Ντοκιμαντέρ με θέμα το «Προσφυγικό ζήτημα» και την αντιμετώπισή του στον ελλαδικό χώρο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923. Πρώτης και δεύτερης γενιάς πρόσφυγες καταθέτουν την προσωπική τους μαρτυρία από τα γεγονότα της Καταστροφής το 1922, τις αγωνιώδεις προσπάθειες για διάσωση, τις σκηνές πανικού που εκτυλίχθηκαν στο λιμάνι της Σμύρνης και τις περιπέτειές τους μέχρι την επιβίβαση στα πλοία που θα τους μετέφεραν στην Ελλάδα. Ακολουθεί αναφορά στην υποδοχή που τους επιφυλάχθηκε στην Ελλάδα από τον ντόπιο πληθυσμό, στις κακουχίες που πέρασαν, καθώς και στη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 που πολλαπλασίασε τον αριθμό των προσφύγων και όξυνε ακόμα περισσότερο το πρόβλημα της στέγασής τους. Γίνεται λόγος για την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων (ΕΑΠ) που συστήθηκε το 1923 με σκοπό να επιλυθεί το πρόβλημα της εγκατάστασης και στέγασής τους. Παράλληλα επισημαίνεται η μεγάλη συμβολή των Μικρασιατών προσφύγων στην αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής στον ελλαδικό χώρο μέσω των επιχειρήσεων ταπητουργίας και κλωστοϋφαντουργίας που έστησαν, αξιοποιώντας την τεχνογνωσία και το επιχειρηματικό τους πνεύμα. Τέλος θίγεται το θέμα των αποζημιώσεων τις οποίες δικαιούνταν από τις διεθνείς συμβάσεις αλλά που δεν καταβλήθηκαν ποτέ πλήρως.