Από το 1985 μέχρι το 1989, ο Κωνσταντίνος Πίττας ταξίδεψε μόνος σε όλη την Ευρώπη.
Με μια compact 35άρα ΜΙΝΟΧ έβγαλε 30.000 ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Στόχος του ήταν να φτιάξει ένα βιβλίο με τους Ευρωπαίους - πίσω και από τις δύο πλευρές του «Σιδηρού Παραπετάσματος» - ενωμένους.
Με την Ευρώπη χωρίς σύνορα.
Έβγαλε την τελευταία του φωτογραφία στο Τείχος του Βερολίνου μια μέρα μετά την πτώση του.
Με το τέλος του "Ψυχρού Πολέμου" πίστεψε ότι το σχέδιό του δεν είχε πια νόημα. Έβαλε τα αρνητικά σε ένα κουτί και συνέχισε τη ζωή του.
Μετά από 25 χρόνια, το 2014 ανακάλυψε τη φωτογραφική μηχανή και τα ξεχασμένα αρνητικά.
Τον χειμώνα του 2019, στην τριακοστή επέτειο της επανένωσης, ο Πίττας επισκέπτεται το Βερολίνο και άλλες πρωτεύουσες για να ξαναζήσει το ταξίδι, τη “νεανική του τρέλα”, σε μια άλλη πλέον Ευρώπη.

Διακρίσεις:

Υποψήφιο για το Βραβείο Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ - Διεθνές Φεστιβάλ Ιεράπετρας 2021
Βραβείο Σκηνοθεσίας - Διεθνές Φεστιβάλ Ιεράπετρας 2021
Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής - Διεθνές Φεστιβάλ Ιεράπετρας 2021
Βραβείο Σκηνοθεσίας – West Side Mountain Doc Fest 2021
Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής – West Side Mountain Doc Fest 2021
Βραβείο Φωτογραφίας – West Side Mountain Doc Fest 2021
Διαγωνιστικό Πρόγραμμα – 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2020 Επίσημη Συμμετοχή – 9o Aegean Docs Documentary Festival
Επίσημη Συμμετοχή - GrecDoc Festival 2021, Paris 2022