Σειρά ντοκιμαντέρ που αναφέρεται σε σημαντικούς Έλληνες συγγραφείς, παρουσιάζοντας τη ζωή και το έργο τους σε σχέση με την ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα της εποχής τους. Η σειρά έχει μια επιτυχημένη πορεία αρκετών ετών και πέρα από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις, μετέχει ενεργά στην κοινωνία και την πνευματική ζωή της χώρας. Συχνά γίνονται προβολές και επετειακές εκδηλώσεις με θέματα της σειράς σε διάφορα ιδρύματα, σχολεία, πολιτιστικούς και πνευματικούς φορείς, τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια.
Επιπλέον, πολλές πανεπιστημιακές σχολές στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, έχουν αντίγραφα της σειράς για διδακτικούς λόγους.
Η ΕΡΤ, χάρη στη σειρά, έχει μια «ζωντανή» βιβλιοθήκη Ελλήνων συγγραφέων με διαχρονική αξία. Αρκετά απ’ αυτά τα ντοκιμαντέρ έχουν προβληθεί σε ελληνικά και ξένα φεστιβάλ και έχουν βραβευτεί.
Το 2010, η Βουλή των Ελλήνων σε συνεργασία με την ΕΡΤ, για να τιμήσει τον Γιάννη Ρίτσο, προσέφερε το αντίστοιχο ντοκιμαντέρ της σειράς σε πολυτελή έκδοση σε βουλευτές, υπουργούς, πρέσβεις, γενικούς γραμματείς και άλλους ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους.
Το υψηλό κύρος της εκπομπής πιστοποιείται και από την απόφαση της UNESCO, με αφορμή το «Έτος Καβάφη» το 2013, να επιλέξει το ντοκιμαντέρ της σειράς για τον Αλεξανδρινό ποιητή να παρουσιαστεί στις Εθνικές Επιτροπές όλων των κρατών-μελών της.
Πέρα απ’ αυτά, η σειρά έγινε αντικείμενο και δύο διδακτορικών διατριβών! Πριν λίγα χρόνια από τον μεταπτυχιακό φοιτητή του Καποδιστριακού, Αλέξανδρο Παπαθανασίου και πέρσι από τον μεταπτυχιακό φοιτητή του Πανεπιστημίου της Ρώμης, Jacopo Mosesso.
Ο φετινός κύκλος περιλαμβάνει 14 θέματα, με κλασικούς και νεότερους συγγραφείς αλλά και συγγραφείς της γενιάς του ’70.
Συγκεκριμένα, ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Διονύσιο Σολωμό (που φέτος συμπληρώνονται 160 χρόνια από το θάνατό του και την επόμενη χρονιά 220 χρόνια από τη γέννησή του), καθώς και από ένα ντοκιμαντέρ για τους Γιώργο Θεοτοκά, Αλέξη Σεβαστάκη, Κώστα Ταχτσή, Νίκο Τσιφόρο, Γιώργο Σκαμπαρδώνη, Φίλιππο Δρακονταειδή, Αντώνη Φωστιέρη, Άρη Δικταίο, Κώστα Παπαγεωργίου, Γιώργο Πρατικάκη και Κώστα Μαυρουδή.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1857 ο Διονύσιος Σολωμός πεθαίνει στην Κέρκυρα από εγκεφαλική συμφόρηση.
Δύο χρόνια μετά το θάνατό του, το 1859, ο φίλος του Ιάκωβος Πολυλάς εκδίδει -με δική του επιμέλεια- και με τον τίτλο «Διονυσίου Σολωμού Τα Ευρισκόμενα», το μεγαλύτερο μέρος του σολωμικού έργου.
Το 1865, ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ που διαδέχθηκε τον Όθωνα το 1863, τον ονόμασε και επίσημα «εθνικό ποιητή» και τον «Ύμνο» που μελοποίησε ο Μάντζαρος «Εθνικό Ύμνο». Έναν χρόνο πριν, οι Άγγλοι είχαν παραχωρήσει τα Επτάνησα στην Ελλάδα.
Έπειτα από περίπου πέντε αιώνες δυτικής -κυρίως βενετικής- κυριαρχίας, τα Ιόνια Νησιά μετατοπίζονται οριστικά στο χάρτη του ελληνικού κράτους.
Μέχρι το θάνατό του ο Σολωμός δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Το 1842, με επιστολή του στον Γεώργιο Τερτσέτη, επισημαίνει πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η διαφθορά.
Παρακολουθεί επίσης τα επαναστατικά κινήματα στην Ευρώπη και ιδίως στη δεύτερη πατρίδα του: την Ιταλία.
Λίγο αργότερα, εμπνέεται από τον Κριμαϊκό Πόλεμο, το 1854, και επιχειρεί μια ποιητική σύνθεση που έμεινε τελικά στις προθέσεις.
Ο Σολωμός είναι αναμφισβήτητα ένας μεγάλος ποιητής, ο μεγαλύτερος ίσως Έλληνας ποιητής, ο οποίος καθιέρωσε τη σύγχρονη γλώσσα και επηρέασε την εξέλιξη της λογοτεχνίας μας.
Η κριτική μελέτησε και συνεχίζει να μελετά το έργο του, αποκαλύπτοντας καινούργιες πτυχές.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζεται και από μια ψυχαναλυτική σκοπιά. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προσεγγίσεις του Μάσιμο Πέρι, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, καθώς και Ελλήνων μελετητών, όπως ο ψυχίατρος Νίκος Σιδέρης, η Μαρία Δεληβοριά κκαι άλλοι, που φιλοξενούνται στο ντοκιμαντέρ.