Μια εκπομπή που παρουσιάζει προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής ζωής, με αναδρομές στο χώρο και τον χρόνο και μουσουργούς που συνδέονται με το ελληνικό και το ευρωπαϊκό πνεύμα

Ο βαρύτονος Σπύρος Σακκάς αποτελεί αναμφίβολα ένα κόμβο μεγάλης χρονικής διάρκειας, αξίας και σημασίας για την έκφραση της διεθνούς σύγχρονης μουσικής δημιουργίας και της νεοελληνικής έντεχνης μουσικής μετά τον β' παγκόσμιο πόλεμο. Εντός του ενσωματώνει βιωματικά και τεχνικά εκφραστικά μυστικά που γεφυρώνουν και εγκολπώνουν στην πράξη τη κλασική μουσική περίοδο, τη περίοδο του γερμανικού ρομαντικού Lied αλλά και του Μπελ Κάντο και γενικότερα του ευρύτερου ευρωπαϊκού μουσικού ρεπερτορίου του τραγουδιού και της όπερας όπως διαμορφώθηκε μετά το 1700. Οι κατακτήσεις των μουσικών εκφραστικών γνώσεων του θεμελιώνονται αρχικά μέσα από τη μεγάλη του θητεία στο Ωδείο Αθηνών με τον Κίμωνα Τριανταφύλλου, τη Μαρίκα Φωκά Καλφοπούλου και την Έλλη Νικολαϊδου και κατόπιν στις αρχές του 1960 με τους καθηγητές τραγουδιού στο Μοτσαρτέουμ τον τενόρο Max Lorenz [όπερα] και τον παιδαγωγό Paul von Schilhawsky [τραγούδι κοντσέρτου και ερμηνεία του Lied]. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η γνωριμία του με τον κορυφαίο γερμανό βαρύτονο Dietrich Fischer Dieskau στο Salzburg ενώ στη μετεκπαίδευσή του μέσα από τη ζώσα εμπειρία μεγάλη βαρύτητα δίδει ο ίδιος στη θητεία του κοντά στο βούλγαρο παιδαγωγό βαρύτονο Christo Brambarov δάσκαλο του Nicolai Ghiaurov και τις καλλιτεχνικές σχέσεις του με τον Nicola Ghiuselev και τον Φραγκίσκο Βουτσίνο.

Η ειδικότερη ενασχόλησή του με την ελληνική και σύγχρονη μουσική δημιουργία και έκφραση συνυφαίνεται μέσα από τo δικό του προσωπικό αποτύπωμα μιας σοφής περιεκτικής απλότητας αλλά και ταυτόxρονα μιας πολύπτυχης πρωτότυπης διείσδυσης στις απαιτητικές τεχνικές έργων σύγχρονων δημιουργών όπως ο Τζώρτζ Κράμπ, ο Ιωσήφ Καστάλντο, ο Γιάννης Χρήστου, ο Γιώργος Απέργης, ο Ολιβιέρ Μεσσιάν, ο Ιάννης Ξενάκης, ο Ρ. Κέρινγκ, ο Γκύντερ Μπιάλας, ο Θόδωρος Αντωνίου, ο Ο σερ Τζων Κένεθ Τάβενερ, Ο Βόλφγκανγκ Ρίμ, ο Γιώργος Κουρουπός, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Αργύρης Κουνάδης και ο Νίκος Μαμαγκάκης.

Έχει τραγουδήσει με τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου όπως, Philharmonia, B.B.C, London Symphony, Mozarteum and Camerata Academica (SALZBURG,) B.R Symphony (Muenchen), Nouvelle Orch. Philharmonique, Toscanini Orch. Boston Orch. New York, e.t. και μαέστρους όπως, R. Kempe, J. Keilberth, R. Kubelik, J. Metha, P. Eotvos, M. Janovsky, E.P. Salonen, M. Tabachnik,



Η παιδαγωγική προσφορά του ίδιου του Σπύρου Σακκά πάνω στο τραγούδι ξεκινά μέσα από μια δική του σημαδιακή απόφαση μετά από τις δικές του πολλαπλές προσωπικές εμπειρίες να ερευνήσει την ανθρώπινη φωνή μέσα από μια ολιστική πνευματική - σωματική διάσταση που συσχετίζει και φωταγωγεί την αποστολή της ανθρώπινης φωνής σε σχέση με τη φύση και το ανθρώπινο σώμα προσπαθώντας να αποκαλύψει τις συμπαντικές διαστάσεις και προεκτάσεις της.
Στις αρχές του 1980 επιστρέφοντας από τις Η.Π.Α ιδρύει ένα πρότυπο Εργαστήριο Φωνητικής Τέχνης και Έρευνας.
Η συνέντευξη του βαρύτονου Σπύρου Σακκά στον Κωνσταντίνο Δ. Κακαβελάκη στις «Μουσικές Μορφές» της Βουλής Τηλεόρασης σε δύο επεισόδια διατρέχει και τεκμηριώνει πολύπλευρα τις διαφορετικές αυτές μνήμες της προσωπικής πορείας του ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται πρόσωπα, καταστάσεις και σημαντικοί σταθμοί της με γνώμονα την όσο δυνατόν καλύτερη φωταγώγηση των δράσεων του.