Ωριαία εβδομαδιαία εκπομπή παραγωγής ΕΡΤ3 2020.
Τα ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ ταξιδεύουν, καταγράφουν και παρουσιάζουν τις διαχρονικές πολιτισμικές εκφράσεις ανθρώπων και τόπων.
Το ταξίδι, η μουσική, ο μύθος, ο χορός, ο κόσμος. Αυτός είναι ο προορισμός της εκπομπής.
Στο φετινό της ταξίδι από την Κρήτη έως τον Έβρο και από το Ιόνιο έως το Αιγαίο, παρουσιάζει μία πανδαισία εθνογραφικής, ανθρωπολογικής και μουσικής έκφρασης. Αυθεντικές δημιουργίες ανθρώπων και τόπων.
Ο φακός της εκπομπής ερευνά και αποκαλύπτει το μωσαϊκό του δημιουργικού παρόντος και του διαχρονικού πολιτισμικού γίγνεσθαι της χώρας μας, με μία επιλογή προσώπων-πρωταγωνιστών, γεγονότων και τόπων, έτσι ώστε να αναδεικνύεται και να συμπληρώνεται μία ζωντανή ανθολογία. Με μουσική, με ιστορίες και με εικόνες…
Ο άνθρωπος, η ζωή και η φωνή του σε πρώτο πρόσωπο, οι ήχοι, οι εικόνες, τα ήθη και οι συμπεριφορές, το ταξίδι των ρυθμών, η ιστορία του χορού «γραμμένη βήμα-βήμα», τα πανηγυρικά δρώμενα και κάθε ανθρώπου έργο, φιλμαρισμένα στον φυσικό και κοινωνικό χώρο δράσης τους, την ώρα της αυθεντικής εκτέλεσής τους -και όχι με μία ψεύτικη αναπαράσταση-, καθορίζουν, δημιουργούν τη μορφή, το ύφος και χαρακτηρίζουν την εκπομπή που παρουσιάζει ανόθευτα την σύνδεση μουσικής, ανθρώπων και τόπων.

«Στο πρώτο ορφανοτροφείο είχα ένα παράπονο κι έκλαιγα διαρκώς. Δεν μου είχε στείλει ποτέ κανείς γράμμα. Πριν από το φαγητό, θυμάμαι, μας έβαζαν στη γραμμή και μας μοίραζαν την αλληλογραφία, ενίοτε και κάποιο δεματάκι, συνήθως λίγες καραμέλες. “Φώτης Ραπακούσης” δεν είχαν φωνάξει ποτέ! Για να έχω την ψευδαίσθηση ότι κάποιος στέλνει και σ’ εμένα, μάζευα τους άδειους φακέλους που πέταγαν τα παιδιά. Γρήγορα απομυθοποιήθηκε κι αυτό γιατί έβλεπα ότι δεν είχαν γραμμένο το όνομά μου. Έτσι άρχισα να μαζεύω τα γραμματόσημα που είχαν πάνω τους, καθώς με μάγευαν οι απεικονίσεις τους: ήρωες της Επανάστασης, του Τρωικού Πολέμου, μορφές Βυζαντινών. Τα έχω ακόμη. Ήταν η πρώτη μου συλλογή…»

«Το επάγγελμα που έκαναν οι φτωχοί Ηπειρώτες ήταν αυτό του αρτοποιού. Ήταν δύσκολη δουλειά. Τη διάλεξα γιατί δεν είχα άλλους τρόπους. Ό,τι περίσσευε για πολλά χρόνια το μάζευα για τη διάσωση και περισυλλογή ελληνικών κειμηλίων και στην πορεία ηπειρώτικων κειμηλίων. Έφτασα σε ένα σταυροδρόμι που έπρεπε να επιλέξω τη “στάση” της ζωής μου. Το περίσσευμα έπρεπε να το μετατρέψω σε βίλες, αυτοκίνητα, μπουζούκια, μεγάλη ζωή ή κάτι πιο ουσιαστικό; Ακολούθησα τον άλλο δρόμο…».
«Ο τρόπος με τον οποίο η γιαγιά μου, διηγούνταν τα διάφορα γεγονότα της ζωής της, αποτέλεσε την αφορμή να αγαπήσω τον πολιτισμό και την ιστορία της πατρίδας μου και με οδήγησε στη μέχρι τώρα πορεία μου στο χώρο του συλλεκτισμού…».
Ο Φώτης Ραπακούσης ξεκίνησε τη ζωή του από ένα μικρό χωριό της Ηπείρου και αφού βημάτισε σε τόπους και ανθρώπους, εκπλήρωσε ένα από τα όνειρα της ζωής του, δημιουργώντας ως συλλέκτης το «Ιστορικό Μουσείο Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου» στα Ιωάννινα.
Ο άνθρωπος και η ιστορία του, τα όνειρα και η δημιουργία, η συλλογή της μνήμης, η διάσωση και η διάδοση…
Ο Φώτης Ραπακούσης αφηγείται παραστατικά στο φακό της εκπομπής την απίστευτη εξέλιξη και τις απρόβλεπτες μεταβολές της ζωής του, που τον οδήγησαν οδοιπορώντας να επιτύχει και να εκπληρώσει μεγάλους στόχους και όνειρα, που έρχονται να προστεθούν και να αφιερωθούν δημιουργικά στην συλλογή μνήμης του τόπου του.