Δραματική σειρά, διασκευή της νουβέλας του Ανδρέα Καρκαβίτσα, παραγωγής 1982.

Η περιπλάνηση ενός επαγγελματία ζητιάνου από το γενέθλιο χωριό του τα Κράβαρα (όπου η ζητιανιά είχε αναχθεί σε επιστήμη) προς το χωριό Νυχτερέμι της Θεσσαλίας.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο επαγγελματίας ζητιάνος Τζιριτόκωστας με ψεύτικα παραμορφωμένο το σώμα του, σέρνοντας το κλασικό μπαστούνι του κι έχοντας νοικιάσει ένα παιδί (τον Μουντζούρη) για ζητιανιά, περιπλανάται στα χωριά του Θεσσαλικού κάμπου, εκμεταλλεύεται την ευπιστία των χωρικών και μετέρχεται όλα τα μέσα που μπορούν να προκαλέσουν τον οίκτο.

Χρησιμοποιεί κάθε μέσο, χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς και οδηγεί στον θάνατο μια εύπιστη γυναίκα, δίνοντάς της ένα μαγικό βοτάνι για να γεννήσει αγόρι.

Μετά το θάνατο του Μουντζούρη και προκειμένου να εκδικηθεί τον Βαλαχά, τον τελωνοφύλακα του χωριού, που τον υποψιάζεται για τις δραστηριότητές του, πείθει τους χωρικούς ότι το παιδί βρικολάκιασε και τους παρακινεί εναντίον του, με αποτέλεσμα να προκαλέσει μια καταστρεπτική πυρκαγιά.

Στη συνέχεια, μεταμφιέζεται και διαφεύγει από την οργή τους, χρησιμοποιώντας και πάλι τις δεισιδαιμονίες και εκμεταλλευόμενος την άγνοιά τους.

Ο Ζητιάνος συνεχίζει το αποτρόπαιο έργο του και δίνει στην Αννέτα μαγικά βοτάνια και το αετόνυχο για να μαγέψει τον Χαδούλη.
Οι άντρες του χωριού συζητούν στο καφενείο τα προβλήματά τους και τσακώνονται για τους τσιφλικάδες και αντιδρούν στην εκμετάλλευση, που τους γίνεται από αυτούς.
Ο Πρόεδρος προειδοποιεί τον Τρίκα για τα μάγια της Παναγιώτας στον γιο του, αλλά εκείνος δείχνει αδιάφορος, καθώς έχει δώσει στον Χαδούλη το φυλαχτό, που του πούλησε ο Ζητιάνος.
Ο Βαλαχάς με τον Μίχο υπολογίζουν τα κέρδη τους από το λαθρεμπόριο και ετοιμάζουν τα μελλοντικά τους σχέδια.
Ο Μαγουλάς μαλώνει άλλη μια φορά με τη γυναίκα του Κρυστάλλω, επειδή την βρίσκει στη μέση του σπιτιού να κάνει πάλι ξόρκια για να γεννήσει αγόρι.
Στο Νυχτερέμι ξημερώνει και και η ζωή συνεχίζεται στους κανονικούς της ρυθμούς, ο Βαλαχάς, δύστροπος καθώς είναι, μιλάει απότομα του Παπά και ο Κράπας παίζει το ασκί του.
Η Αννέτα εκφράζει έντονα τον έρωτά της στον Χαδούλη κι εκείνος, αφού αντιδρά αρχικά, ανταποκρίνεται στην αγάπη της νεαρής.
Η κατάσταση του Μουντζούρη χειροτερεύει και ζητάει από τον αφέντη του να τον βγάλει να αντικρύσει τον ήλιο και την ομορφιά της φύσης. Ο Ζητιάνος, για πρώτη φορά, φανερώνει την ευαίσθητη πτυχή του χαρακτήρα του και εξομολογείται στον παραγιό του, όσα έχει στην ψυχή και στο μυαλό του.