Κοινωνική δραματική σειρά, διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου.

Στην Αθήνα του 1918, ο επαρχιώτης φοιτητής Άγγελος Γιαννούσης γιορτάζει την ανακωχή στο σπίτι του πλούσιου συμφοιτητή του, Νίκου Στέργη.
Η ανακωχή γεμίζει ελπίδες για μία καλύτερη ζωή τις καρδιές όλων, αλλά την ψυχή του Άγγελου κατατρώγουν ο φθόνος για τα πλούτη του Νίκου και η ζήλια, γιατί φαίνεται πως η Δάφνη, η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος, προτιμά τον Νίκο. Περήφανος κι απόλυτος μέσα στη φτώχεια του δεν έχει την ψευδαισθηση μιας επερχόμενης ευτυχίας και τα γεγονότα τον δικαιώνουν.
Ξεσπά νέος πόλεμος και ο Άγγελος, για μία ακόμα φορά, θα δοκιμαστεί σκληρά στην πρώτη γραμμή του Μικρασιατικού Μετώπου.
Από τις πολλές κακουχίες, θα πάθει φυματίωση και θα επιστρέψει με αναρρωτική άδεια στην Αθήνα, όπου με πικρία θα δει τους «άκαπνους» και πλούσιους φίλους του, που δεν κινδύνευσαν ούτε μία στιγμή, να απολαμβάνουν διάφορες ευεργετικές διατάξεις.
Ταυτόχρονα, η Δάφνη εξακολουθεί να παραμένει γι’ αυτόν ένα άπιαστο όνειρο.
Η πορεία, τόσο η δική του, όσο και των άλλων φίλων του επαρχιωτών, είναι κοινή: μιζέρια, φτώχεια και ο θάνατος από φυματίωση σε κάποιο σανατόριο, στο οποίο θα κλείσουν οριστικά τη ζωή τους.

Ο Άγγελος γυρίζει από το μέτωπο και συζητά με τους γονείς του, αλλά και με τους φίλους του για όλα όσα συνέβησαν αυτό το διάστημα.
Παράλληλα, διαπιστώνει ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει.
Τα νέα που μαθαίνει για τη Δάφνη από φίλους τον απογοητεύουν.
Στην προσπάθειά του να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, επισκέπτεται τη Δάφνη για να συζητήσουν, αλλά η συμπεριφορά της απέναντί του τον αποκαρδιώνει.

Η καταστροφή της Σμύρνης και η προσφυγιά είναι πια γεγονός.
Σκιαγραφούνται οι συνθήκες ζωής των προσφύγων τις πρώτες ημέρες της άφιξής τους στην Αθήνα.
Η κατάσταση στα νοσοκομεία, αλλά και στα μέρη όπου συγκεντρώθηκαν οι πρόσφυγες είναι απελπιστική. Η ζωή στην Αθήνα δεν είναι πια όπως παλιά για κανέναν.
Ο αφηγητής αναφέρεται στη Δίκη των Έξ.
Στο μεταξύ, αφήνονται υπονοούμενα για τη σχέση του Άγγελου με τη Δάφνη. Οι γονείς του Άγγελου βρίσκουν μία ματωμένη μπλούζα του και κλαίγοντας συνειδητοποιούν ότι έχει φυματίωση.
Ο Άγγελος συναντιέται με το φίλο του τον Πασπάτη που έχει δραπετεύσει από το σανατόριο της Πάρνηθας και του εκμυστηρεύεται ότι πάσχουν από την ίδια ασθένεια.
Ο Πασπάτης, με δάκρυα στα μάτια, βλέπει τη φθίνουσα πορεία της υγείας του και το όνειρό του για τη Σχολή Ευελπίδων να καταρρέει.