Η σειρά παρουσιάζει τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς, σε σχέση με την εποχή που έζησαν και την ιστορική και κοινωνική συγκυρία, που επηρέασε και διαμόρφωσε το έργο τους.

(Αφιέρωμα στον Ζαχαρία Παπαντωνίου, που γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1877 και απεβίωσε στη 1 Φεβρουαρίου 1940)

Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του ποιητή, πεζογράφου, χρονογράφου και κριτικού της τέχνης Ζαχαρία Παπαντωνίου (γενν. 1877 – πέθ. 1940), παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής του. Παρατίθενται βιογραφικά στοιχεία σχετικά με την καταγωγή του, τις σπουδές του και την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία.
Η εκπομπή εστιάζει στα θέματα της αρθρογραφίας του στον καθημερινό αθηναϊκό Τύπο. Γίνεται αναφορά στην πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα με την ποιητική του συλλογή «Πολεμικά τραγούδια», καθώς και στη μεγάλη απήχηση που είχαν οι ανταποκρίσεις του από το Παρίσι για την εφημερίδα «Εμπρός» τη διετία 1908-1910. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην πολυμέρεια του έργου του, καθώς ασχολήθηκε με όλα τα είδη γραπτού λόγου.
Διαβάζονται αποσπάσματα από τα έργα του «Όθων», «Άγιον Όρος», «Αναγέννηση», καθώς και το ποίημά του «Η γυναίκα στο πάρκο». Γίνεται, επίσης, λόγος για τη διηγηματογραφία του.
Θεωρείται ότι η σημαντικότερη συνεισφορά του στην πνευματική ζωή του τόπου υπήρξε η συμμετοχή του στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Ελευθέριου Βενιζέλου με τη συγγραφή του πρώτου αναγνωστικού στη δημοτική γλώσσα, με τίτλο «Τα ψηλά βουνά» (1919), το οποίο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εκπομπή, προσέδωσε «μια σπάνια νότα δροσιάς» στο ελληνικό σχολείο.
Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου διετέλεσε επίσης διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης από το 1919, ενώ το 1938 εξελέγη ακαδημαϊκός στην Τάξη των Γραμμάτων και Τεχνών.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου την αφήγηση συνοδεύει πλούσιο φωτογραφικό και οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό.