Από την επετειακή μαγνητοσκόπηση που έγινε την Τετάρτη 28 Μαρτίου του 2007 στο θέατρο "Badminton", με αφορμή την συμπλήρωση 150 χρόνων από τον θάνατο του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Η συναυλία απετέλεσε κεντρική τιμητική εκδήλωση για το "Έτος Σολωμού". Στον ρόλο της αφηγήτριας του έργου η μεγάλη μας τραγωδός Άννα Συνοδινού. Συμμετέχει ο Γρηγόρης Βαλτινός στο ρόλο του ποιητή. Χορογραφίες: Χάρης Μανταφούνης. Ενδυμασίες: Γιάννης Μετζικώφ. Ερμήνευσαν ο Μάριος Φραγκούλης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Λάκης Χαλκιάς. Συμμετέχουν, η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, η μικτή χορωδία του Δήμου Αθηναίων, το σύνολο της ορχήστρας "Παλίντονος Αρμονία", μέλη από την χορωδία της "Ιεράς Πόλεως" του Μεσολογγίου και το φωνητικό σύνολο "Εν Φωνές".

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος άρχισε να συνθέτει προσεγγίζοντας τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού από τη δεκαετία του ’60. Σταμάτησε για ένα διάστημα και το 1968 συνέχισε τη σύνθεση για αρκετό καιρό και στα τρία σχεδιάσματα. Πολλές μουσικές του σκέψεις υπαγορεύτηκαν από τους αγώνες της νεολαίας όπως εκφράστηκαν και στα γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου – θυμίζουμε ότι ο Μαρκόπουλος ήταν εκεί μαζί με τους φίλους του φοιτητές. Στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας (1972-74) συνέθεσε τα μέρη: «Μητέρα Μεγαλόψυχη», «Αραπιάς Άτι», «Πειρασμός», «Έξοδος» και «Η Θέληση μου Βράχος». Το 1975 έδωσε την οριστική μορφή στο έργο. Τη μορφή της «Λαϊκής Λειτουργίας». Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο συνθέτης οργάνωσε το λιμπρέτο του μουσικού έργου επιλέγοντας από όλα τα σχεδιάσματα του ποιήματος και τα πεζά, τους στίχους και τα αφηγηματικά μέρη.
Η πρώτη παρουσίαση έγινε το 1975 από τον ίδιο, τραγουδώντας τα μέρη του έργου και παίζοντας πιάνο, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου τον είχε καλέσει ο αείμνηστος καθηγητής Λίνος Πολίτης, ο πιο σημαντικός ίσως μελετητής του Σολωμού και επιμελητής της σπουδαιότατης έκδοσης των χειρογράφων του ποιητή σε δύο τόμους. Ήταν μια ξεχωριστή βραδιά, όπου καθηγητές και φοιτητές έδωσαν τη γνώμη τους, πρόσφεραν την αγάπη τους και την εκτίμησή τους για το έργο. Η συγκέντρωση αυτή βοήθησε το συνθέτη στην εδραίωση της πεποίθησης για την αξία της μελωδικής και ρυθμικής του ομιλίας πάνω στο εξαίσιο ποίημα του εθνικού μας ποιητή. Οι “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” κυκλοφόρησαν σε δίσκο το 1977, με ερμηνευτές τους Νίκο Ξυλούρη, Λάκη Χαλκιά, Ηλία Κλωναρίδη και αφηγήτρια την ηθοποιό Ειρήνη Παπά. Συμμετείχε η ερασιτεχνική μικτή χορωδία της Πρέβεζας, σε διδασκαλία Γιώργου Κακίτση και ορχήστρα 16 οργάνων, μέσα στα οποία περιλαμβάνονταν και ελληνικά όργανα. Έτσι μαζί με την τρομπέτα, το τρομπόνι, το κλαρινέτο, το όμποε, τα έγχορδα, τα τύμπανα και το πιάνο, συνήχησαν το σαντούρι, το λαούτο, το λαϊκό κλαρίνο, οι κιθάρες, το κανονάκι και το νταούλι. Το έργο κυκλοφόρησε από την EMI. Η πρώτη συναυλία με τους “Ελεύθερους Πολιορκημένους” δόθηκε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι του 1978, όπου ο Μαρκόπουλος διηύθυνε το έργο του, μπροστά σε κοινό 22.000 χιλιάδων ατόμων, που κατέκλυσαν τις κερκίδες του γηπέδου και υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό τόσο το νέο μουσικό έργο όσο και την είσοδο της ποίησης του Σολωμού στη νεοελληνική μουσική δημιουργία. Έκτοτε το έργο έχει παρουσιαστεί σε τριάντα πόλεις σε όλη την Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Ιρλανδία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Γερμανία και στην Αρμενία.

O Κώστας Γεωργουσόπουλος γράφει για τους “Ελεύθερους Πολιορκημένους” “Η Λειτουργία του Χρέους”| Οκτώβριος 2001 Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονυσίου Σολωμού είναι ως γνωστόν ένα ποιητικό αριστούργημα που μας κληροδοτήθηκε σε αποσπάσματα. (…) Ο Μαρκόπουλος βρήκε πρώτα στη φόρμα της δοκιμασμένης από τη μουσική ιστορία «Λαϊκής Λειτουργίας» το όχημα που μπορούσε χωρίς τραυματισμούς να υποδεχθεί την αποσπασματικότητα των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Και στις ποικίλες Λειτουργίες που η μουσική παράδοση της προκλασικής, κλασικής αλλά και της λαϊκής μουσικής (π.χ. Missa Creola, Gospel κτλ) η σύνθεση βασίζεται πάνω σε κείμενα αποσπασματικά, είτε από τη Γραφή είτε από την υμνογραφία είτε από τη δημώδη ποίηση. Ο Μαρκόπουλος, μελοποιώντας αποσπάσματα και από τα τρία σχεδι-άσματα, ακολουθεί τη δημιουργική πορεία του ποιητή από το κοσμικό στο ασκητικό, από την επιφάνεια στο βάθος, από το καθήκον στο χρέος. Η μελωδική του γραμμή ακολουθεί κι αυτή μια πορεία από τη διαύγεια στο ζόφο και από εκεί στο Αλλότριο φως της Αθανασίας. Κρατώντας ο Μαρκόπουλος τα πεζά αφηγηματικά αποσπάσματα, δημιουργεί τον ομολογημένο από τον ποιητή χαρακτήρα του επικολυρικού έργου ή αλλιώς του μικτού είδους. Ο Μαρκόπουλος είναι χωρίς αμφιβολία ένας μεγάλος μελωδιστής. Στο έργο όμως αυτό εδώ απέδειξε πόσο γνωρίζει να συλλαμβάνει τον δραματικό πυρήνα των ποιητικών καταστάσεων. Πολλά μέρη της «Λαϊκής Λειτουργίας» του μοιάζουν με χορικά και είναι θαυμάσιο το εύρημα να υποκαθιστά τη φωνή του ποιητή με το χορικό μέλος, υποβάλλοντας την ιδέα πως ο ποιητής δεν είναι μια ατομική συνείδηση απέναντι στην ιστορία, αλλά ένα συλλογικό εγώ που ποιεί ιστορία, και ταυτόχρονα θεάται και αποτιμά τα ιστορικά δρώμενα. Όπως τα μεγάλα έργα της δυτικής θρησκευτικής μουσικής με τη φόρμα της Λειτουργίας, ο Μαρκόπουλος συνέθεσε μια Λειτουργία όπου το πάθος του Θεού αντικαθίσταται από το πάθος ενός λαού και η πορεία προς την Ανάσταση του Θεανθρώπου υποβάλλεται με μια μαρτυρική πορεία ενός λαού προς την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη. Ο Σολωμός είχε εμπνευστεί και καταγράψει το Β΄ Σχεδίασμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του στην Κέρκυρα στα χρόνια μεταξύ 1833 – 1844. Το σχεδίασμα αυτό αποτελείται από εξήντα ένα συνολικά αποσπάσματα, γραμμένα σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο και ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία. Το ύφος του είναι περισσότερο αφηγηματικό. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα πεζά που υπάρχουν στα αποσπάσματα, τόσο του Β΄ Σχεδιάσματος όσο και του Γ΄ Σχεδιάσματος, είναι σχέδια του Σολωμού στα ιταλικά, τα οποία μεταφράστηκαν και εντάχθηκαν στο κείμενο από τον Ιάκωβο Πολυλά. Υπάρχουν επίσης και κάποια άλλα πεζά κείμενα, τα οποία έγραψε ο Πολυλάς για να βοηθήσει στην κατανόηση του κάθε αποσπάσματος. Το θέμα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» είναι ο ηρωικός αγώνας των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826). Η αριθμητική και στρατιωτική υπεροχή των Τούρκων, οι συχνές επιθέσεις καθώς και η έλλειψη τροφίμων ανάγκασαν τους αγωνιστές του Μεσολογγίου να πραγματοποιήσουν την ηρωική έξοδο το βράδυ της 10ης προς την 11η Απριλίου 1826, την Κυριακή των Βαΐων. Ο Σολωμός εμπνεόμενος από το ιστορικό αυτό γεγονός ανάγεται στον αγώνα του ανθρώπου για την ηθική, την εσωτερική του ελευθερία.