Το πρώτο μέρος της εκπομπής είναι αφιερωμένο στον λογοτέχνη Στρατή Δούκα. Η εκπομπή αρχίζει με τον δημιουργό να διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο του «Οδοιπόρος», παράλληλα με πλάνα της ελληνικής φύσης. Ο ίδιος ο συγγραφέας μιλάει στην κάμερα της εκπομπής αρχικά για την επήρεια που του ασκούσε η φύση και οι απλοί άνθρωποί της. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στη διευκόλυνση που του παρείχε ο διευθυντής της «Μακεδονίας», Πέτρος Λεβαντής, δίνοντάς του άδεια για αποστολή στην ύπαιθρο και εφοδιάζοντάς τον συνάμα μ’ ένα γράμμα από τη Γενική Διεύθυνση Μακεδονίας, ώστε η τοπική ηγεσία να του παρέχει κάθε δυνατή ευκολία και μερικά χρήματα για να μπορέσει να ξεκινήσει το ταξίδι του. Οι εμπειρίες που αποκόμισε από το ταξίδι αυτό, του χάρισαν όλο σχεδόν το συγγραφικό του έργο.

Ιδιαίτερη ανάλυση γίνεται στη συγγραφή του «Οδοιπόρου», καθώς και στα προβλήματα που τον απασχόλησαν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του εν λόγω έργου. Το μεγαλύτερο πρόβλημά του, το οποίο και αποτέλεσε στοιχείο βαθέως στοχασμού, ήταν η αποσπασματική έκδοσή του και κατά πόσο αυτή είναι δόκιμη για ένα λογοτεχνικό έργο.

Ακολουθεί ανάλυση του έργου του «Ιστορία ενός αιχμαλώτου», η οποία αποτελεί βίωμα όχι δικό του, αλλά ενός Μικρασιάτη πρόσφυγα που γλίτωσε παριστάνοντας τον Τούρκο. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στη γλωσσική απόδοση του κειμένου, στην οποία άφησε τη φυσικότητα του απλού λόγου, εξαλείφοντας όλα τα γλωσσικά παράσιτα που δεν ταίριαζαν στο κείμενό του. Σημαντικές είναι οι αντιπαραβολές που κάνει με τα έργα του Διονυσίου Σολωμού, ενώ αναλύει, παράλληλα, εκτενώς και τον κλασικό νόμο των αντιθέσεων τον οποίο, όπως οι αρχαίοι συγγραφείς και οι βυζαντινοί υμνογράφοι, χρησιμοποίησε και στα δικά του έργα. Ακόμη, μιλάει και για τον μύθο, ο οποίος ενυπάρχει στην «Ιστορία ενός αιχμαλώτου», που φυσικά είναι ένα λαϊκό στοιχείο. Το πρώτο μέρος της εκπομπής κλείνει με πλάνα από το σπίτι που μέχρι πρότινος διέμενε ο συγγραφέας πριν μετακομίσει σ’ έναν ιδιωτικό οίκο ευγηρίας.

Το δεύτερο μέρος της εκπομπής είναι αφιερωμένο και πάλι σε μια συγγραφέα, την Μαρία Ιορδανίδου.
Η συγγραφέας μιλά για το πώς γράφει τα βιβλία της, παρ' όλο που όταν τελειώνει κάποιο, λέει στον εαυτό της ότι δεν θα ξαναγράψει τίποτε άλλο.
Μιλά ακόμη για τα προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούν και της στερούν σιγά σιγά το φως της. Πλάνα από την οικιακή βοηθό της να της διαβάζει τα νέα από την εφημερίδα.
Στη συνέχεια η λογοτέχνης αναλύει πως έγραψε το βιβλίο της "Η ΑΥΛΗ ΜΑΣ", κύριο ερέθισμα του οποίου ήταν η μετακόμιση της σ' ένα τσιμεντένιο κλουβί, όπως χαρακτήριζε η ίδια τα διαμερίσματα των πολυκατοικιών και η αλλαγή στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων.

Μεγαλύτερη εντύπωση της προκαλούσε ο αντίκτυπος που είχε αυτή η κατάσταση στα παιδιά και τους ηλικιωμένους.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στο σεισμό του 1981, που έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά, ενώ προηγουμένως δεν γνώριζαν καν ο ένας τον άλλο.

Η εκπομπή κλείνει με τη θέση της Μαρίας Ιορδανίδου για το κίνημα του φεμινισμού και τις απόψεις του σήμερα.