Σειρά ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σγουράκη, που επιχειρεί μια ιστορική καταγραφή του ελληνικού χώρου, μέσα από την οπτική των πνευματικών ανθρώπων κάθε περιοχής.

Πρόκειται για μια ιδέα που δημιουργήθηκε και προβλήθηκε την περίοδο 1980-1981 στην ΕΡΤ.

Το περιεχόμενο της σειράς είχε ως πρωταρχικό στόχο να μεταφέρει σε εικόνα κάθε πτυχή, κάθε ενδιαφέρον στοιχείο των περιοχών, κυρίως της Νότιας και νησιωτικής Ελλάδας, που αφορούσε την ιστορία, την παράδοση, τον πολιτισμό, την παραγωγή, τις τέχνες, το τραγούδι και τον στίχο, τη μουσική ακόμα και τον ανθρώπινο παράγοντα ως μορφή και χαρακτήρα.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο δημιουργικό επιτελείο των εκπομπών, το οποίο αποτελούσαν καταξιωμένοι σκηνοθέτες (Τάκης Παπαγιαννίδης, Φώτος Λαμπρινός, Ντίνος Μαυροειδής, Γιώργος Καριπίδης, Χρήστος Παληγιαννόπουλος και Δημήτρης Μαυρίκιος), διευθυντές φωτογραφίας, συνθέτες, ηθοποιοί, μοντέρ, ηχολήπτες και γενικά το πιο αξιόλογο δυναμικό της ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας.

Το σήμα της σειράς αποτέλεσε ένα από τα στοιχεία που χαρακτήρισαν τις εκπομπές. Είναι παράσταση Κερετανής Υδρίας, που βρίσκεται στη Βίλα Τζούλια – στη Ρώμη, συλλογή Καστελάνι και χρονολογείται γύρω στο 530 π.Χ.

Ο Δίας, με την μορφή ταύρου, μεταφέρει πάνω στη πλάτη του την Ευρώπη, την κόρη του βασιλιά της Φοινίκης, που σκοπεύει να την μεταφέρει στην Κρήτη. Η Ευρώπη με το δεξί της χέρι κρατιέται απ’ το λαιμό του ταύρου, με το αριστερό σηκώνει το χιτώνα της. Ψάρια και δελφίνια κολυμπούν ανάμεσα στα πόδια του ταύρου. Μπροστά πετάει μια χήνα, το ιερό πουλί της Αφροδίτης, σαν ευνοϊκός προάγγελος. Η απαγωγή της Ευρώπης ήταν μία από τις περίφημες ερωτικές περιπέτειες του Δία.

Ένας πυρήνας, τρεις φίλοι αχώριστοι από πολύ παλιά, δύο ζωγράφοι και ένας γλύπτης. Νίκος Νικολάου, Γιάννης Μόραλης και Χρήστος Καπράλος, μια φιλική συντροφιά που μένει μόνιμα ή σχεδόν μόνιμα στην Αίγινα.

Διάλεξαν το νησί αυτό και θα λέγαμε ρίζωσαν εκεί χωρίς να είναι τόπος καταγωγής τους. Έφτιαξαν σπίτια και στις ατελείωτες καθημερινές συναντήσεις τους μιλούν για θέματα Τέχνης, ελληνικότητας και παράδοσης.

Η δημιουργία του ντοκιμαντέρ βασίστηκε στα κείμενα του κοινού φίλου τους, του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος έχει περιλάβει στα «Ανοιχτά Χαρτιά» τρία αντίστοιχα σχόλια για το έργο και την καλλιτεχνική τους παρουσία. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ελύτης πολλά καλοκαίρια που πέρασε στην Αίγινα ήταν αναπόσπαστο μέλος της παρέας αυτής.

Οι ίδιοι οι σημαντικοί καλλιτέχνες μιλούν στο ντοκιμαντέρ για τα στοιχεία της Αίγινας που άμεσα ή έμμεσα επηρέασαν το έργο τους. Παράλληλα, γίνεται η καταγραφή του έργου κάθε καλλιτέχνη στο εργαστήριό του, ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται, οι καθημερινές τους συνήθειες.

Το ντοκιμαντέρ ολοκληρώνεται με την καθιερωμένη βραδινή συνάντηση των τριών καλλιτεχνών στο σπίτι του Νικολάου και εκεί καταγράφεται η συζήτηση που είχαν και -όπως συνήθως- ήταν έντονη…