Κοινωνική σειρά εποχής 16 αυτοτελών επεισοδίων, παραγωγής 1977-1978.

Η υπόθεση της σειράς εκτυλίσσεται σ’ ένα ερημωμένο από τη μετανάστευση ελληνικό χωριό του Παρνασσού, τη Βάριανη. Ο φωτογράφος του χωριού είχε ξενιτευτεί στην Αμερική με τον πατέρα του, αλλά σύντομα επέστρεψε στον τόπο του, αφού δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στους ρυθμούς δουλειάς εκεί. Στο χωριό ασχολείται με το μεράκι του, ως φωτογράφος, αλλά και ως καπνοκαλλιεργητής, προκειμένου να τα βγάλει πέρα. Πολλοί από τους συγχωριανούς του, αλλά και άλλοι από τα γειτονικά χωριά, τον επισκέπτονται για φωτογράφηση, ενώ η προσωπική τους ιστορία γίνεται το θέμα κάθε επεισοδίου.

Ο Γιώργος Καραμάνος διασκευάζει τη σειρά διηγημάτων του «Ο φωτογράφος του χωριού», δημιουργώντας ένα τηλεοπτικό είδος επαρχιακής ηθογραφίας που άφησε εποχή. Με την περιγραφική δεινότητα που τον διακρίνει, καταγράφει την καθημερινή ζωή, τις ασχολίες και τις εορταστικές στιγμές των κατοίκων της Βάριανης, που βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού, στα τέλη της δεκαετίας του ’30.

Διαμέσου του φωτογραφικού φακού του Στέλιου, του φωτογράφου του χωριού, αποκαλύπτεται η σκωπτική διάθεση των κατοίκων, η λαϊκή θυμοσοφία και η λοξή ματιά με την οποία οι απλοϊκοί άνθρωποι σχολιάζουν τα ελαττώματα των συγχωριανών τους.

Ο Στέλιος ανακαλύπτει ότι το θερμόμετρο με το οποίο υπολογίζει τη θερμοκρασία των φαρμάκων που χρησιμεύουν για την εμφάνιση των φωτογραφιών έχει εξαφανιστεί. Απευθύνεται στους συγχωριανούς του, οι οποίοι, μην έχοντας άλλη επιλογή, το χρησιμοποιούν για να θερμομετρήσουν τους ανθρώπους τους που είναι άρρωστοι. Ο Στέλιος τους συμπονάει και αποφασίζει να δράσει βλέποντας τον μικρό Θανάση να ψήνεται στον πυρετό, καθώς και την απόγνωση των γονιών του. Η άφιξη του γιατρού στο χωριό, η υπεροπτική συμπεριφορά του και η έλλειψη επιστημονικής κατάρτισης που τον διακρίνει, δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις ενώ, παράλληλα, λειτουργεί ως δριμύ «κατηγορώ» στην Πολιτεία, που αδιαφορεί για τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων ενός ορεινού χωριού.


Ο Ρίκος αναλαμβάνει να προξενέψει τον μουρλογιάννη στην Παγώνα. Ο Στέλιος απαθανατίζει τον μουρλογιάννη, αλλά τελικά ο πατέρας του και ο Ρίκος αποφασίζουν να στείλουν στους συμπέθερους τη φωτογραφία ενός άλλου άντρα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συγκατάθεσή τους. Την ίδια όμως σκέψη έχουν και οι συμπέθεροι. Η εξαπάτηση αποκαλύπτεται και φέρνει τις δύο οικογένειες σε σύγκρουση. Οι τρυφερές ματιές που ανταλλάσσουν ο μουρλογιάννης με την Παγώνα σηματοδοτούν την παύση της σύγκρουσης.