Το «Μονόγραμμα» έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας. «Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012 η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».

Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του παραγωγού-σκηνοθέτη Γιώργου Σγουράκη, προκειμένου να παρουσιαστεί με αυτοβιογραφική μορφή η ζωή, το έργο και η στάση ζωής των προσώπων που δρουν στην πνευματική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, κοινωνική και γενικότερα στη δημόσια ζωή, ώστε να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και να διατηρηθεί ατόφιο το κινηματογραφικό ντοκουμέντο.

Η μορφή της κάθε εκπομπής έχει σκοπό την αυτοβιογραφική παρουσίαση (καταγραφή σε εικόνα και ήχο) ενός ατόμου που δρα στην πνευματική, καλλιτεχνική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική και γενικά στη δημόσια ζωή, κατά τρόπο που κινεί το ενδιαφέρον των συγχρόνων του.

Μια ιστορία πάνω από 150 χρόνων, τρεις γενιές στο θέατρο Σκιών, πίσω από τον μπερντέ, με την παράγκα του Καραγκιόζη, και τα σαράι του Πασά, στις δύο άκρες, ο Σωτήρης Χαρίδημος ο τελευταίος των μεγάλων της γενιάς του, αφηγείται στο Μονόγραμμα.

Με αστείρευτη ζωντάνια κι ένα πείσμα να τα διασώσει όλα, τώρα που η κουλτούρα του θεάτρου Σκιών αρχίζει και απομακρύνεται, παρά τη λατρεία που της έχουν τα παιδιά, ο Σωτήρης Χαρίδημος, μιλάει για τη ζωή του και τους προγόνους του, σχεδιάζοντας σκιτσάκια του Καραγκιόζη και αυτοσχεδιάζοντας στη στιγμή μια σύντομη παρλάτα!

Εκεί, στο Μουσείο Χαρίδημου – έργο κυρίως των χειρών του – που στεγάζεται στο ισόγειο του Πολιτιστικού Κέντρου «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων, στο Θησείο.

Το Θέατρο Σκιών, πανάρχαια Τέχνη, μας έρχεται από την Κίνα, την εποχή του Κομφούκιου. Αιώνες αργότερα οι Τούρκοι μαγεύτηκαν από τα Μαύρα Μάτια (καρα-γκιοζ) του πονηρού φτωχοδιάβολου, που περιγελούσε το Σαράι, και θέλησαν να τον κάνουν δικό τους. Τον διεκδίκησαν κατά καιρούς, η Περσία, η Ινδία, η Ταϊλάνδη… Ο Χαρίδημος δεν το δέχεται επ’ ουδενί αυτό. «Ο Καραγκιόζης είναι Έλληνας» λέει. «Είναι η συνέχεια του αρχαίου μυθογράφου μας, του Αισώπου». Ο Μεγαλέξανδρος, άλλη αναπόσπαστη φιγούρα του θεάτρου Σκιών, επιβεβαιώνει αυτή τη συνέχεια, μέσα στα χρόνια…

Το πραγματικό επώνυμο της οικογένειας ήταν διαφορετικό. «Ήταν υποτιμητικό το να είσαι καραγκιοζοπαίχτης, γι’ αυτό και τα παλιά χρόνια αλλάζανε ονόματα. Μεγάλοι καραγκιοζοπαίχτες όπως ο Μίμαρος, ο Μόλλας και ο Χαρίδημος αλλάξανε τα επίθετα τους. Από Σαντούνης ονομάστηκε Μίμαρος, από Παπούλιας Μόλλας, κι από Χαρίτος ονομάστηκε Χαρίδημος», εξηγεί ο Σωτήρης Χαρίδημος.

Είναι ο τελευταίος υιός του Χρήστου Χαρίδημου, του μεγάλου καλλιτέχνη που άφησε εποχή στο θέατρο σκιών. Είχε μόνιμο θέατρο στον Πειραιά, για περίπου σαράντα χρόνια, παίζοντας μαζί με το γιο του, τον Γιώργο Χαρίδημο. Το εισιτήριο ήταν τότε τρεις δραχμές. Υπήρξαν σαιζόν, με δυο παραστάσεις απογευματινή, βραδινή, που κόβονταν σαράντα χιλιάδες εισιτήρια.

Ο Σωτήρης Χαρίδημος, μεγάλωσε κυριολεκτικά πίσω από τον «μπερντέ» του πατέρα και του αδελφού του. Έμαθε την Τέχνη, ωστόσο βρήκε δουλειά ως δημόσιος υπάλληλος. Μετά τη συνταξιοδότησή του, αφιερώθηκε με πάθος στο Θέατρο Σκιών κάνοντας εκθέσεις, συμμετέχοντας σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και σε προγράμματα Λαϊκής Επιμόρφωσης του Δήμου Αθηναίων. Έχει γυρίσει όλη την Ελλάδα, διδάσκοντας και παίζοντας Καραγκιόζη, όπου τον ζητούν πηγαίνει πρόθυμα.

Ο Σωτήρης Χαρίδημος, παραδίδει δωρεάν μαθήματα Καραγκιόζη στα παιδιά. Κατασκευάζει φιγούρες και σκηνικά. Γράφει σκετσάκια. Διατηρεί ζωντανό το Μουσείο Θεάτρου Σκιών «Χαρίδημος» όπου παρουσιάζονται πάνω από χίλια εκθέματα, με παλιές τεχνικές αλλά και σύγχρονες, όπως φιγούρες από δέρμα βουβαλιού, χαρτόνι, ζελατίνη, παμπάλαια πανόδετα χειρόγραφα βιβλία, μυθολογικές παραστάσεις, φωτογραφικά ντοκουμέντα και εργαλεία. Ένας ολόκληρος κόσμος, μια ολόκληρη εποχή διηγείται την ιστορία της, μέσα σ αυτό το Μουσείο του Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου Σκιών.