Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ηλία Βενέζη.

Τον Ιούλιο του 1923, πρόσφυγες από τη Φώκαια της Μικράς Ασίας αναζητούν μία καινούργια πατρίδα. Η σωτηρία ενός παιδιού που κινδύνεψε να πνιγεί στην ερημιά της Αναβύσσου ερμηνεύεται από τους πρόσφυγες σαν «θέλημα Θεού» και αποφασίζουν να μείνουν στον τόπο, παρά τις αντιδράσεις των ντόπιων. Αρχικά, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, ενώ ένας αρχαιοκάπηλος καταφτάνει στην περιοχή και προσπαθεί να αποκτήσει φιλίες ανοίγοντας ένα μπακάλικο στον καταυλισμό τους. Το κράτος στέλνει σκηνές και τους παραχωρεί λίγη γη και η ζωή αρχίζει σιγά-σιγά να παίρνει το δρόμο της.
Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στους πρόσφυγες κατέχει ο Γλάρος και η γυναίκα του Ελένη, που μαθαίνει από έναν ντόπιο πως σ’ αυτόν τον τόπο υπήρχε πριν χιλιάδες χρόνια μια πολιτεία που βούλιαξε. Ο αρχαιοκάπηλος πλησιάζει τον Γλάρο και προσπαθεί να τον πείσει να του παραχωρήσει το χωραφάκι που του χάρισε το κράτος. Εκείνος ένα βράδυ βλέπει στον ύπνο του έναν αρχαίο θεό, σκάβει ανακαλύπτοντας ένα αρχαίο άγαλμα. Η Ελένη τον προτρέπει να το πουλήσουν και να ζήσουν σαν άνθρωποι, αλλά αυτός αρνείται. Στη διάρκεια μιας κατακλυσμιαίας βροχής, η Ελένη πνίγεται και κάποιοι κλέβουν το άγαλμα από το σπίτι του Γλάρου.
Με το πέρασμα του χρόνου, η ζωή ομαλοποιείται και οι πρόσφυγες ριζώνουν στην Ανάβυσσο. Ο Γλάρος συντελεί στη διαλεύκανση του στυγερού βιασμού και της δολοφονίας του κοριτσιού μιας φιλικής οικογένειας παραδίνοντας στις αρχές το δολοφόνο. Στο μεταξύ, η κόρη του Αυγή που έχει μεγαλώσει, ζητά να μάθει «τι κρύβεται πίσω απ’ τα βουνά» και να γνωρίσει τη μεγάλη πόλη.

Τρεις μέρες μετά την άφιξή του, ο Ανδρέας αρνείται να μιλήσει στους συγχωριανούς για τους υπόλοιπους αιχμάλωτους, ύστερα από την παρότρυνση της μάνας του, όμως, επισκέπτεται την οικογένεια Βενη, όπου τον υποδέχονται η Άννα και η θεία Μαρία.
Ο λιγομίλητος νέος αφηγείται τα όσα έζησε κατά την αιχμαλωσία του, περιβάλλοντας την αφήγηση μέσα σε ένα ψέμα, για να μην φανερώσει την σκληρή πραγματικότητα του πολέμου, τον χαμό του Άγγελου και άλλων συγχωριανών του.
Η σκληράδα όμως στην συμπεριφορά του άλλοτε καλοσυνάτου Ανδρέα, στενοχωρεί την Άννα, η οποία τρέφει αισθήματα για εκείνον.
Ο ίδιος βασανίζεται από εφιάλτες για την αιχμαλωσία και, όταν ο Γλάρος τον προσκαλεί σπίτι του, εκείνος του φανερώνει την πραγματικότητα που έζησε και το βαρύ φορτίο που κουβαλά μέσα του.