Σειρά εκπομπών λόγου, με παρουσιαστή τον Γιάννη Έξαρχο.

Στο συγκεκριμένο επεισόδιο, η συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου μιλάει για τη ζωή και το έργο της. Αφηγείται μνήμες από τα πρώιμα χρόνια στο Αϊδίνι και τη Σμύρνη όπου ζούσε με την οικογένειά της και μεταφέρει την ατμόσφαιρα από την καθημερινή ζωή των Μικρασιατών Ελλήνων, τις ασχολίες τους, τις σχέσεις με τις άλλες εθνότητες, αλλά και το δράμα της προσφυγιάς, όταν το 1922 καταφεύγει και η ίδια στην Αθήνα.
Θυμάται την περίοδο των σπουδών της και τα ταξίδια της στο Παρίσι όπου συναναστράφηκε τη γαλλική διανόηση.
Δημοσιογράφος στο ξεκίνημά της, συντάκτρια της εφημερίδας «Νέος Κόσμος», αρχισυντάκτρια στο περιοδικό «Γυναίκα», μιλάει, επίσης, για την προσχώρησή της στο αριστερό κίνημα, την Αντίσταση, και τη δουλειά της στον παράνομο τύπο στη διάρκεια της Κατοχής, ως αρχισυντάκτρια στον «Ριζοσπάστη». Αναφέρεται στους λόγους της εκδίωξής της από την ίδια εφημερίδα και στη διαγραφή της από το Κομμουνιστικό Κόμμα, εξηγώντας την προτίμησή της να αυτονομηθεί από τους κομματικούς μηχανισμούς. Μιλάει για τα αίτια που την ώθησαν να ξεκινήσει το γράψιμο και σχολιάζει τα βιβλία της «Ματωμένα Χώματα», «Οι Νεκροί περιμένουν» και την «Εντολή». Μεταξύ άλλων, κάνει λόγο για τη θέση της γυναίκας στον Μεσοπόλεμο αλλά και για τη σχέση με τον σύντροφο της ζωής της Πλάτωνα Σωτηρίου.
Στην αρχή της εκπομπής περιλαμβάνεται σύντομο βιογραφικό της συγγραφέως.