Σειρά τεσσάρων ντοκιμαντέρ, παραγωγής ΕΡΤ3, 2021.

Η νέα σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 καταγράφει τις μνήμες καθημερινών γυναικών, που έζησαν μια κατεχόμενη ζωή και επέζησαν της φρίκης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

Πάνω από 70 γυναίκες, από όλη την Ελλάδα, αφηγούνται πώς αναγκάστηκαν, σε μια τρυφερή ηλικία, να ωριμάσουν βίαια μέσα σε ένα βράδυ και να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο, την πείνα, την κατοχή, την αντίσταση και την απελευθέρωση, με γενναιότητα, ψυχραιμία και ευστροφία. Άλλες δυναμικά, άλλες συνεσταλμένα, άλλες ακόμη φορτισμένες συναισθηματικά, οι γυναίκες αυτές θυμούνται πώς ο φόβος τους μετατράπηκε σε δύναμη και το παιχνίδι των ανέμελων παιδικών χρόνων έγινε ανάληψη καθήκοντος και ρόλος ενηλίκων. Οι μαρτυρίες τους αποτελούν μικρές ψηφίδες που συνθέτουν το παλίμψηστο της μικροϊστορίας της Ελλάδας. Μιας ιστορίας βιωμένης μέσα από πολλαπλές ζωές..

Οι μνήμες τους είναι πολύτιμες όχι μόνο γιατί είναι οι τελευταίες επιζήσασες μιας μαρτυρικής ιστορικής περιόδου, αλλά γιατί συνδιαμόρφωσαν, με λειψά συναισθήματα κι έναν λεηλατημένο ψυχικά κόσμο, μια νέα ζωή.

Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από 4 αυτοτελή επεισόδια και εκτός από προσωπικές αφηγήσεις αξιοποιεί ανέκδοτες φωτογραφίες, video, έγγραφα μαρτυρίες και ακαδημαϊκές αναλύσεις.

Στο επεισόδιο αυτό παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος. Οι κατακτητές, λίγο πριν φύγουν, εξοντώνουν λυσσαλέα κάθε προσπάθεια αντίστασης στα Καλάβρυτα, στη Βάλτα, στο Χορτιάτη κι όπου αλλού στην Ελλάδα τη συναντούν.

Το κορίτσι, που επιβιώνει μέσα από το καμένο σχολείο στα Καλάβρυτα, μαζί με το μικρό κορίτσι στη Βάλτα Χαλκιδικής, που μπροστά στα μάτια του σκότωσαν τον αδελφό της οι δοσίλογοι και την 9χρόνη, που κρύφτηκε ανάμεσα στα πτώματα των νεκρών στο φούρνο του παππού της στο Χορτιάτη, συνδέονται με την ίδια δύναμη για ζωή.

Οι γυναίκες νεκροφιλούν άντρες, πατεράδες, γιους και καλούνται να ορθωθούν και πάλι για να στήσουν μια καινούργια ζωή μέσα από το θάνατο. Τα καταφέρνουν, αλλά το μαύρο του θανάτου το φορούν στα ρούχα και στις ψυχές τους για όλη τους τη ζωή.

Η χαρά της Απελευθέρωσης κάνει τις μέρες πάνδημη γιορτή και ξεχύνεται όλη η κρυμμένη δύναμη νικώντας τον συσσωρευμένο φόβο που παρέλυε ψυχές και σώματα. Αλλά η συνύπαρξη χαράς, κράτησε μόνο αυτές τις πρώτες μέρες…