Προσωποκεντρικό, ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ με την Ίνα Ταράντου.

«Η ζωή δεν μετριέται από το πόσες ανάσες παίρνουμε, αλλά από τους ανθρώπους, τα μέρη και τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα».
Η Ίνα Ταράντου ταξιδεύει και βλέπει τη «Ζωή αλλιώς». Δεν έχει σημασία το πού ακριβώς. Το ταξίδι γίνεται ο προορισμός και η ζωή βιώνεται μέσα από τα μάτια όσων συναντά.
Ιστορίες ανθρώπων που οι πράξεις τους δείχνουν αισιοδοξία, δύναμη και ελπίδα. Μέσα από τα «μάτια» τους βλέπουμε τη ζωή, την ιστορία και τις ομορφιές του τόπου μας. Άνθρωποι που παρά τις αντιξοότητες, δεν το έβαλαν κάτω, πήραν το ρίσκο και ανέπτυξαν νέες επιχειρηματικότητες, ανέδειξαν ανεκμετάλλευτα κομμάτια της ελληνικής γης, αναγέννησαν τα τοπικά προϊόντα.
Λιγότερο ή περισσότερο κοντά στα αστικά κέντρα, η κάθε ιστορία μάς δείχνει με τη δική της ομορφιά μία ακόμη πλευρά της ελληνικής γης, της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής πραγματικότητας. Άλλοτε κοιτώντας στο μέλλον κι άλλοτε έχοντας βαθιά τις ρίζες της στο παρελθόν.
Η ύπαιθρος και η φύση, η γαστρονομία, η μουσική παράδοση, τα σπορ και τα έθιμα, οι Τέχνες και η επιστήμη είναι το καλύτερο όχημα για να δούμε τη «Ζωή αλλιώς». Και θα μας τη δείξουν άνθρωποι που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Που ξέρουν πολύ καλά να βλέπουν τη ζωή.
Θα ανοίξουμε το χάρτη και θα μετρήσουμε χιλιόμετρα. Με πυξίδα τον άνθρωπο θα καταγράψουμε την καθημερινότητα σε κάθε μέρος της Ελλάδας. Θα ανακαλύψουμε μυστικά σημεία, ανεξερεύνητες παραλίες και off road διαδρομές. Θα γευτούμε νοστιμιές, θα μάθουμε πώς φτιάχνονται τα τοπικά προϊόντα. Θα χορέψουμε, θα γελάσουμε, θα συγκινηθούμε.
Θα μεταφέρουμε το συναίσθημα… να σου κόβεται η ανάσα. Πάνω στο κάστρο της Σκύρου, στην κορυφή του Χελμού μετρώντας τα άστρα, στο παιάνισμα των φιλαρμονικών στα καντούνια της Κέρκυρας το Πάσχα, φτάνοντας μέχρι το Κάβο Ντόρο, περπατώντας σε ένα τεντωμένο σχοινί πάνω από το φαράγγι του Αώου στην Κόνιτσα.

Γιατί η ζωή είναι ακόμη πιο ωραία όταν τη δεις αλλιώς!

Η ιστορία συνομιλεί με το παρόν στη Μεσσηνιακή γη. Από την κορωνίδα του πολιτισμού, την Αρχαία Μεσσήνη, και το ανάκτορο του Νέστορα, μέχρι «τα μάτια της Βενετίας στη Μεσόγειο», όπως είναι γνωστά τα μεσαιωνικά κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης.

Και από τα ναυαγισμένα σκαριά στο βυθό της θάλασσας, μέχρι την υποθαλάσσια άβυσσο, το Φρέαρ των Οινουσσών, το ταξίδι αυτό είναι γοητευτικό και μυστηριώδες.

Γοητευτικοί όμως είναι και οι άνθρωποι που συναντήσαμε εδώ και μας μίλησαν για μια ζωή αλλιώς.

Ο σπουδαίος αρχαιολόγος Πέτρος Θέμελης, χρόνια τώρα γράφει ιστορία. Είναι ο άνθρωπος που ανέδειξε την αρχαία Μεσσήνη. Την ξαναζωντάνεψε. Συνταίριαξε τα διάσπαρτα κομμάτια αυτής της υπέροχης, εντυπωσιακής πόλης της αρχαιότητας, δημιουργώντας κάτι που το θαυμάζουν όλοι – από τους ειδικούς μελετητές, μέχρι τους απλούς επισκέπτες. Σήκωσε από το χώμα όλες τις πέτρες που ανασκάφηκαν. Σαν παζλ τις συνέθεσε μια – μια και αποκάλυψε το επιβλητικό μεγαλείο αυτής αρχαίας πόλης, που άρχισε να χτίζεται από τον Επαμεινώνδα το 369 πχ.

Συναντήσαμε και τον Θανάση, δύτης της ενάλιας αρχαιολογίας που κατέγραφε τα ναυάγια στην Ελλάδα, και μας ταξίδεψε με τα λόγια του στο μαγικό βυθό της περιοχής. Μερικά από τα καλύτερα αξιοθέατα στη Μεσσηνία βρίσκονται κάτω από το νερό. Εδώ ναυάγησε ένα πλοίο με κλεμμένο φορτίο, τις γρανιτένιες κολόνες που πιθανολογείται ότι προέρχονταν από το Μεγάλο Περιστύλιο του Ηρώδη στην Καισάρεια της Παλαιστίνης (1ος αι. μ.Χ.). Εδώ και το επονομαζόμενο «ναυάγιο των σαρκοφάγων», καθώς το φορτίο ήταν ρωμαϊκές σαρκοφάγοι από τιτανιούχο λίθο.

Ο Νίκος μας, ψαράς στο επάγγελμα, μας πήγε στη μαγική Σαπιέντζα και μας μίλησε για την ιστορία του ίδιου αλλά και του νησιού. «Navigare con Sapienza». «Πλεύσε με σοφία». Αυτή ήταν η συμβουλή στους ναυτικούς του ύστερου Μεσαίωνα αποτυπωμένη σε χάρτες από τους κοσμογυρισμένους τότε Ενετούς. Από εκεί πήρε και το όνομά του το νησάκι Σαπιέντζα που υπάρχει εδώ και ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα Μεσσηνιακές Οινούσσες Εδώ και τα νησάκια Σχίζα, Βενέτικο, Αγία Μαριανή και οι βραχονησίδες Δύο Αδέλφια, Μπόμπα και Αυγό. Σήμα κατατεθέν το νησάκι σε σχήμα καρδιάς.

Και δεν θα μπορούσαμε να μην κλείσουμε με τα υπέροχα κάστρα της Μεσσηνίας, τους «δύο οφθαλμούς της Γαληνοτάτης»: έτσι είναι γνωστά τα Κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης στο πέρασμα των αιώνων. Η Χρυσοβαλάντη, μας πήγε σε ένα από τα ωραιότερα σημεία του κάστρου της Κορώνης για να μας πει για τη ζωή της και τη μαγεία του τόπου της.

Στο χρυσό χαλί της Μεσογείου γνωρίσαμε τη μαγεία. Τη μαγεία που αισθάνεσαι όταν ανακαλύπτεις μυστικά του αρχαίου κόσμου, είτε χρειάζεται να βουτήξεις σε μεγάλα βάθη, είτε να σκάψεις για χρόνια, ακούραστα το χώμα. Γνωρίσαμε και ανθρώπους που μας δίδαξαν ότι θέλει σθένος πολύ και υπομονή να διαλέξεις τι είναι αυτό που αγαπάς και δουλέψεις πάνω σε αυτό, μέχρι να το κάνεις δικό σου, να γίνεις ένα με αυτό, ώσπου τελικά να μην ξεχωρίζεις ποιο είναι αυτό και ποιος εσύ.