Η Θάλασσα της Αράλης, η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στον πλανήτη το 1960, δεν υπάρχει πια. Tο μόνο που έχει απομείνει είναι κουφάρια πλοίων, τεράστιοι αμμόλοφοι και μια απέραντη έρημος από αλάτι. Σ’ αυτό το τοπίο μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής γινόμαστε κοινωνοί του συλλογικού οράματος μιας ομάδας ανθρώπων –ψαράδων, αγροτών, βιολόγων, ακόμη και πειρατών– που δουλεύουν ασταμάτητα, πιστεύοντας πως η θάλασσα μπορεί να αναδυθεί ξανά, σαν να ήταν οι τελευταίοι επιζώντες στη Γη.