Οι παλιοί φίλοι ξαναγυρνούν. Έρχονται για μία ακόμα φορά να φωτίσουν με τη λάμψη τους την οθόνη της ζωής μας.

Μέσα από ταινίες που μένουν στη μνήμη σαν η κάθε μια τους να αποτελεί ένα καρέ στη μεγάλη ταινία που λέγεται Ελλάδα.

Τα βάσανα, οι πόθοι, οι κρυφές επιθυμίες, ο χορός, το τραγούδι όλα είναι εδώ.

Τα παιδιά-θαύματα, το μελό, οι κακοί, οι συνθέτες, το μιούζικαλ, οι μπούφοι και ο ερωτισμός, αποτελούν τα πιο σημαντικά κομμάτια ενός παζλ που άρχισε να στήνεται λίγο μετά τον πόλεμο μπροστά στα μάτια των Ελλήνων θεατών.

Άλλοτε ασπρόμαυρες κι άλλοτε έγχρωμες και φανταχτερές οι εικόνες του ελληνικού κινηματογράφου μπορούν ακόμα να παρασύρουν τις αισθήσεις μας σε μονοπάτια μυστικά και ανεξερεύνητα.

Τα είδωλά μας αφήνουν για λίγο την αιώνια λάμψη που τους χαρίζει το μαγικό φίλτρο του σελιλόιντ και έρχονται μπροστά στον φακό για να μιλήσουν, να θυμηθούν να σχολιάσουν αλλά και να σχολιασθούν.

Κριτικοί, δημοσιογράφοι, ιστορικοί, απλοί θεατές θα βοηθήσουν κι αυτοί στη σκιαγράφηση του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου, αλλά και των συνθηκών μέσα στις οποίες γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και κάποια στιγμή ίσως κατέρρευσαν οι θεματολογικές επιλογές του ελληνικού κινηματογράφου.

Στο συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς σκιαγραφείται το πορτρέτο του ηθοποιού Ορέστη Μακρή.

Άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου, σκηνοθέτες, ηθοποιοί μιλούν για το ξεκίνημα της καλλιτεχνικής του πορείας, για το ταλέντο του, καθώς και για τους χαρακτηριστικούς ρόλους που υποδύθηκε, όπως ο τύπος του μεθυσμένου.

Ο Αλέκος Σακελλάριος αποκαλύπτει πώς από οπερετικός τενόρος, ο Ορέστης Μακρής έγινε ηθοποιός, πώς αντέδρασε όταν ο Αιμίλιος Βεάκης του πρότεινε για πρώτη φορά να υποδυθεί τον μεθύστακα σε κάποια επιθεώρηση, όπως και άγνωστα περιστατικά από την καριέρα του στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Η Ροζίτα Σώκου, αναφερόμενη στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, «Ο μεθύστακας», τονίζει ότι ο Ορέστης Μακρής κατάφερε έναν πραγματικό άθλο. «Από σκηνή σε σκηνή βυθιζόταν περισσότερο στο πιοτό. Περνούσαν τα χρόνια και έδειχνε την κατάπτωση του ανθρώπου. Από απλός, κεφάτος μπεκρής γινόταν ένας δύστυχος μεθύστακας», λέει χαρακτηριστικά.

Ο σκηνοθέτης Φίλιππος Φυλακτός μιλά για τη συνεργασία του μαζί του στην κινηματογραφική ταινία «Η κάλπικη λίρα», όπου ο ίδιος εργαζόταν ως βοηθός του Γιώργου Τζαβέλλα, τονίζοντας ότι ο Ορέστης Μακρής ήταν «ο πιο συνεπής, ο πιο πειθαρχημένος και ο πιο διαβασμένος ηθοποιός, ανάμεσα στους μεγάλους του ελληνικού κινηματογράφου».

Για τον σπουδαίο ηθοποιό μιλούν, επίσης, ο Παντελής Παλιεράκης, φροντιστής της Φίνος Φιλμ, ο Φρίξος Ηλιάδης και η Άννα Παναγιωτοπούλου, ενώ προβάλλονται αποσπάσματα από ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε.