Κοινωνική σειρά εποχής 16 αυτοτελών επεισοδίων, παραγωγής 1977-1978.

Η υπόθεση της σειράς εκτυλίσσεται σ’ ένα ερημωμένο από τη μετανάστευση ελληνικό χωριό του Παρνασσού, τη Βάριανη. Ο φωτογράφος του χωριού είχε ξενιτευτεί στην Αμερική με τον πατέρα του, αλλά σύντομα επέστρεψε στον τόπο του, αφού δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στους ρυθμούς δουλειάς εκεί. Στο χωριό ασχολείται με το μεράκι του, ως φωτογράφος, αλλά και ως καπνοκαλλιεργητής, προκειμένου να τα βγάλει πέρα. Πολλοί από τους συγχωριανούς του, αλλά και άλλοι από τα γειτονικά χωριά, τον επισκέπτονται για φωτογράφηση, ενώ η προσωπική τους ιστορία γίνεται το θέμα κάθε επεισοδίου.

Ο Γιώργος Καραμάνος διασκευάζει τη σειρά διηγημάτων του «Ο φωτογράφος του χωριού», δημιουργώντας ένα τηλεοπτικό είδος επαρχιακής ηθογραφίας που άφησε εποχή. Με την περιγραφική δεινότητα που τον διακρίνει, καταγράφει την καθημερινή ζωή, τις ασχολίες και τις εορταστικές στιγμές των κατοίκων της Βάριανης, που βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού, στα τέλη της δεκαετίας του ’30.

Διαμέσου του φωτογραφικού φακού του Στέλιου, του φωτογράφου του χωριού, αποκαλύπτεται η σκωπτική διάθεση των κατοίκων, η λαϊκή θυμοσοφία και η λοξή ματιά με την οποία οι απλοϊκοί άνθρωποι σχολιάζουν τα ελαττώματα των συγχωριανών τους.

Η άφιξη του νομαρχεύοντος στο χωριό, με αφορμή τον εορτασμό της επετείου της 4ης Αυγούστου, οπότε και εγκαθιδρύθηκε το Εθνικό Καθεστώς από τον Μεταξά, προκαλεί αναστάτωση στους κατοίκους. Ο πρόεδρος επιβλέπει τις προετοιμασίες, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται πλουσιοπάροχο γεύμα με τη χορηγία του καθεστώτος. Ο νομαρχεύων φτάνει στο χωριό με καθυστέρηση και οι κάτοικοι που έχουν ήδη ξεκινήσει το φαγητό, το εγκαταλείπουν και τρέχουν να τον υποδεχτούν. Ο πρόεδρος εκφωνεί λόγο προς τιμή του. Ο λόγος του διακόπτεται από την ανακοίνωση του αιφνίδιου θανάτου του Μπαρμπαντώνη από υπερσιτισμό.


Έχει φτάσει η εποχή της σποράς και οι κάτοικοι της Βάριανης κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες. Η παρουσία του Πελοπίδα στο χωριό και η παραμονή του στο σπίτι των κουμπάρων του, του Θανάση και της Θανάσαινας, γίνεται θέμα συζήτησης στο καφενείο. Ο Θανάσης εκθέτει τα προβλήματα που δημιουργεί ο Πελοπίδας και ο Ρίκος προσφέρεται να τον βοηθήσει. Εξηγεί το σχέδιό του, το οποίο υλοποιείται με την αρωγή και των υπόλοιπων συγχωριανών. Ο Πελοπίδας φεύγει από το χωριό, αφού προηγουμένως έχει πάρει το μάθημά του. Ενώ οι κάτοικοι οργώνουν τα χωράφια τους, πληροφορούνται την κήρυξη του πολέμου από τους Ιταλούς.