Το «Μονόγραμμα» έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας. «Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012 η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».

Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του παραγωγού-σκηνοθέτη Γιώργου Σγουράκη, προκειμένου να παρουσιαστεί με αυτοβιογραφική μορφή η ζωή, το έργο και η στάση ζωής των προσώπων που δρουν στην πνευματική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, κοινωνική και γενικότερα στη δημόσια ζωή, ώστε να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και να διατηρηθεί ατόφιο το κινηματογραφικό ντοκουμέντο.

Η μορφή της κάθε εκπομπής έχει σκοπό την αυτοβιογραφική παρουσίαση (καταγραφή σε εικόνα και ήχο) ενός ατόμου που δρα στην πνευματική, καλλιτεχνική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική και γενικά στη δημόσια ζωή, κατά τρόπο που κινεί το ενδιαφέρον των συγχρόνων του.

Στον κινηματογραφικό δημιουργό με την πιο απόλυτη έννοια του όρου, τον άνθρωπο που ανανέωσε τη θεματική και ζωογόνησε την κινηματογραφική γραφή με γνώση, όραμα και ασφαλώς σπάνιο ταλέντο, τον Μιχάλη Κακογιάννη, είναι αφιερωμένο το "Μονόγραμμα".
Παγκόσμια αναγνωρισμένο και διαχρονικό το έργο του δεν περιορίστηκε μόνο στον κινηματογράφο, αλλά σε σκηνοθεσίες θεατρικών έργων καθώς και σε όπερες.
Γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το 1922, σπούδασε νομικά αρχικά, ηθοποιία και σκηνοθεσία στο Λονδίνο. Εργάστηκε στο BBC ως εκφωνητής αρχικά και εν συνεχεία ως παραγωγός πολιτιστικών προγραμμάτων.
Από το 1962 αφοσιώθηκε στη σκηνοθεσία και αναγνωρίστηκε παγκόσμια, με αποτέλεσμα η κριτική να τον τοποθετήσει δίπλα στον Μπέργκμαν, τον Ραίη, τον Φελίνι και τον Βισκόντι.
Πρώτο του έργο –το 1953– το «Κυριακάτικο ξύπνημα» και το 1955 η πολυβραβευμένη «Στέλλα», στη συνέχεια «Το κορίτσι με τα μαύρα», «Το τελευταίο ψέμα», «Ερόϊκα», «Χαμένο κορμί», «Ηλέκτρα» που έγινε δεκτή ως η σημαντικότερη και καλύτερη μεταφορά αρχαίας τραγωδίας στην οθόνη, ο «Ζορμπάς» μια ταινία-θρύλος που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία, συνάμα και καλλιτεχνική καταξίωση, με κορύφωση την υποψηφιότητά της για 7 Όσκαρ, από τα οποία εν τέλει κέρδισε τα 3.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης έχτισε μόνος την καριέρα του, αρνούμενος να ενταχθεί στα κελεύσματα του καιρού, την περίοδο της παντοκρατορίας του Χόλιγουντ, και εν τέλει με το πολυσήμαντο έργο του να εντάξει την κινηματογραφική τέχνη στον νεοελληνικό πολιτισμό και να καθιερώσει την Ελλάδα στην παγκόσμια κινηματογραφική σκηνή.
Σημαντικά ακόμα έργα του: «Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά», «Τρωάδες», «Ιφιγένεια», «Γλυκιά πατρίδα», «Πάνω, κάτω και πλαγίως», «Ο βυσσινόκηπος» και ασφαλώς μετά την εισβολή στην Κύπρο το ντοκουμέντο «Αττίλας ’74».
Δεκάδες είναι οι θεατρικές του σκηνοθεσίες τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς και οι όπερές του στη διεθνή σκηνή.