Σειρά πολιτιστικών και ιστορικών ντοκιμαντέρ.

Ο φακός του «Παρασκηνίου» συλλαμβάνει τον φιλόλογο, πανεπιστημιακό δάσκαλο, συγγραφέα, μεταφραστή και κάποτε … ηθοποιό Δημήτρη Μαρωνίτη, σε μια ιδιαίτερη στιγμή: Από το 7 στο 8.

Με άλλα λόγια, μπαίνοντας στο κατώφλι της όγδοης δεκαετίας της ζωής του, παίρνει την ευκαιρία να στοχαστεί πάνω στο χρόνο και στα γηρατειά.

Πάντοτε πολυγραφότατος, ο Δ. Μαρωνίτης, έχοντας ολοκληρώσει τη μετάφραση της «Οδύσσειας», καταπιάνεται με τη μετάφραση της «Ιλιάδας», έχοντας ήδη τελειώσει τις οκτώ πρώτες ραψωδίες.

Η επίμονη ενασχόλησή του με την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία δεν εξαντλείται ωστόσο στον Όμηρο, καθώς παράλληλα μεταφράζει Ησίοδο, Σαπφώ και Σοφοκλή, ευχόμενος να προλάβει να μας παραδώσει τη μετάφραση του «Αίαντα», της αγαπημένης του τραγωδίας του Σοφοκλή.

Αυτή την εποχή εκδίδονται μια σειρά τετραδίων με το γενικό τίτλο «Γραφή και Ανάγνωση». Πρόκειται για μελετήματά του σχετικά με Έλληνες ποιητές (Σολωμό, Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο, Σαχτούρη και Σινόπουλο), καθώς η ποίηση είναι η περιοχή στην οποία ξανά και ξανά προσφεύγει αφού «η σιωπή δεν είναι πάντα εφικτή».

«Είμαι κυρίως μεταφραστής», δηλώνει στο «Παρασκηνίο», και μεταφραστής για τον Δ. Μαρωνίτη γίνεται ο κάθε αναγνώστης ενός κειμένου. Τα κείμενα βρίσκονται «εν υπνώσει» μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα τα αγγίξει και θα τα αναγκάσει να ξυπνήσουν και να επικοινωνήσουν μαζί του.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, έχει λάβει μέρος με την ιδιότητα του ηθοποιού σε πανεπιστημιακές παραστάσεις, ως φοιτητής, σε μια παράσταση της Ρ. Πατεράκη (ακουγόταν η φωνή τους στο έργο του Μπέκετ «That time») και ως παιδαγωγός στην «Ηλέκτρα» του Δ. Μαυρίκιου, αποσπάσματα της οποίας θα προβληθούν στο «Παρασκηνίο».

Το θέατρο όμως, του επιφυλάσσει ακόμα μία μεγάλη χαρά: ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου ένα δικό του έργο, η «Μαύρη Γαλήνη». Ήταν ένας μονόλογος γραμμένος σε χαρτοπετσέτες, μέσα στο κελί του ΕΑΤ-ΕΣΑ, κατά τη διάρκεια της χούντας.
Στην εκπομπή θα προβάλλονται αποσπάσματα της πρόβας του ηθοποιού-σκηνοθέτη Γιάννη Τσορτέκη.

Τέλος, στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης ο Δ. Μαρωνίτης διαβάζει αποσπάσματα από τη μετάφραση της «Οδύσσειας», από τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» και τον «Αίαντα» του Σοφοκλή, καθώς και ποιήματα του Ησιόδου, της Σαπφούς, του Σολωμού και του Καβάφη.