Πιστή και ταυτόχρονα άκρως λυρική μεταφορά στην οθόνη του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Ο Παζολίνι βρίσκει την Παλαιστίνη του ευαγγελιστή Ματθαίου στα χωριά της φτωχικής νότιας Ιταλίας. Παρουσιάζει έναν Χριστό απλό σαν άνθρωπο, αλλά με θεϊκή δύναμη στα λόγια του. Και επενδύει μουσικά τις εικόνες του με επιλογές από Μπαχ, Προκόφιεφ, Μίσα Λούμπα, ρωσικά λαϊκά τραγούδια κ.ά., που δίνουν μια διαχρονική διάσταση στο Θείο Δράμα.