το LP «Ώρες» και η πορεία του συνεχίζεται δημιουργική…

Κάποια στιγμή το 1973, ο Πατσιφάς του έδωσε στίχους χωρίς να του πει ποιός τους έγραψε. Ήταν τα «Τζιτζίκια» και το «Ερημονήσι» του Οδυσσέα Ελύτη. Η σύνθεση, με τον ρυθμό και την ελληνικότητά της , άρεσε στον ποιητή κι έτσι γεννήθηκε ο δίσκος, το πασίγνωστο «Θαλασσινό Τριφύλλι». Τα τραγούδια ερμήνευσαν ο Μιχάλης Βιολάρης και η Ρένα Κουμιώτη.

Μέσα στη πλειάδα των συνθέσεών του, ξεχωρίζουν τα «Αντιπολεμικά» σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου με τον Νίκο Ξυλούρη να τα τραγουδά και να τα απογειώνει. Συνεργάστηκε με όλους τους ερμηνευτές και στιχουργούς του Νέου Κύματος αλλά και με πολλούς λαϊκούς, μέχρι και η Σωτηρία Μπέλλου ερμήνευσε το 1987 τραγούδια στο «Ποτάμι» ένα κύκλο τραγουδιών σε στίχους Φώντα Λάδη. Από τους πιο ιδανικούς ερμηνευτές του ήταν ο Μανώλης Μητσιάς. Τον βρίσκουμε σε πολλά τραγούδια του. Από το αξέχαστο «Κορίτσι με τα παντελόνια» μέχρι το 2009 σε ένα πολυσυλλεκτικό δίσκο, όπου ο Μητσιάς τραγουδάει ξανά Λίνο Κόκοτο.