Μια αναφορά στις εμβληματικές στιγμές της ιστορίας της εικονογραφίας.
Ένα ταξίδι στον ανεξάντλητο κόσμο της Βυζαντινής εικονογραφίας.

Ο Μάρκος Καμπάνης απαντά, εικονογραφώντας για δυο δεκαετίες τώρα το καθολικό στην Κορνοφωλιά στον Εβρο, στο πως ιστορείται ένας ναός σήμερα. Πως μπορεί η εικονογραφία να είναι σύγχρονη και ταυτόχρονα παραδοσιακή.
Βεβαιώνει πως δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά, σε καμία εποχή, η προοπτική, όπως την έχουμε συνηθίσει στη ζωγραφική από την αναγέννηση και μετά.
Η εικονογραφία είναι μια τέχνη ταυτισμένη με την αντίστοιχη αισθητική της κοσμικής τέχνης της κάθε εποχής, με την αισθητική, αλλά και με τη θεολογία την οποία προσπαθεί να εκφράσει μέσω της ζωγραφικής τέχνης.
Ο μοναχός Λουκάς, χαρακτηριστικό παράδειγμα των ζωγράφων που γέννησε το ίδιο το Όρος, γέννημα του Άθωνα και της κληρονομιάς του, είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των ανώνυμων μαστόρων. Το έργο του είναι σπόρος αυτής της μεγάλης ζωγραφικής
παράδοσης. Για τον π. Λουκά, στη βυζαντινή αισθητική δεν απουσιάζει η προοπτική. Απλώς
είναι ανάστροφη, ενώ ο θεατής είναι στο κέντρο και όλα κατευθύνονται προς αυτόν.
Για τον Γιώργο Κόρδη, ο αγιογράφος όλων των φάσεων σκέπτεται όπως και ο αρχαίος Έλληνας, δηλαδή ότι το έργο τέχνης γίνεται ως προς τον θεατή. Όσα απουσιάζουν και εικονίζονται πάνω σε μια εικόνα, ζουν στον ίδιο χώρο και χρόνο με τους ζώντες θεατές.
Υπάρχει δηλαδή μόνον μία πραγματικότητα, όπου ζουν παρόντες και απόντες.
Ο Δημήτρης Χατζηαποστόλου πιστεύει πως η εικόνα μένει ως προσευχή μέσα στον χώρο της εκκλησίας, μέσα στο χώρο το σημερινό, και λειτουργεί σαν ένα μήνυμα του Ευαγγελίου. Ο σκοπός των εικόνων είναι να βοηθά τους ανθρώπους να ανυψωθούν, να φτάσουν το Θείο, να φτάσουν κάτι πέρα από αυτούς, έξω από τον εαυτό τους, αναφέρει η Βασιλική Αργυροπούλου, μια από τις λίγες γυναίκες αγιογράφους.
Στο εργαστήρι της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, ο Δημοσθένης Αβραμίδης δάσκαλος και ζωγράφος κι ο ίδιος, αναφέρει πως ο αγιογράφος καλείται να αισθητοποιήσει το συλλογικό φαντασιακό των πιστών και αυτό γίνεται μέσα από το χέρι του, δεν είναι κάτι δηλαδή το οποίο είναι μια δική του επινόηση.
Για τον αγιογράφο Παπα-Σταμάτη Σκλήρη, είναι το φως που δίνει υπόσταση στη βυζαντινή εικόνα, στα εικονιζόμενα πρόσωπα.
Το φως της αγιογραφίας είναι το κλειδί της εικόνας και αυτό το κλειδί ξεκλειδώνει όλα τα επιμέρους ερωτήματα.

Συμμετέχουν (με σειρά εμφάνισης)
Μάρκος Καμπάνης
Γιώργος Κόρδης
π. Λουκάς Ξενοφωντινός
π. Σταμάτης Σκλήρης
Δημήτρης Χατζηαποστόλου
Δημοσθένης Αβραμίδης
Ιόλη Καλαβρέζου
Βασιλική Αργυροπούλου