Κωμική σειρά κοινωνικού περιεχομένου, που βασίζεται στο συγγραφικό έργο του Νίκου Τσιφόρου.

Πρόκειται για ευθυμογραφήματα, που δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» από τον Σεπτέμβριο του 1967 έως τον Μάιο του 1969 και έπειτα, κυκλοφόρησαν ως διήγημα από τις εκδόσεις «Ερμής».

Η σειρά προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1980, ενώ ήταν αρχικά γνωστή και με τον τίτλο: «Η Ώρα της Κωμωδίας».

Ενώ ο αρχικός προγραμματισμός ήταν για 6 επεισόδια η σειρά ολοκληρώθηκε σε 2 κύκλους και συνολικά 40 ημίωρα επεισόδια.

Πρόκειται για αυτοτελή επεισόδια που παρουσιάζουν διάφορους χαρακτήρες από την καθημερινή ζωή της παλιάς Αθήνας και ιδιαίτερα του υποκόσμου και του κοινωνικού ή ταξικού περιθωρίου της πόλης.



Κωμική σειρά, διασκευή του βιβλίου του Νίκου Τσιφόρου.

Γλυκόπικρες αυτοτελείς ιστορίες ανθρώπων του ελληνικού υποκόσμου και του περιθωρίου.

Ο γεμάτος ανθρωπιά, χιούμορ και συγκίνηση, κόσμος του κοινωνικού περιθωρίου.

O ευτραφής κύριος Ζάχος είναι χαρτοπαίκτης και ζόρικος αντίπαλος.
Για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του και τον πάρουν με το μέρος τους, οι υπόλοιποι χαρτοπαίκτες αντιλαμβάνονται πως πρέπει να επενδύσουν στην αδυναμία του: το καλό και πολύ φαγητό. Αφού τον κάνουν να τους εμπιστευτεί, αποφασίζουν να τον ξεγελάσουν με μια σημαδεμένη τράπουλα και έναν κώδικα επικοινωνίας που αναπτύσσουν μεταξύ τους.



Η ιστορία διαδραματίζεται στη φυλακή, όπου ο Τάσος, αφού «δικάζεται» από τους συγκρατούμενούς του, εξιστορεί πώς στις προηγούμενες, αγροτικές φυλακές, έμαθε μαγικά κόλπα και τεχνικές φακίρη από κάποιον που φώναζε τον εαυτό του Τεράχ Μπέη.
Μετά την εμπειρία αυτή, ο Τάσος άνοιξε με τον φίλο του Ζαφείρη έναν χώρο όπου έλεγαν τα περασμένα και τα μελλούμενα, αλλά στην πορεία τον συνέλαβε η αστυνομία.
Στο έργο περιλαμβάνονται λέξεις ή φράσεις της εποχής που σπάνια χρησιμοποιούνται πλέον και έχουν διασωθεί μέσα από το έργο του Τσιφόρου, όπως για παράδειγμα το λακριντί.