Η Ίνα Ταράντου συνεχίζει τα ταξίδια της σε όλη την Ελλάδα και βλέπει τη ζωή αλλιώς. Το ταξίδι γίνεται ο προορισμός και η ζωή βιώνεται μέσα από τα μάτια όσων συναντά.

“Η ζωή́ δεν μετριέται από το πόσες ανάσες παίρνουμε, αλλά́ από́ τους ανθρώπους, τα μέρη και τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα”.

Η γαλήνια Κύθνος, η εντυπωσιακή Μήλος με τα σπάνια τοπία και τις γεύσεις της, η Σέριφος με την αφοπλιστική της απλότητα, η καταπράσινη Κεφαλονιά και η Ιθάκη, το κινηματογραφικό Μεσολόγγι και η απόκρημνη Κάρπαθος είναι μερικές μόνο από τις στάσεις σε αυτό το νέο μεγάλο ταξίδι. Ο Νίκος Αλιάγας, ο Ηλίας Μαμαλάκης και ο Βασίλης Ζούλιας είναι μερικοί από τους ανθρώπους που μας έδειξαν τους αγαπημένους τους προορισμούς, αφού μας άνοιξαν την καρδιά τους.

Ιστορίες ανθρώπων που η καθημερινότητά τους δείχνει αισιοδοξία, δύναμη και ελπίδα. Άνθρωποι που επέλεξαν να μείνουν για πάντα, να ξαναγυρίσουν για πάντα ή πάντα να επιστρέφουν στον τόπο τους. Μέσα από́ τα «μάτια» τους βλέπουμε τη ζωή́, την ιστορία και τις ομορφιές του τόπου μας.

Η κάθε ιστορία μάς δείχνει, με τη δική της ομορφιά, μια ακόμη πλευρά της ελληνικής γης, της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής πραγματικότητας. Άλλοτε κοιτώντας στο μέλλον κι άλλοτε έχοντας βαθιά τις ρίζες της στο παρελθόν.

Η ύπαιθρος και η φύση, η γαστρονομία, η μουσική παράδοση, τα σπορ και τα έθιμα, οι τέχνες και η επιστήμη είναι το καλύτερο όχημα για να δούμε τη Ζωή αλλιώς, όπου κι αν βρεθούμε. Με πυξίδα τον άνθρωπο, μέσα από την εκπομπή, θα καταγράφουμε την καθημερινότητα σε κάθε μέρος της Ελλάδας, θα ζήσουμε μαζί τη ζωή σαν να είναι μια Ζωή αλλιώς. Θα γευτούμε, θα ακούσουμε, θα χορέψουμε, θα γελάσουμε, θα συγκινηθούμε. Και θα μάθουμε όλα αυτά, που μόνο όταν μοιράζεσαι μπορείς να τα μάθεις.

Γιατί η ζωή είναι πιο ωραία όταν τολμάς να τη ζεις αλλιώς!

Πατρίδα! Αυτή η τόσο παρεξηγημένη στις μέρες μας έννοια εκπέμπει για τον καθένα διαφορετικά νοήματα, ξεχωριστά συναισθήματα. Ο Σωκράτης τη θεωρούσε ως το υπέρτατον αγαθόν για τον άνθρωπο.
Αδιαμφισβήτητα για τον καθένα μας είναι οι ρίζες του. Η γη των προγόνων του. Το παρελθόν και η μνήμη. Και όταν αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις την πατρίδα σου, να κόψεις τους δεσμούς που σε συνδέουν με τον τόπο που σε γέννησε, τότε χάνεις το σημαντικότερο όλων: την αίσθηση του ανήκειν.
Ιστορίες προσφυγιάς είναι οι ιστορίες ζωής που μας συγκινούν και μας καθηλώνουν στο ταξίδι μας στη Δράμα. Στον τόπο που έφθασαν κατά κύματα και με διάφορες αφορμές Έλληνες από τη Βουλγαρία, τη Μικρά Ασία, τον Καύκασο. Σήμερα, πολλοί πρόσφυγες, ακόμη και δεύτερης γενιάς, ιχνηλατούν το παρελθόν των προγόνων τους, για να ανακαλύψουν αν νιώθουν περισσότερο πατρίδα το εκεί ή το εδώ ή για να φτιάξουν μια δικιά τους πατρίδα με το παλιό και το νέο μαζί.

Αφού μυηθήκαμε στη μαγεία της φύσης της Δράμας, με off road διαδρομές στο χιόνι, στους παγωμένους καταρράκτες, στον ποταμό Νέστο, ακούσαμε τις ιστορίες ζωής του Ορέστη και συγκινηθήκαμε από τα λόγια του Κυριάκου. Ποιητής και φωτογράφος, ο οποίος μαγεύεται από εικόνες του παρελθόντος που δείχνουν τον χρόνο να σταματά, μας πάει σε ένα από τα αγαπημένα του μέρη, το εγκαταλελειμμένο χωριό Αίγειρο. Εκεί βρίσκει την έμπνευσή του στα ακατοίκητα σπίτια, που έμειναν ξεκρέμαστα στο χρόνο. Σπίτια έρημα που η φύση ήδη τα «καταπίνει» από τα παράθυρα και τις σκεπές. Ο φακός του καταγράφει εδώ τη ζωή μέσα από την απουσία της και η πένα του τις ανθρώπινες ιστορίες που έχουν γραφτεί σε αυτά τα σπίτια.

Καθηλωτικά, όμως, είναι και τα λόγια και τα έργα του Γιώργου. Καταξιωμένος ζωγράφος αφηγείται μέσα από τα έργα του την ιστορία των παππούδων του που έφυγαν κυνηγημένοι από τον Πόντο, αλλά και των γονιών του, που επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα από τη Νότια Ρωσία. Παρατηρώντας τα έργα του σου φανερώνονται, με απόλυτο ρεαλισμό, οι αμέτρητες ιστορίες πόνου των λαών που αναγκάστηκαν -και αναγκάζονται- να ξεριζωθούν.

Η Τέχνη ξορκίζει τον πόνο, παρηγορεί και λέει τις δικές της ιστορίες και για τον Οδυσσέα. Στον χώρο του, στην Προσοτσάνη, μας υποδέχεται ο «γλύπτης διεθνούς φήμης από τη Δράμα», όπως αναφέρεται σε όλα τα δημοσιεύματα, για να μας αφηγηθεί το ταξίδι προσφυγιάς της οικογένειάς του και τα δικά του βιώματα, που τον οδήγησαν στην Τέχνη και στην επιτυχία.

Ένα πράγμα διαπιστώσαμε στο ταξίδι μας στη Δράμα, από τις διαφορετικές αλλά και συνάμα τόσο όμοιες ιστορίες ζωής που ακούσαμε από πρόσφυγες και απόγονους προσφύγων. Οι αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών συνέβαιναν και δυστυχώς συνεχίζουν να συμβαίνουν. Κάθε εποχή έχει τις δικές της ιστορίες ξεριζωμού, κάθε ξεριζωμός όμως έχει κοινά βιώματα. Όποια και αν είναι η ιστορία, πάντα θα κρύβει τον πόνο και την αγάπη ανάμεσα σε δύο πατρίδες!