Σειρά πολιτιστικών και ιστορικών ντοκιμαντέρ.

"Έχω να πω τόσα πολλά, κι όμως ξέρω πως δεν θα καταφέρω να πω τίποτα.
Φοβάμαι ότι η μοναξιά είναι πιο κοφτερή ανάμεσα στους γνωστούς, μέσα στην οικειότητα των προσώπων και των δρόμων."
Γ.Φ.

1997: O Γιώργος Φιλιππίδης, νεαρός ποιητής και φοιτητής της Θεατρολογίας Αθήνας αυτοκτονεί επεισοδιακά στο σπίτι του στο Παγκράτι.

Ένα χρόνο μετά, την έκδοση των ποιημάτων του από τον Καστανιώτη με τίτλο Γαλάζια Μηχανή, προλογίζουν ο Νάσος Βαγενάς και ο Γιώργος Χειμωνάς με ένα από τα τελευταία του κείμενα πριν τον δικό του θάνατο στην Κολωνία.

Σήμερα, σε μια χώρα όπου τίποτε δεν έχει μείνει ίδιο, οι φίλοι του που έζησαν, οπερατέρ που κάλυψαν τηλεοπτικά το γεγονός, καθηγητές, ψυχίατροι κ.α., μιλούν για τη δεκαετία του '90, το ελληνικό πανεπιστήμιο, τη φοιτητική ζωή και τη νεότητα, τον θάνατο στα είκοσι, το πένθος και την ενηλικίωση, τον Γιώργο Φιλιππίδη, την ποίηση και τη γενιά του.

Συμμετέχουν: Χρήστος Πασσαλής, Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Βαλαής, Νάσος Βαγενάς, Αγγέλα Γιώτη, Γιούλα Μπούνταλη, κ.α.

Ο Γιώργος Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Τελείωσε το λύκειο στα Ανάβρυτα. Δημοσίευσε μικρά κείμενά του στο περιοδικό Ιδιότροπο. Πέρασε για λίγο από το περιοδικό Αντί όπου δημοσίευσε δύο άρθρα. Είχε περάσε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Τον Ιούλιο του 1997 αυτοχειριάστηκε.