Μια κορυφαία συναυλία με τη Φιλαρμονική της Βιέννης υπό τη διεύθυνση του Ζούμπιν Μέτα με τη συμμετοχή της Μάρθας ;Aργκεριχ ως σολίστ στο πιάνο φιλοξενεί η Βουλή Τηλεόραση σε πρώτη προβολή .
Τα έργα που ερμηνεύονται είναι: Το κοντσέρτο για πιάνο σε Λα Ελάσσονα αρ.έργου 54 του Ρόμπερτ Σούμαν και η 4η Ρομαντική Συμφωνία του Αντον Μπρούκνερ

Η ολοκληρωμένη μορφή του πρώτου κοντσέρτου του Ρόμπερτ Σούμαν σε Λα ελάσσονα αρ. Έργου 54 σε τρία μέρη έκανε πρεμιέρα στις 4 Δεκεμβρίου του 1845 με σολίστ στο πιάνο την Κλάρα Σούμαν στην Δρέσδη υπό τη διεύθυνση του Φερνινάνδου Χίλερ και ένα μήνα αργότερα στη Λειψία υπό τη διεύθυνση του Φελίξ Μέντελσον. Το έργο υποδιαρείται σε τρία μέρη Allegro affettuoso (Λα ελάσσονα), Intermezzo: Andantino grazioso (Φα μείζονα), Allegro vivace (Λα Μείζονα).
Το έργο αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα ρομαντικής έκφρασης στη μουσική. Το κοντσέρτο συνδυάζει ρομαντικές ευαισθησίες με μια κλασική μορφολογική δομή, αναδεικνύοντας το μοναδικό συνθετικό ύφος και το συναισθηματικό βάθος του Σούμαν. Το έργο είναι πλούσιο σε λυρισμό, τρυφερότητα και την αίσθηση οικείων διαλογικών συνομιλιών μεταξύ του σολίστ και της ορχήστρας.
Η έμπειρη και ώριμη ερμηνεία της Μάρθα Αργκεριχ και της Φιλαρμονικής της Βιέννης υπό τη καθοδήγηση του κορυφαίου αρχιμουσικού Ζούμπιν Μέτα μας προσφέρουν αυτή την αυθεντική διάσταση των σκέψεων του Σούμαν. Ο Σούμαν γνώριζε τον νέο χαρακτήρα και την καινοτομία του κοντσέρτου, εξηγώντας «Το κοντσέρτο μου είναι ένας συμβιβασμός μεταξύ μιας συμφωνίας, ενός κοντσέρτου και μιας τεράστιας σονάτας. Βλέπω ότι δεν μπορώ να γράψω ένα κοντσέρτο για τους βιρτουόζους - πρέπει να γράψω κάτι άλλο».

Η ιδέα του «κάτι άλλου» είχε εξεταστεί χρόνια νωρίτερα. Το 1839, στο Neue Zeitschrift for Music, ο Schumann έγραφε: «Πρέπει να περιμένουμε την ιδιοφυΐα που θα μας δείξει με έναν νεότερο και πιο λαμπρό τρόπο, πώς μπορούν να συνδυαστούν η ορχήστρα και το πιάνο· πώς ο σολίστ, κυρίαρχος στο πληκτρολόγιο, μπορεί να ξεδιπλώσει τον πλούτο του οργάνου του και την τέχνη του, ενώ η ορχήστρα, που δεν είναι πλέον απλός θεατής, μπορεί να συνυφάνει τις πολλαπλές της πτυχές στη σκηνή»
Αντον Μπρούκνερ 4η Συμφωνία Ρομαντική
Η Τέταρτη Συμφωνία σε Μι ύφεση Μείζονα είναι η μόνη συμφωνία στην οποία ο Μπρούκνερ έδωσε ένα χαρακτηριστικό τίτλο – έγραψε τη λέξη Ρομαντική στην αρχική έκδοση του 1874 και επίσης στην αναθεωρημένη έκδοση του 1878 και χαρακτήρισε την Τέταρτη Συμφωνία του ως «ρομαντική» κατά τη μεσαιωνική αντίληψη του όρου – απεικονίζοντας την ως μια επική περιπέτεια και αναζήτηση, όπως στις όπερες του Βάγκνερ Λόενγκριν και Τανχόιζερ . Στα τέσσερα μεγάλα μέρη, 1.Αllegro 2.Andante quasi Allegretto 3. Scherzo 4. Allegro Moderato η συμφωνία οδηγεί τον ακροατή σε ένα ηχητικό ταξίδι για το οποίο ο Μπρούκνερ περιέγραψε ένα ασυνήθιστο προγραμματικό πλαίσιο: Τις πύλες μιας μεσαιωνικής πόλης που ανοίγουν την αυγή και μια ομάδα ιπποτών να προχωρά προς ένα μαγικό δάσος.

Η Τέταρτη Συμφωνία είναι η παλαιότερη από τις συμφωνίες του Μπρούκνερ που ερμηνεύεται στις μέρες μας πιο τακτικά από πολλές μεγάλες ορχήστρες . Πολλά χαρακτηριστικά της ωριμότητας του Μπρούκνερ είναι παρόντα στο έργο. Το μεγαλεπήβολο ύφος, η εκπληκτική πρωτοτυπία στην ενορχήστρωση που προαναγγέλλει τον Μάλερ και τον Σιμπέλιους, οι πρωτογενείς ποιμενικές εντυπώσεις που αναδεικνύονται στη βαθιά μυστική σχέση του Μπρούκνερ με τα κόρνα κατά την παρουσίαση δικών του μουσικών πρωταρχικών μουσικών ιδεών ως prima materia. H ερμηνεία της Φιλαρμονικής της Βιέννης υπό τη διεύθυνση του Ζούμπινη Μέτα μας μεταφέρει με αυθεντικότητα και σαφήνεια τόσο τον «Ρυθμό του Μπρούκνερ» όσο και την αινιγματικότητα του, δύο ζητήματα που διατρέχουν διαχρονικά την υφή του πυρήνα του έργου του.