Γνωστοί καλλιτέχνες μιλούν για το έργο τους και καταθέτουν τις απόψεις τους για την σύγχρονη τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζει ζητήματα της εποχής. Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου προσεγγίζει τα θέματα με σκοπό να αναδείξει τον καλλιτεχνικό λόγο και να παρουσιάσει όλους,όσοι εμπλέκονται στο ζήτημα της σύγχρονης τέχνης. Η εκπομπή στέκεται με προσοχή σε εκθέσεις ιστορικού ενδιαφέροντος, αναφερόμενη στις σχέσεις παρελθόντος και παρόντος,στην έκφραση, τους τρόπους,την ιδεολογία και την παραγωγή έργων τέχνης.

Η «Εποχή των Εικόνων» ταξιδεύει στο εξωτερικό και συνεχίζει το διάλογο με τον κόσμο των εικαστικών, έχοντας ως βασικό άξονα το γεγονός ότι οι τέχνες συναντιούνται και αποτελούν την αντανάκλαση διαφορετικών εκφάνσεων της ζωής.

Η εκπομπή παρουσιάζει δύο καλλιτέχνες, οι οποίοι διακρίνονται για τον τρόπο που προσεγγίζουν την αξία της ζωγραφικής στην εποχή του διαδικτύου και της υπερπαραγωγής εικόνων. Ο Βαγγέλης Γκόκας είναι ζωγράφος με τη ματιά του στραμμένη στη ζωγραφική του μεγάλων masters, Γκόγια, Ρέμπραντ, Βερμέερ, αλλά και στη ρομαντική τοπιογραφία του 18ου αιώνα. Αναζητεί στην τέχνη του το θραύσμα ενός πολιτισμού που άφησε για πάντα στο βλέμμα αντανακλάσεις του κόσμου. Ονομάζει τη νέα του δουλειά «Οι ανάσες στο μυαλό μου», διεισδύοντας έτσι στο νόημα των πιο απλών πραγμάτων: ένα κομμάτι ύφασμα, ένα ομιχλώδες τοπίο, μία αλλόκοτη νεκρή φύση. Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου τον συνάντησε στην τελευταία του έκθεση στην Elika Gallery και μίλησε μαζί του για την ανάγκη να ζωγραφίζει κανείς σήμερα, έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο Βαγγέλης Γκόκας, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους σήμερα.
Στη συνέχεια, η Κατερίνα Ζαχαροπούλου επισκέπτεται τον Κωνσταντίνο Λαδιανό στην CAN Christina Androulidaki Gallery για να μιλήσει για τη νέα του δουλειά «Pink Boudoir», εμπνευσμένη από τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ και συνδυασμένη με σκέψεις περί αιδούς, ιερού και βέβηλου. Το σώμα είναι στο κέντρο της έκθεσης και του βλέμματος, εκτεθειμένο, ελκυστικό και ερωτικό. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Λαδιανός κεντά με βελόνα και κλωστή πάνω σε σατέν ροζ και σιέλ υφάσματα τις παραστάσεις του, φτιάχνοντας ένα μπουντουάρ αισθήσεων και προκλήσεων, ενώ ταυτόχρονα παραμένει τρυφερός και διακριτικός προς τα γυμνά σώματα των μοντέλων του.
Ο Κωνσταντίνος Λαδιανός μιλά στην Κατερίνα Ζαχαροπούλου για το κέντημα και τους συμβολισμούς του, για τους διαχωρισμούς ανάμεσα στο καλό και το κακό, για την ανάγκη αποδοχής του σώματος σε μια εποχή διαφοροποιήσεων ως προς τη θέασή του.