Σειρά ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σγουράκη, που επιχειρεί μια ιστορική καταγραφή του ελληνικού χώρου, μέσα από την οπτική των πνευματικών ανθρώπων κάθε περιοχής.

Πρόκειται για μια ιδέα που δημιουργήθηκε και προβλήθηκε την περίοδο 1980-1981 στην ΕΡΤ.

Το περιεχόμενο της σειράς είχε ως πρωταρχικό στόχο να μεταφέρει σε εικόνα κάθε πτυχή, κάθε ενδιαφέρον στοιχείο των περιοχών, κυρίως της Νότιας και νησιωτικής Ελλάδας, που αφορούσε την ιστορία, την παράδοση, τον πολιτισμό, την παραγωγή, τις τέχνες, το τραγούδι και τον στίχο, τη μουσική ακόμα και τον ανθρώπινο παράγοντα ως μορφή και χαρακτήρα.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο δημιουργικό επιτελείο των εκπομπών, το οποίο αποτελούσαν καταξιωμένοι σκηνοθέτες (Τάκης Παπαγιαννίδης, Φώτος Λαμπρινός, Ντίνος Μαυροειδής, Γιώργος Καριπίδης, Χρήστος Παληγιαννόπουλος και Δημήτρης Μαυρίκιος), διευθυντές φωτογραφίας, συνθέτες, ηθοποιοί, μοντέρ, ηχολήπτες και γενικά το πιο αξιόλογο δυναμικό της ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας.

Το σήμα της σειράς αποτέλεσε ένα από τα στοιχεία που χαρακτήρισαν τις εκπομπές. Είναι παράσταση Κερετανής Υδρίας, που βρίσκεται στη Βίλα Τζούλια – στη Ρώμη, συλλογή Καστελάνι και χρονολογείται γύρω στο 530 π.Χ.

Ο Δίας, με την μορφή ταύρου, μεταφέρει πάνω στη πλάτη του την Ευρώπη, την κόρη του βασιλιά της Φοινίκης, που σκοπεύει να την μεταφέρει στην Κρήτη. Η Ευρώπη με το δεξί της χέρι κρατιέται απ’ το λαιμό του ταύρου, με το αριστερό σηκώνει το χιτώνα της. Ψάρια και δελφίνια κολυμπούν ανάμεσα στα πόδια του ταύρου. Μπροστά πετάει μια χήνα, το ιερό πουλί της Αφροδίτης, σαν ευνοϊκός προάγγελος. Η απαγωγή της Ευρώπης ήταν μία από τις περίφημες ερωτικές περιπέτειες του Δία.

Με το μοιρολόι ο Μανιάτης εκφράζει την ιδιαιτερότητα του τόπου, της κοινωνίας και του ψυχισμού του. Θέματα του μοιρολογιού είναι ο έρωτας, ο θάνατος, οι οικογενειακές σχέσεις, οι πόλεμοι και διάφορα άλλα γεγονότα, αλλά πιο πολύ οι τραγωδίες των ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι με τις κοινωνικές υποχρεώσεις.
Το μοιρολόι είναι δύο ειδών. Το πρωτογενές μοιρολόι που λέγεται κατά την ώρα του θρήνου και είναι αυτοστιγμής δημιούργημα και το τραγουδο-μοιρολόι που είναι τραγούδι και ερμηνευόταν τις ώρες της εργασίας ή της σχόλης. Το μοιρολόι έχει διαστάσεις μεγαλύτερες από όσες του έχουν αποδώσει. Έχει φιλοσοφία, ιστορία, κοινωνιολογία, πολιτική και είναι μοναδικό είδος λαϊκού λόγου που παράγεται ατόφιο και σήμερα. Το παλιότερο αλλά και οπωσδήποτε το νεώτερο, αφού ζει και αναπαράγεται ακόμα.
Τα μοιρολόγια της Μέσα Μάνης, σε μιαν από τις πιο σπάνιες και αυθεντικές καταγραφές, σε εικόνα και ήχο το ντοκουμέντο κηδείας και μνημόσυνου, δίνουν
τη δυνατότητα να δούμε από κοντά τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της αληθινής Μέσα Μάνης.